ایسنا نوشت: داده‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب ترکیباتی از شن را در ابرهای یک سیاره فراخورشیدی در فاصله ۲۰۰ سال نوری از زمین نشان می‌دهند.

ستاره شناسان به مدد داده‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب برای اولین ترکیبات شیمیایی ابرها و جو سیاره فراخورشیدی WASP-۱۰۷b را مطالعه کردند. اگرچه وجود ابر در جو سیارات فراخورشیدی پیش از این نیز کشف شده بودند، اما این اولین بار است که ترکیبات شیمیایی این ابرها توسط ستاره شناسان تجزیه و تحلیل می‌شود.

سیاره فراخورشیدی WASP-۱۰۷b با اتمسفر کرکی و پرزی شکل خود و ابرهایی که از شن‌های سیلیکات ساخته شده‌اند، بیشتر شبیه دنیای فیلم‌های علمی-تخیلی است. اما WASP-۱۰۷b در واقع یک سیاره فراخورشیدی در سایز سیاره «مشتری» در فاصله تنها ۲۰۰ سال نوری از زمین است که یکی از عجیب‌ترین اتمسفرهای کشف شده تا به امروز را دارد.

این سیاره فراخورشیدی نه تنها دارای ابرهای متشکل از شن‌های سیلیکات و آب است بلکه ستاره شناسان همچنین از یافتن دی‌اکسید گوگرد در جو این سیاره شگفت زده شده‌اند. چیزی در زمین باعث ایجاد باران های اسیدی می‌شود.

به گفته کارشناسان نکته عجیب‌تر این است که تلسکوپ ۱۰ میلیارد دلاری ناسا هیچ ردی از گاز گلخانه‌ای متان در این سیاره پیدا نکرده است. این موضوع از این حیث قابل توجه است که WASP-۱۰۷b یک مکانیزم جذاب اما ناشناخته برای حرکت گرما در اتمسفر پویای خود دارد.

به گفته محققان موسسه ستاره شناسی «کو لوون»(KU Leuven) در هلند، این سیاره فراخورشیدی همچنین یک سیستم تشکیل ابر مشابه زمین دارد که البته به جای بارش باران، ذراتی از شن سیلیکات را بر این سیاره می‌ریزند.

اگرچه ابرهای سیارات فراخورشیدی پیش از این نیز کشف شده بودند، اما این اولین بار است که ترکیبات شیمیایی این ابرها توسط ستاره شناسان تجزیه و تحلیل می‌شود.

این امر به مدد داده‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب که مجهز به یک ابزار فروسرخ میانی(MIRI) که به رصد سیارات فراخورشیدی کمک می‌کند، میسر شده است.

WASP-۱۰۷b یک غول گازی گرم است که به دور یک ستاره خنک‌تر و کم چگال تر نسبت به خورشید ما می‌گردد.