برخورد سیارک با زمین

ناسا هم اکنون خود را برای ورود سیارک غول آسایی به نام "خدای دوزخ" آماده می کند که در 10 سال آینده از کــنار زمــین گذر خــواهد کــرد. روز 13 آوریل سال 2029 آن هایی که به آسمان نــگاه کنند، ذره ای نــورانی را می بینند که به سرعت روشن تر و سریع تر می شود. چنان سرعتی که عرض ماه را در یک دقیقه می پیماید و به روشنی و رخشانیِ ستارگان آسمان است. دانشمندان این صخره را "آپوفیس" (Apophis) نام نهاده اند، نامی برگرفته از "خدای دوزخِ" مصریان. آپوفیس را نخستین بار ستاره شناسان رصد خانه کیت پیک نشنال در ژوئن 2004 مشاهده کرده اند. درست پس از مشاهده این سیارک، تحقیق بیشتر درباره آن به دلیل مشکلات فنی و جوی میسر نشد. سپس دانشمندان استرالیایی دوباره آن را رویت کردند و برآوردشان این بود که در سال 2029 احتمال برخورد آن با زمین 2.7 درصد خواهد بود. از آن زمان تاکنون این سیارک با دقت بیشتری رصد می شود و احتمال برخورد نیز رد شده است. این ذره رخشان و نورانی، خرده سیاره غول آسایی است به پهنای 340 متر که ناسا آماده رصد آن است. آژانس فضایی بر این باور است که این خرده سیاره، بدون خطر و با فاصله 19000 مایلی (30000 کیلومتری) از کنار زمــین گــذر خــواهد کرد و احتمال برخورد آن با زمین 1 در 000 100 است. اما از یاد نبرید که ایــن فــاصله همان فــاصله ایـست که یــک فـضاپیما از بالای زمین عبور می کند. این فاصله به قدری نزدیک است که محققان می توانند سیارک را با وضوح بی سابقه ای مشاهده کنند. به ندرت سیـارکی بـا این عظمت و با چنین سرعتی از کنار زمین گذر کرده است. نــاسا مـی گوید، دانـشمندان سیـارک های کوچکتری را شاهد بوده اند که با فواصل نزدیکتری از کنار زمین عبور کرده اند اما شمار سیارک های این چنین غول آسا بسیار کمتربوده است.

تعریف سیارک

سیارک صخره ای فضایی است. جسم کوچکی است در منظومه شمسی که به دور خورشید حرکت می کند. سیارک مانند سیاره اما کوچکتر از آن است. اندازه سیارک ها متفاوت است. شماری، بسیار کوچک اند، کوچکتر از یک ماشین و شماری دیگر اما به پهنای 900 مایل یا 1000 کیلومتراند. بعضی سیارک ها دارای قمر نیز هستند. این سیارک غول آسا و آتشین را ابتدا با چشم غیر مسلح، در حال حرکت از کرانه شرقی به کرانه غربی استرالیا می توان مشاهده نمود. سپس به حرکت خود به دور دنیا ادامه می دهد و اقیانوس هند را می پیماید و به سمت ایالات متحده می رود. زمانی که آفتاب در ایالات متحده غروب می کند، نزدیکترین رویارویی سیارک با زمین بر فراز اقیانوس اطلس روی می دهد و سرعت آن به قدری زیاد است که در مدت یک ساعت از آن گذر کرده به سمت فضا پرواز می کند.

جو سیارک

سیارک نیز مانند هر چیز دیگری نیروی گرانش دارد. از این رو گازهای اطراف را به سوی خود می کشد. اما این گازها با اندک ناآرامی از سیاره فرار می کنند و آنچه ازاتمسفر آن باقی می ماند بسیار نامحسوس خواهد بود.

مارینا بروزوویچ، دانشمند رادار در آزمایشگاه موتورهای پرتابی جت در ناسا که برروی پروژه رصد اشیا نزدیک بـه زمین مطالعه مــی کــند می گوید: "گذر آپوفیس از کنار زمین در سال 2029 فرصتی استثنایی برای علم است. ما این اخترچه را با تلسکوپ های راداری و نوری رصد خواهیم کرد. لیکن با رصد راداری شاید بتوان جزییات سطح سیارک را تا  چند متر مشاهده کرد." دانشمندان همچنین امیدوارند با ورود آپوفیس در سال 2029 و ادامه مشاهده و رصد، چیزهای بیشتری درباره اندازه، شکل، ترکیب و شاید بخش های درونی "خدای دوزخ" بیاموزند.