منتشر کننده
ایسنا نوشت: فضاپیمای «لوسی» ناسا که اخیرا قمر سیارک «دینکینش» را کشف کرد، در جدیدترین بررسی خود دریافته که قمر تازه کشف شده یک «دوتایی تماسی» است.
فضاپیمای «لوسی»(Lucy) ناسا در پی گذری که از کنار سیارک «دینکینش»(Dinkinesh) داشت، نشان داد که این سیارک یک قمر دارد.
به نظر می‌رسد سیارک شگفت‌انگیز دینکینش و قمر تازه کشف شده آن اطلاعات بیشتری را نسبت به آنچه در ابتدا تصور می‌شد، در بر دارند. در حالی که فضاپیمای لوسی ناسا به جمع‌آوری داده‌های اولین پرواز از نزدیکی سیارک ادامه می‌داد، گروه ماموریت با شگفتی دریافتند که قمر پیش‌بینی‌نشده دینکینش به خودی خود یک «دوتایی تماسی»(Contact binary) است؛ یعنی از دو جرم کوچک‌تر تشکیل شده که یکدیگر را لمس می‌کنند.
در اولین عکس‌های ثبت شده از دینکینش و قمر آن که در نزدیک‌ترین فاصله گرفته شده‌اند، دو لوب دوتایی تماسی از دید لوسی پشت سر هم قرار گرفته‌اند. وقتی گروه ماموریت به حذف کردن تصاویر اضافی پرداختند که در دقایق رویارویی ثبت شده بودند، ماهیت واقعی این جرم آشکار شد.
«جان اسپنسر»(John Spencer) دانشمند پروژه لوسی گفت: به نظر می‌رسد دوتایی‌های تماسی در منظومه شمسی نسبتا رایج هستند. ما تعداد زیادی را از نزدیک ندیده‌ایم و هرگز شاهد نبوده‌ایم که یک سیارک به دور سیارک دیگری بچرخد. ما از دیدن تغییرات عجیب رخ داده در روشنایی دینکینش که هنگام نزدیک شدن لوسی به آن می‌دیدیم، گیج شده بودیم. این تغییرات نشان می‌دادند که دینکینش ممکن است یک قمر داشته باشد ولی ما هرگز فکر نمی‌کردیم با چنین جرم عجیبی روبه‌رو شویم.
هدف اصلی لوسی، بررسی کردن سیارک‌های «تروجان»(Trojan) مشتری است که قبلا از آنها بازدید نشده بود. این برخورد نخست با یک سیارک کوچک تنها در ژانویه ۲۰۲۳ به ماموریت اضافه شد تا یک آزمایش حین پرواز روی سیستمی باشد که به فضاپیما امکان می‌دهد تا هنگام پرواز سریع به طور مداوم اهداف سیارکی خود را هنگام پرواز کردن در ارتفاعات ردیابی و از آنها تصویربرداری کند. عملکرد عالی سیستم در مورد دینکینش به گروه امکان داد تا چشم‌اندازهای متعددی را به تصویر بکشند که آنها را قادر ساخت تا شکل سیارک‌ها را بهتر درک کنند و این کشف غیرمنتظره را انجام دهند.
«هال لویسون»(Hal Levison) پژوهشگر ارشد پروژه لوسی گفت: این کشف گیج‌کننده است و من هرگز انتظار نداشتم این طور باشد. من نمی‌دانم که چرا دو جزء قمر، اندازه‌های مشابهی دارند. این موضوع برای جامعه علمی جالب خواهد بود.
عکس دوم حدود شش دقیقه پس از نزدیک‌ترین رویارویی، از فاصله تقریبا ۱۶۳۰ کیلومتری گرفته شده است. فضاپیما بین دو عکس منتشر شده، فاصله حدود ۱۵۰۰ کیلومتر را طی کرد.
«تام استاتلر»(Tom Statler) دانشمند پروژه لوسی گفت: وقتی طبیعت ما را با یک معمای جدید غافلگیر می‌کند، واقعا شگفت‌انگیز است. علم ما را وادار به پرسیدن سؤالاتی می‌کند که هرگز نمی‌دانستیم به پرسیدن آنها نیاز داریم.
گروه ماموریت به پردازش بقیه داده‌های رویارویی فضاپیما ادامه می‌دهد. دینکینش و قمر آن، دو گزینه نخست از میان ۱۱ سیارک هستند که لوسی قصد دارد طی سفر ۱۲ ساله‌اش در آنها کاوش کند. لوسی پس از گذر از لبه داخلی کمربند اصلی سیارک‌ها، اکنون برای دریافت کمک گرانشی در دسامبر ۲۰۲۴ به سمت زمین می‌آید. این پرواز از نزدیک، فضاپیما را به سوی کمربند اصلی سیارک‌ها سوق خواهد داد تا در سال ۲۰۲۵ سیارک «دونالد جانسون»(Donaldjohanson) را رصد کند. سپس در سال ۲۰۲۷ به سوی سیارک‌های تروجان خواهد رفت.
