دانشمندان ارتباط بین آلودگی هوا و خطر زوال عقل را گزارش کرده اند، اما درک خوبی از مکانیسم های پشت این ارتباط نداشته اند.

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، دکتر «جولیا گراند»، یکی از نویسندگان این گزارش از مؤسسه کارولینسکا در استکهلم سوئد، گفت: «در این مطالعه، ما دریافتیم که دو نوع اسید آمینه مرتبط با ویتامین B در افزایش یا کاهش خطر زوال عقل ناشی از آلودگی هوا نقش دارند.»

این مطالعه نشان داد که سطوح بالاتر این اسیدهای آمینه مرتبط با ویتامین B ممکن است با خطر زوال عقل مرتبط با آلاینده‌های هوا به نام ذرات ریز یا PM۲.۵ همراه باشد.

محققان این ذرات ریز و دو اسید آمینه متیونین و هموسیستئین را بررسی کردند.

متیونین یک اسید آمینه ضروری است که در عملکرد طبیعی مغز نقش دارد. در غذاهایی مانند گوشت، ماهی، لبنیات، لوبیا و تخم مرغ یافت می‌شود.

هموسیستئین اسید آمینه‌ای است که در سلول‌ها تولید می‌شود و می‌تواند از طریق واکنشی که به ویتامین B۱۲ و فولات نیاز دارد به متیونین تبدیل شود. برای تشکیل گلبول‌های قرمز خون و رشد و عملکرد سلول‌های سالم مهم است.

این مطالعه شامل بیش از ۲۵۰۰ بزرگسال با میانگین سنی ۷۳ سال بود که در مرکز استکهلم زندگی می‌کردند. محققان با استفاده از مصاحبه، پرسشنامه و آزمایش خون آنها را تا ۱۲ سال دنبال کردند.

در مجموع ۳۷۶ نفر در این مطالعه به زوال عقل مبتلا شدند.

محققان میانگین سالانه PM۲.۵ را براساس آدرس خانه شرکت کنندگان محاسبه کردند.

افراد مبتلا به زوال عقل به طور متوسط ۸.۴ میکروگرم بر متر مکعب در معرض آلودگی PM۲.۵ قرار گرفتند، در حالی که این میزان برای افرادی که به زوال عقل مبتلا نشده بودند، ۸.۳ میکروگرم بر متر مکعب بود.

محققان دریافتند که خطر زوال عقل به ازای هر یک میکروگرم بر متر مکعب افزایش قرار گرفتن در معرض PM۲.۵ در طول پنج سال قبل از شروع مطالعه، ۷۰ درصد افزایش می‌یابد.

آنها همچنین دریافتند که حدود نیمی از افزایش خطر زوال عقل ناشی از PM۲.۵ به دلیل تعامل بین آلودگی هوا و سطوح بالای هموسیستئین یا سطوح پایین متیونین است.

گراند می‌گوید: «نتایج ما نشان داد که افزایش سطح هموسیستئین و مقادیر پایین متیونین در تعیین خطر زوال عقل مرتبط با آلودگی هوا نقش دارد، اما همچنین نشان داد که تأثیر مستقیم آلودگی هوا بر زوال عقل وجود دارد، که نشان می‌دهد آلودگی هوا از طریق مسیرهای متعدد بر ابتلاء به زوال عقل تأثیر می‌گذارد. این امر نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد مکانیسم‌های بیولوژیکی دقیق پشت آسیب مغزی ناشی از آلودگی هوا را نشان می‌دهد.»