حتما تا به حال نام بیماری آلزایمر به گوشتان خورده است و طبیعتا تا نام این بیماری می آید تصویری از زنان و مردان کهنسال را جلوی چشم خود تداعی می کنید. تا حدودی شما درست است اما در ادامه به طور مفصل در مورد این بیماری صحبت خواهیم کرد پس با ما همراه باشید. آلزایمر یا بیماری فراموشی، یک مدل اختلال در رفتار و عملکرد مغز است که به خاطر آن به مرور زمان توانایی ‌های ذهنی انسان کم می شود و یا به به اصطلاح تحلیل می ‌رود. ناگفته نماند که با افزایش سن، کمی فراموشکار شدن در افراد این موضوع یک امر طبیعی است. منتها در هنگام مبتلا شدن به بیماری آلزایمر این اختلال حافظه رفته رفته بیشتر می شود و پیشرفت می‌کند.

آلزایمر و پیری

تحقیقات نشان داده است که حدودا یک هشتم افرادی که سنشان 65 سال و یا بیشتر است، دچار این حالت تخریب کننده زوال عقل می شوند. آلزایمر در وهله ابتدایی اش امکان دارد برای خانواده و دوستان واضح و قابل تشخیص نباشد. اما قبل از اینکه به طور کامل بروز کند، یک سری علائم هشدار دهنده از خود نمایان می کند. حالا می خواهیم بدانیم چگونه می توان آغاز فراموشی را در افرادی که مبتلا به این بیماری شده اند را تشخیص داد؟

آلزایمر و نشانه های آن

تغییر در حافظه

به طور کلی حافظه بلند مدت بدون تغییر باقی می ماند ولی حافظه کوتاه مدت دچار اختلال  می شود. شخصی که با او مکالمه می کنید امکان دارد صحبت های مهم شما را فراموش کند و یا حتی ممکن است سئوالاتی را که قبلا به آنها پاسخ داده اید را تکرار کند.

تغییر در گفتار با آلزایمر

علاوه بر موتردی که در بالا گفته شد این بیماری گفتار را نیز تحت تاثیر قرار می دهد، بنابراین او ممکن است نتواند کلمات معمول را یادآوری کند.

از دست رفتن حافظه و رفتار در آلزایمر

آلزایمر ممکن است رفتار ها را در افراد تغییر دهد و حتی موجب پریشانی شود. عدم ثبات اخلاقی و سستی در قضاوت نیز از عوارض عادی این بیماری هستند. بهداشت افراد حتی گاها تضعیف می شود و افرادی که قبلا شیک پوش بوده اند امکان دارد لباس هایی آلوده بپوشند و حتی شستن موهای سرشان را از یاد ببرند.

علائمی که ابتلا به آلزایمر را هشدار می دهد نادیده نگیرید!

مواجه شدن با این فکر که اگر یکی از نزدیکانتان دچار این بیماری شو چقدر دردناک است به ما می فهماند که بهتر است در صورت حس کردن نشانه ها و علائم هر چند کوچک از آلزایمر هر چه زودتر به یک متخصص مغز و اعصاب رجوع کنید. بنابراین اصلا نشانه های مشکوک به آلزایمر را نادیده نگیرید.

حال شاید یک سری سوال در مورد این بیماری برای شما پیش آمده باشد که در ادامه به سوالات رایج در این زمینه پاسخ داده ایم:

آلزایمر به چه صورت تشخیص داده می شود؟

برای مشخص کردن آلزایمر آزمایش خاصی موجود نیست، به همین دلیل متخصصین و پزشکان به گفته های شما در مورد تغییرات ایجاد شده در فرد استناد می کنند. آزمایش حالت روانی که "mini-cog" نامیده می شود، یا دیگر آزمایش های غربالگری این توانایی را دارند که مهارت های هیجانی یا حافظه کوتاه مدت فرد را اندازه گیری کنند. همچنین پزشکان برای پیشگیری از به وجود آمدن باقی مشکلات مثل سکته یا تومور از آزمایش های عصب شناختی و اسکن های مغزی استفاده می کنند که می توانند اطلاعات جدیدی در رابطه با مغز فرد مد نظر به دست دهد.

چه انتظاراتی می توان از فرد مبتلا به آلزایمر داشت؟

آلزایمر در هر کس به گونه ای متفاوت عمل می کند. گاهی وقت ها علایم سریعا تشدید می شوند و در طی چند سال، باعث نابود شدن حافظه و ایجاد اضطراب در شخص می گردند. برای دیگر افراد، این تغییرات به مرور اتفاق می افتند و ممکن است بیست سال به طول بینجامد که یک بیماری مدت زمان خود را سپری کند. غالب افراد 3 تا 9 سال پس از تشخیص بیماری زنده می مانند.

آلزایمر چگونه زندگی نرمال و عادی ما را تغییر می دهد؟

آلزایمر بر روی تمرکز تاثیر دارد و در صورتی که از عزیزانتان به این بیماری مبتلا شوند، نمی توانند کارهای روزمره مثل آشپزی یا مثلا کارهای بانکی شان را انجام دهند. تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به آلزایمر در انجام حساب کتاب های مالی خود دچار مشکل می شوند و حساب کتاب کردن برایشان دشوار است، معمولا این یکی از اولین علایم این بیماری است. وقتی که علائم تشدید شوند، فرد مکان هایی که قبلا به آنها رجوع می کرده را به جا نمی آورد و ممکن است به راحتی گم شود و یا از ظروف و لوازمش به طرز صحیح استفاده نکند. به عنوان مثال امکان دارد که با چنگال موهای خود را شانه کند. بی اختیاری، مشکلات تعادل، و فراموش کردن زبان در مراحل پیشرفته ابتلا به آلزایمر اتفاق می افتد.

آلزایمر و رانندگی

به دلیل ضعف و به ئزوال رفتن عقل و سایر موارد این چنینی رانندگسی کردن برای فردی که دچار آلزایمر است امری خطرناک به حساب می آید و در صورت مشاهده کردن این مورد باید از رانندگی این افراد جلوگیری به عمل آید و در صورتی که فرد مقاومت کرد بایستی با پزشکش هماهنگ شود تا از راه های دیگر وارد عمل گردد.

ورزش و درمان آلزایمر

فعالیت بدنی تا حدی به فرد مبتلا به آلزایمر کمک می کند که توانایی ماهیچه ای و هماهنگی خود را حفظ کند. این کار همچنین می تواند به تقویت خلق او کمک کرده و استرس فرد را کاهش دهد. بنابراین در رابطه با این موضوع بهتر است با دکتر او صحبت کنید تا متوجه شوید که کدام نوع ورزش برای او مناسب است. فعالیت های مکرر مثل پیاده روی، باغبانی، یا حتی تا کردن لباس ها از بهترین راه های دادن حس آرامش به فرد آلزایمری است.

پیشگیری از آلزایمر

ممکن است این سوال به ذهنتان خطور کرده لباشد که آیا راهی هست که امکان ابتلا به این بیماری کاهش یابد و به اصطلاح پیشگیری صورت گیرد؟

تحقیقاتی در این زمینه صورت گرفته که می گوید احتمالا رژیم غذایی و ورزش در ایجاد یا از بین رفتن آلزایمر بسیار موثر باشد. بررسی ها نشان داده است که افرادی که رژیم غذایی سرشار از سبزیجات، ماهی و حبوبات دارند و فعالیت بدنی شان هم زیاد است کمترین احتمال ابتلا به آلزایمر در آنها وجود دارد. آلزایمر هیچ گونه درمانی ندارد و هیچ راهی برای کاهش سرعت آسیب عصبی که آلزایمر در مغز تولید می کند وجود ندارد. اما راه هایی موجود است که ظاهرا به حفظ مهارت های ذهنی و کاهش عوارض بیماری کمک شایانی می کند.

نکات مراقبتی از بیمار مبتلا به آلزایمر

در مراحل ابتدایی بیماری، افراد مبتلا به آلزایمر غالبا متوجه می شوند که چه اتفاقی برایشان می افتد. این اتفاق آنها را مستاصل یا مضطرب می کند پس شما باید بسیار مراقب علائم افسردگی این گونه افراد باشید. ناگفته نماند که در برخی موارد این دست مشکلات با دارو قابل کنترل اند. مراقبت کردن از شخص مبتلا به آلزایمر سخت است زیرا می تواند هم به لحاظ جسمی و هم روحی و روانی، مراقب را رو به افول ببرد پس اگر این مسئولیت به دوش شماست بسیار مراقب خود باشید.

اگر قصد دارید که از بیمارتان در منزل مراقبت کنید بهتر است حواستان به همه چیز باشد به عنوان مثال این افراد در هنگام لباس پوشیدن و استفاده از توالت به تنهایی، دچار مشکل اند، و یا ماندن در خانه برای آنها کار آسانی نیست. بنابراین کمک گرفتن از یک خدمتکار یا پرستار در خانه می تواند در زمینه بهداشت شخصی و سایر کارهای روزمره به شما کمک زیادی کند حتی ممکن است روزی برسد که امکان مراقبت از عزیزتان در خانه دیگر ممکن نباشد.

آلزایمر در مردان و زنان

بر اساس تحقیقات صورت گرفته، آمار خانم هایی که به آلزایمر مبتلا می شوند و یا آلزایمر دارند، حدودا 6 درصد از آقایان بیشتر است. دانشمندان ثابت کرده اند که 3.4 میلیون زنان بالای 65 سال به این بیماری دچار شده‌ اند که این رقم برای مردان حدودا 1.8 میلیون نفر است.

به این دلیل که یکی از مهم‌ترین عوامل بیماری آلزایمر، پا گذاشتن به سن است، محققان معتقدند که امید به زندگی زنان از مردان بیشتر است. در نتیجه تعداد زنانی که به سن 65 سالگی می ‌رسند و آلزایمر بین آنها ‌اتفاق می افتد بیشتر است.

 آلزایمر زود رس

بر اساس نتایج گفتگوهای انجمن آلزایمر، در حال حاضر بالغ بر ۵ میلیون نفر درآمریکا به بیماری آلزایمر مبتلا هستند. با وجود اینکه، آلزایمر معمولا در بزرگسالان بالای شصت و پنج  سال رویت می‌شود، ولی حدود ۵ درصد از افرادی که این بیماری در آنها تشخیص داده می ‌شود، آلزایمر زودرس دارند. این موضوع به این معناست که بیماری این افراد در دهه‌ ۴۰ یا ۵۰ زندگی‌شان تشخیص داده می‌شود. شناسایی آلزایمر در جوانی کمی دشوار است، زیرا امکان دارد تصور شود که بسیاری از علائم آلزایمر زودرس ناشی از اتفاقات عادی زندگی مثل استرس است. وقتی که این بیماری بر روی مغز تاثیر بگذارد، موجب کاهش توانایی ‌های حافظه، قدرت استدلال و تفکر می شود. این اُفت، معمولا به‌ آرامی اتفاق می ‌افتد و ممکن است تا چندین سال فرد متوجه نشود.