از همان ابتدای خلقت پوشش و حجاب معنا پیدا کرده است و هیچ وقت در رابطه با حذف آن نمی توان چیزی گفت. ما بدون لباس و پوشش در حقیقت همانند حیوانات خواهیم شد! لباس فرزند یکی از ارکان مهم ر زندگی است و برای تمام والدین اهمیت بسیاری دارد. زیرا بسیاری از اوقات بچه ها خودشان را با لباس مرتبط و همانند می کنند و در واقع می توان گفت با لباس هایشان زندگی می کنند. لازم به ذکر است که بگوییم بهتر است لباس های کودکان شاد باشد تا روحیه شان حفظ شود.

امیدواریم که امکان این را داشته باشیم که لباس های آن ها نو و تمیز باشد و این لباس ها نرم و در عین حال با درجه ی حرارت مناسب، باید گرم باشد. کمی گشاد بودن آن که به آنها فرصت و آزادی بدهد، اشکالی ندارد. هرچه میزان دکمه هایش کمتر و یا زیپی که برای آنها باز و بسته کردنش مشکل هست کمتر باشد بهتر است. در مورد کفش آنها اگر بند نداشته باشد، بهتر است مخصوصا بندی که باز می شود و هم آنها را به زحمت می اندازد و هم ممکن است که به زمین بزند و هم ممکن است که دیگران پا به رویش بگذارند و آنها را با حالی نامناسب همراه کند.

به طور کلی باید همیشه بهترین حالات برای کودک فراهم گردد. در حقیقت باید گفت که در صورتی که بتوانیم مواردی که گفته شد را رعایت کنیم در واقع شرایطی را فراهم کرده ایم که کودک میتواند از لباس و پوشش خود لذت ببرد. بهتر آن است که اگر امکانش را داریم لباس خواب بچه ها نسبت به لباس خانه ی آنها و لباس میهمانیشان کمی متفاوت باشد. ولی در تمام این موارد آنچه که می دانیم این است که انتخاب با کودک خواهد بود؛ در حالی که ما مستقیم و غیر مستقیم کاری کرده ایم و شرایطی را فراهم کرده ایم که آنها انتخابی کنند که من و شما درست می دانیم.

تقریبا برای همه مان پیش آمده است که این که برخی از اوقات لباس های افراد بزرگسال را برای کودکان درست کنیم بچه ها از آن لذت می برند، ولی این که لباس های دیگر و یا لباس های خواهران و برادرانشان را داشته باشند، هم آنها خوشحال نخواهند بود، هم ای بسا خواهر و برادر بزرگتر احساس خوبی پیدا نکنند.

بیشتر بخوانید: استایل های پاییزی

نکته ای که باید مد نظر قرار داد این است که در این گونه موارد به صرف این که حیف هست که آن را دور بیندازیم و یا چه اشکالی دارد که تو لباس خواهر و برادرت را بپوشی! یا چرا موافقت نمی کنی که لباس تو را به خواهر و برادرت بدهم! از آن خودداری کنیم. زیرا این گونه موارد برخی از اوقات مالکیت های ویژه ای را برای بچه ها دارد و برای برخی از آن ها درست مثل این است که بخواهند چشمشان را یا دستشان را به دیگری بدهند و نه این کار را درست می دانند و نه ممکن است و تعجب می کنند که چرا آن ها باید دست به یک چنین کاری بزنند؟

و به هیچ وجه گفت و گوهای مقایسه ای مثل : دیدی پسر خاله با دختر خاله چه کرد؟ یا دیدی که خواهر تو یا برادر تو به تو لباس را دادند! جواب کودک : آن ها دلشان خواست دادند ولی من دلم نمی خواهد و نمی دهم. نزد کودکان انجام ندهیم. مخصوصا تا 5 سالگی این مالکیت ها مهم است و بعد از 5 سالگی مسئله ی مالکیت نیست بلکه مسئله یک چیزی مربوط به من و خصوصی بودن و شخصی بودن است، که بسیاری از افراد را اذیت می کند.

تاثیر رنگ لباس بر روحیه ی کودکان

تنوع رنگی برای کدوکان بسیار دامنه ی گسترده تری از بزرگسالان می تواند داشته باشد و دلیل آن هم مشخص است، کودکان روحیه شادی دارند و در هر موقعیتی می توانند لباس های شاد بپوشند اما زمانی که بزرگ می شویم بسته به موقعیت و شرایطی که داریم مثل محیط کار، محیط دانشگاه به ناچار باید لباس هایی با تناژ رنگی تیره بخریم. آبی، قرمز، سبز، بنفش، نارنجی و زرد  کودکان و نوجوانان به رنگ بیشتر از شکل واکنش نشان می دهند و با لذت تمام به آن دل می بندند. تحقیقات نشان داده کودکانی که در نقاشی های خود رنگ های  سرد مانند آبی یا سبز را انتخاب می کنند، متفکرتر و سنجیده تر هستند.

در حقیقت همان گونه که مشخص است استفاده از رنگ های تیره ای از قبیل قهوه ای و خاکستری ناراحتی های درونی خردسالان را بیان می کند. استفاده آزادانه از رنگ قرمز توسط کودکان خصومت یا نیاز به صحبت را نشان می دهد و از طرفی هم بیانگر عشقی ساده و بی آلایش است. رنگ آبی در نقاشی کودکان بیانگر سازگاری، تمایل به اطاعت و کنترل یا سرکوب احساسات است و نیز کودکانی که زیاد از رنگ سبز استفاده می کنند، معمولا به  طور محسوسی فاقد احساسات قوی و آشکار هستند. کودکان بندرت به رنگ های قهوه ای، سیاه یا خاکستری علاقه دارند. استفاده در هم و برهم از رنگ قهوه ای مشخصه اعتراض به والدین است. همچنین اگر کودک به طور مداوم از رنگ سیاه برای رنگ آمیزی استفاده کند، نشان دهنده اعتراض، ترس یا اضطراب است.

نكاتي كه كودکان در مورد لباس به آنها اهميت مي دهند

1- رنگ لباس

همان طور که در بخش بالایی نیز گفته شد رنگ می تواند بر روی روحیه افراد تاثیر بگذارد چه برسد به آن که مخاطبان کودک باشند. طبیعی است که كودك لباس را به دليل رنگ هاي جذاب و شاد آن دوست دارد. او درباره تناسب رنگ لباس و اين كه آيا چنين رنگي به او مي آيد يا نه چيز زيادي نمي داند و به  همين دليل ممكن است حتي در يك زمان لباس هايي با رنگ هاي مختلف و ناهماهنگ را براي پوشيدن انتخاب نمايد. كودكان بيشتر مايل به پوشيدن رنگ هاي قرمز،  سبز، نارنجي، زرد، آبي و صورتي هستند.

2- طرح و شكل لباس:

نه تنها کودکان بلکه همه ی ما به ظواهر لباس هایی که می خواهیم آن ها را خریداری کنیم دقت می کنیم. در حقیقت دکمه هاي رنگي و شكل هاي دوخته شده و برجسته بر علاقه كودك به لباس مي افزايد. كودك به اين گونه چيزها بيش از مدل لباس اهميت مي دهد.

3- جديد و نو بودن لباس:

طبیعتا با اوضاع اقتصادی به وجود آمده خرید هر ماهه لباس مقرون به صرفه نیست و برای همه امکان پذیر نمی باشد. به دليل عقايد و نظراتي كه همواره از طرف مردم در مورد لباس نو ابراز مي شود، كودك علاقه مند به پوشيدن لباس نو است. به طور مثال كودك هنگام خريد يك  جفت كفش نو آنها را در همان فروشگاه به پا كرده و مورد استفاده قرار مي دهد. لباس بايد طوري باشد كه بپوشد و مورد استفاده قرار دهد. چنين لباسهايي جاذبه زيادي براي كودك دارند و در تقويت ايجاد حس استقلال در او مؤثرند.

4- بافت لباس:

جنس لباس تنوع زیادی دارد و بسیاری از افراد به دنبال جنس هایی هستند که نرم و با کیفیت باشد و این مسئله در کودکان نقش پر رنگ تری دارد و والدین به دلیل اهمیت زیادی که برای کودکان خود قائل هستند معمولا به دنبال بهترین جنس ها می گردند. اين مسئله براي كودك حائز اهميت است. آنها معمولاً مواد نرم مانند ابريشم، مخمل يا خز را دوست دارند.

5- تناسب با لباس همبازي هايشان:

همه ی ما بدون شک وقتی کودک بودیم خودمان را با هم سن و سال هایمان بسیار مقایسه می کردیم و بارها حسرت نداشته هایمان را می خوردیم و یا برعکس با داشته هایمان به دوستانمان فخر می فروختیم! فخر نه از روی کینه ار روی بچگی. بچه ها معمولاً دوست دارند لباس هايشان از نظر رنگ يا مد مشابه رنگ لباس ديگر همبازي هايشان باشد چرا كه نمي خواهند متفاوت از ديگران به نظر برسند.

6- لباس مورد علاقه:

حتما تجربه کرده اید و یا در اطرافیان خود دیده اید که بعضی اوقات کودکان اصرار بر پوشیدن لباس خاصی دارند و با این کار والدین خود را آزار می دهند. كودك دوست دارد لباس مورد علاقه خود را چندين بار پشت سر هم بپوشد. در چنين مواردي او را راحت بگذاريد و به او اصرار بر پوشيدن لباس ديگري به سليقه خودتان نكنيد.

7- عدم توجه به قيمت لباس:

متاسفانه بالا رفتن قیمت ها بر روی لباس ها بسیار فاحش بوده و افرادی که به لحاظ مالی ناتوان هستند بیشتر از همه آسیب می بینند. كودك  تفاوت ميان لباس ارزان قيمت و گران قيمت را درك نمي كند.بنابراين والدين نبايد حتي در صورت داشتن پول كافي، در خريد لباس هاي گران قيمت براي  فرزندان خود اصرار ورزند، به عوض آن بهتر است اين پول را در موارد ديگري از  قبيل هزينه هاي آموزشي كودك در كلاس هاي گوناگون و مورد علاقه اش خرج كنند  تا در آينده فردي مفيد براي جامعه اش گردد. منظور از عدم خريد لباس هاي  گران قيمت، لباسهايي است كه داراي هزينه هاي سرسام آوري هستند. لباس كودك بايد به اندازه كافي شيك، زيبا، جذاب و با كيفيت مطلوب باشد.

توجه به نوع پوشش کودکان تا چه اندازه اهمیت دارد؟

همه ی ما چه در سنین بالا چه در سنین پایین می بایست به مناسبت ها دقت کنیم و بر اساس آن ها نوع پوششمان را تنظیم کنیم. ساختارهای روانی کودک معمولا همراه با  شادی و تفکرات ساده است و مسایلی از قبیل کدورت و انتقام در آنها گذراست. انتخاب های آنها نیز همواره نشأت گرفته از همین نوع نگاه است. پس باید برای  کودک لباس هایی انتخاب شود که بتواند این نوع نگاه و سلیقه را تامین کند.  شادی و شاد زندگی کردن نشانه اصلی زندگی کودکانه است و اگر نوع انتخاب ها، از جمله انتخاب نوع پوشش برای کودکان مطابق با روحیه آنها نباشد، در آینده  آنها را دچار مشکل خواهد کرد.

کودکان چه لباس هایی را بیشتر دوست دارند؟

جواب این سوال مشخص است و می توان به آسانی حدس زد که کودکان علاقه مند به لباس های رنگی ای هستند که معمولا ساختار های عروسکی روی آن ها حک شده است و علاوه بر آن معمولا کودکان رنگ های شاد و رنگ هایی که در آن فضای روانی خوبی نهفته باشد را بیشتر دوست دارند. طبق تحقیقاتی که به عمل آمده فضای روانی کودکان رنگ صورتی، آبی روشن، سرخ آبی و زرد لیمویی را بیشتر می پسندند و موضوع دیگری که در انتخاب کودکان بسیار نقش دارد این است که آنها دنیای کودکانه خود را دارند و نگرشی که والدین به دنیا دارند را ندارند.

در حقیقت باید گفت که به طور غریزی خردسالان و کودکان به غیر از حس کودکانه خود نگرش دیگری به دنیا ندارند. مثلا در مراسم عزاداری، والدین با توجه به نگرش خود رنگ لباس را انتخاب می کنند که طبیعتا یک رنگ تیره است ولی برای کودک این نگرش تعریف  نشده است و او باز لباس های مورد علاقه خود را انتخاب می کند.

روانشناسی لباس کودک

به لحاظ روانشناسانه وقتی می خواهیم کودکان را به همراه روحیه شان مورد بازبینی قرار دهیم اولین مورد روحیه لطیفشان است. لباس دارای ارزش های هویتی برای بزرگسالان و همچنین کودکان می باشد، به همین دلیل توجه به نوع مکانی که قرار است برویم، رسمی یا غیر رسمی بودنش در نوع پوشش ما اهمیت دارد، کودکان در دنیای کودکانه خود تفاوت چندانی میان رسمی بودن و غیر رسمی بودن را نمی دانند انان برای انتخاب لباس مورد علاقه خود به سایر موارد توجه دارند که مورد باید در آن ها مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد.

بر اساس آمار و تحقیقات به دست رسیده به طور معمول کودکان علاقه دارند لباسی بر تن داشته باشند که در آن احساس راحتی داشته  باشند، اما اغلب والدین اصرار دارند کودک مطابق سلیقه آنان لباس بپوشد چرا  که دوست دارند کودکشان همیشه مرتب و منظم باشد. چرا كه اين دسته از پدر و  مادرها چنين مي پندارند كه آراسته بودن كودك نشانگر مرتب و آراسته بودن والدين او است، برخي ديگر ممكن است لباس هاي كودك را مشابه لباس خود انتخاب نمايند. هيچ یك از اين مباني ارزشي، براي كودك مهم نيستند، او فقط دوست دارد كه لباسهايش راحت و مشابه ديگر همبازي هايش باشد تا در ميان آنها  احساس تفاوت نكند و به موازات همه اينها به مقدار كافي زيبا باشد.