محققان یک فرمول ذرات نانو مبتنی بر انسولین ابداع کرده اند که تا حدی کنترل قند خون را بهبود می بخشد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، افراد مبتلا به دیابت نوع یک باید به طور مداوم با انسولین گلوکز خون شان را کنترل کنند. در این میان ممکن است آنها با ریسک قند خون پایین یا بالا روبرو شوند.

دیابت نوع یک (T1D) یک بیماری خودایمنی است که سیستم ایمنی بدن انسان به سلول های بتای تولید کننده انسولین در پانکراس حمله می کند بنابراین انسولین اندکی تولید می شود یا اصلا تولید نمی شود. عامل اصلی T1D مشخص نیست اما تصور می شود دلیل آن ژنتیک و برخی ویروس ها باشد.

درمان این وضعیت نیازمند تزریق سریع انسولین به طور متداوم یا به وسیله یک پمپ انسولین است. علاوه بر آن باید به طور مرتب سطح قند خون را کنترل کرد.

در این میان استفاده از ذرات نانو برای انتقال دارو و ژن درمانی تاثیر زیادی روی شیوه درمان این بیماری داشته است. اکنون گروهی از محققان چینی از نوع خاصی نانو ذرات استفاده کرده اند تا یک سیستم آزادسازی خود تنظیم کننده انسولین بسازند.

سیستم ارائه انسولین با حساسیت به سطح گلوکز از حامل های مخصوصی استفاده می کنند که از پلیمری با آنزیم گلوکز اکسیداز ساخته شده اند و اکنون محبوبیت زیادی دارند اما چالش های مخصوص خود را نیز دارند. پلیمرها وزن مولکولی یکسانی ندارند و گلوکز اکسیداز ممکن است سمی باشد. با توجه به این مشکلات محققان از یک نوع حامل دیگر استفاده کرده اند که در حقیقت نانوذرات لیپیدی زیست سازگار هستند.

نانوذرات لیپیدی زیست سازگار در حال حاضر به طور گسترده به عنوان حامل دارو استفاده می شوند. همچنین آنها ساختار شیمیایی هماهنگی دارند. در این تحقیق پژوهشگران بخشی از سطح نانوذرات را اصلاح کردند تا بتواند بارهای مثبت متعددی را حمل کند. مولکول های انسولین با بار منفی به صورت الکترواستاتیکی به نانو ذرات لیپیدی متصل می شوند.

بیشتر بخوانید: محققان کشور موفق به انتقال ژن برای حل مشکل بیماران تالاسمی شدند

در مرحله بعد محققان این فرمول را روی موش های مبتلا به دیابت آزمایش کردند و متوجه شدند هنگامیکه سطح گلوکز خون نرمال است، انسولین به آرامی آزاد می شود. اما اگر سطح گلوکز بالا باشد، چربی ها در نانوذرات با گلوکز پیوندهای شیمیایی تشکیل می دهند و بار مثبت سطح نانوذرات را کاهش می دهند و در نتیجه آزاد سازی انسولین سریع تر انجام می شود.

بعد از تزریق سطح گلوکز خون موش های دیابتی درمان شده با این فرمول به سطح معمول رسید و به مدت ۶ ساعت در همین حد باقی ماند.

محققان امیدوارند در آینده این فرمول انسولین را در دستگاه های پوشیدنی الکترونیکی قرار دهند و کنترل گلوکز قند خون در مبتلایان به دیابت نوع یک را بهبود بخشند.