‌اینترانت یا اینترنت داخلی، یک شبکه خصوصی است که برای به اشتراک گذاری ایمن اطلاعات شرکت و محاسبه منابع در بین کارمندان استفاده می‌شود. یک اینترانت همچنین می‌تواند برای تسهیل کار در گروه ها و ارتباطات از راه دور استفاده شود. اینترانت ارتباطات درون سازمان را افزایش می‌دهد و به کارمندان امکان می‌دهد تا به راحتی به اطلاعات مهم، پیوندها، برنامه ها و فرم ها و پایگاه های داده دسترسی داشته باشند. همچنین با ایجاد یک پایگاه داده می‌توان امنیت را در داخل شبکه ارتقا داد که تمام نام‌های کاربری افرادی که اجازه دسترسی به شبکه را دارند را حفظ کند.

برخی از موارد استفاده از اینترانت

- ساده تر کردن فعالیت های روزمره.

- مدیریت اطلاعات مهم و داده های شرکت در یک بانک اطلاعاتی واحد.

- همکاری آسان تر از آنجا که می‌توان اطلاعات را در کل شبکه به اشتراک گذاشت.

- ارائه محتوای شخصی سازی شده به کارکنان بر اساس نقش آن‌ها در شرکت.

- بهبود ارتباطات داخلی با تهیه دایرکتوری کارمندان، اخبار شرکت ها و نمودارهای سازمانی که به راحتی در دسترس است.

برخی از مزایای استفاده از اینترانت شامل

- بهبود ارتباطات، اشتراک اطلاعات و همکاری در یک تجارت.

- افزایش بازده سرمایه گذاری (ROI) به دلیل پایین بودن هزینه های اجرایی و عملیاتی.

- توانایی منابع انسانی برای مدیریت سوابق کارمندان

- استفاده از اینترانت به عنوان یک محیط آزمایش برای ایده های جدید قبل از اجرای آن‌ها در وب سایت اینترنتی شرکت.

برخی از چالش هایی که هنگام استفاده از یک اینترانت وجود دارد عبارتند از:

- عدم استفاده کاربران از اینترنت و بنابراین عدم وجود محتوا.

- از بین رفتن علاقه در بین کاربران پس از هیجان اولیه.

- عدم مالکیت مناسب یا مالکیت در بین بخش های مختلف, این شبکه را پیچیده کرده و قرار دادن مسئولیت در یک مکان را دشوار می‌کند.

اینترنت داخلی (اینترانت) چگونه کار می‌کند؟ - موارد مصرف اینترنت داخلی

یک اینترانت امن و مطمئن به یک سرور وب احتیاج دارد که وظیفه مدیریت کلیه درخواست‌های مربوط به پرونده های میزبانی شده در سرور، یافتن فایل درخواستی و تحویل آن به رایانه مناسب را دارد. همچنین باید یک سیستم مدیریت محتوا (CMS) برای کنترل ایجاد، انتشار و مدیریت محتوا در داخل شبکه تنظیم شود. یک اینترانت همچنین ممکن است شامل بسیاری از شبکه های محلی متصل به هم پیوسته (LAN) و همچنین خطوط اجاره ای در شبکه گسترده (WAN) باشد.

اینترانت یا اینترنت داخلی چیست؟

به طور معمول، اینترانت شامل اتصالات از طریق یک یا چند کامپیوتر به اینترنت خارجی است. کارمندی که می خواهد به اینترانت دسترسی داشته باشد باید دارای رمز عبور باشد و به شبکه LAN متصل شود. با این حال، یک کارمند که از راه دور کار می کند می تواند از طریق یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) به اینترنت دسترسی پیدا کند. نرم افزار فایروال برای امنیت درون سازمانی ضروری است. فایروال تمامی بسته های داده ورودی و خروجی را چک می‌کند تا تأیید کند که آن‌ها حاوی درخواست های غیرمجاز یا مشکوک نخواهند بود، اطمینان حاصل می‌کند که بدافزار و سایر حملات مخرب به داخل شبکه نشت نخواهند کرد. هنگامی که بخشی از یک اینترانت در اختیار مشتریان، شرکا، تأمین کنندگان یا سایر افراد خارج از شرکت قرار می‌گیرد، آن بخش به بخشی از یک اکسترانت تبدیل می شود. این فایروال مخصوصاً برای شبکه های اینترانت که شامل پسوندهای اکسترانت است، بسیار مهم است. اینترانت عموماً شبیه نسخه خصوصی اینترنت است. شرکت ها می‌توانند ضمن استفاده از رمزگذاری / رمزگشایی ویژه و سایر ضمانت های امنیتی، پیام های خصوصی را از طریق شبکه عمومی ارسال کنند تا یک قسمت از اینترانت خود را به قسمت دیگر وصل کنند.

تفاوت بین اینترنت و اینترانت

بزرگترین تفاوت بین اینترنت و اینترانت این است که از هرجایی می توان به اینترنت دسترسی پیدا کرد، در حالی که فقط افرادی که دارای یک ورود معتبر هستند و به LAN یا VPN مورد نیاز متصل می‌شوند، می‌توانند به اینترانت دسترسی پیدا کنند. البته چندین تفاوت ساده دیگر هم وجود دارد مانند:

- اینترنت در شبکه عمومی کار می‌کند در حالی که اینترانت در یک شبکه خصوصی کار می‌کند.

- اینترنت عمومی به اندازه اینترانت خصوصی امن نیست.

- اینترنت می تواند کاربران نامحدودی داشته باشد در حالی که تعداد کاربران اینترانت محدود است.

- اطلاعات در اینترنت نامحدود است و در دسترس همگان قرار دارد ،در حالی که اطلاعات روی یک اینترانت محدود است و فقط در اختیار کاربرانی است که دارای دسترسی مجاز هستند.