تلسکوپ فضایی هابل ناسا به اخترشناسان این امکان را داده است که کهکشان‌ها با هر شکل و اندازه‌ای را تقریبا از هر زاویه‌ای مشاهده کنند. هنگامی که یک کهکشان به صورت دیسک نازکی دیده می‌شود، چشم‌انداز خیره کننده آن برشی از عالم را به ما نشان می‌دهد. کهکشان «سامبررو کوچک» که با نام‌های « NGC 7814» و یا « Caldwell 43» نیز شناخته می‌شود، یکی از این کهکشان‌های محصور کننده است که در این مقاله به بررسی جزئیات آن می‌پردازیم.

سومبررو کوچک دارای یک برآمدگی مرکزی درخشان، یک صفحه تخت نازک پر از غبار و هاله‌ای درخشان از گاز و ستاره است که در فضا معلق هستند. این کهکشان زیبا تقریبا 40 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد و با عرض هشتاد هزار سال نوری تقریبا میلیاردها سال سن دارد.

بیشتر بخوانید: فضاپیمای-رباتیک-InSight-قدرتمندترین-مریخ-لرزه-را-ثبت-کرد

این کهکشان مارپیچی غبارآلود جفت دیگری دارد که با نام «سامبررو بزرگ» شناخته می‌شود.  این کهکشان را می‌توان به یک کلاه مکزیکی با لبه‌های بسیار پهن تشبیه کرد. در حقیقت باید گفت این دو کهکشان از نظر اندازه و پهنای لبه تقریبا یکسان هستند اما از آنجایی که سامبررو بزرگ به ما نزدیکتر است، با ابعاد بزرگتری دیده می‌شود.

تصویری که در زیر مشاهده می‌کنید، متعلق به کهکشان سامبررو کوچک است که ترکیبی از مشاهدات مرئی و فروسرخ است. این عکس توسط دوربین پیشرفته هابل در سال 2006 ثبت شده است.
کهکشان سامبررو

تصاویری از این قبیل به ستاره‌شناسان در مطالعه جمعیت‌ ستاره‌ای کهکشان، نحوه تولد کهکشان و تکامل آن کمک می‌کنند.

کهکشان سامبررو کوچک در سال 1784 توسط ستاره‌شناس بریتانیایی «ویلیام هرشل» کشف شد. این کهکشان تخت و کشیده به اندازه کافی روشن است تا در آسمان‌های تاریک دیده شود. اگر در نیمکره شمالی زمین زندگی می‌کنید، فصل پاییز بهترین فرصت برای مشاهده کالدول 43 است. در نیمکره جنوبی، بهتر است در فصل‌ بهار به دنبال آن در آسمان تاریک شب باشید.