ونرا 5 قبل از اینکه از پای درآید، درحالی‌که کپسول از چتر نجات معلق بود، اطلاعات مربوط به جو زهره را به زمین مخابره کرد.

5 ژانویه 1969، کاوشگر ونرا 5 اتحاد جماهیر شوروی به سمت زهره پرتاب شد تا داده‌های جوی را به‌دست آورد.

ونرا نام مجموعه‌ کاوشگرهای فضایی بود که اتحاد جماهیر شوروی در سال‌های 1961 تا 1984 برای جمع‌آوری اطلاعات مربوط به سیاره زهره به فضا پرتاب کرد.

16 کاوشگر به‌سوی این سیاره پرتاب شدند که از بین آن‌ها دو کاوشگر اول حتی نتوانستند از سطح زمین خارج شوند. ونرای هفتم، اولین کاوشگر از این سری بود که برای فرودی نرم طراحی شد. ونرای چهارم نیز توانست اولین تصاویر و اطلاعات را به دانشمندان روسی مخابره کند.

برنامه ونرا چند دستاورد بزرگ در زمینه کاوش در فضا ایجاد کرد و درواقع از اولین دستگاه‌های ساخت انسانی بود که وارد جو سیاره دیگری شد.

با توجه به شرایط و سطح شدیداً ناهموار زهره، تمام این سطح‌نشین‌ها تنها برای دقایقی یا حداکثر ساعاتی دوام می‌آوردند. ابزارها در هر مأموریت‌ ونرا متفاوت بودند، اما همه آن‌ها شامل دوربین‌ها و تجهیزات تجزیه‌وتحلیل جوی و خاک می‌شدند.

ونرا 5 در بدو ورودش به زهره، یک کپسول به وزن 405 کیلوگرم و حاوی ابزار علمی را از خود خارج کرد. در حین فرود به سمت سطح زهره، چتر نجاتی باز شد تا سرعت فرود را کاهش دهد.

فضاپیما پیش‌ از آنکه از پای درآید درحالی‌که کپسول از چتر نجات معلق بود، اطلاعات مربوط به جو زهره را به مدت 53 دقیقه به زمین مخابره کرد.