نحوه تاثیر دارو های ضد سرطان بر بدن به اینگونه است که در درمان ممکن است عوارض ناخواسته بر منافع آن‌ها غالب باشد. شایع‌ترین عارضه جانبی، تهوع و استفراغ است که اغلب مستلزم تجویز یک داروی ضد تهوع خواهد بود. بسیاری از این دارو‌ها بخاطر اثرات‌شان بر روی فولیکول مو‌ها موجب ریزش موها می‌شود. در اکثر موارد دارو های ضد سرطان با حداکثر دوز قابل تحمل که قادر به تخریب بیشترین سلول‌های سرطانی در سریع ترین زمان ممکن باشد تجویز می‌شوند تا خطر انتشار بیماری به نقاط دیگر بدن و بروز متاستاز تخفیف یابد. اثرات سودمند این دارو ها ممکن است تا چند هفته مشهود نباشد. بعلاوه عوارض نامطبوع این دارو ها نیز اغلب موجب بروز افسردگی در بیماران می‌شود. لذا مشاوره با متخصص،حمایت از سوی خانواده و دوستان و در برخی موارد تجویز دارو های ضد افسردگی ضرورت پیدا می‌کند. تمام سرطان ها به دارو های ضد سرطان پاسخ درمانی نمی‌دهد اما برخی از آن‌ها با دارو درمانی قابل علاج می‌باشد.

انتشار یافتن تومور آلوده به سرطان به ساختمان‌های مجاور خود

در همگی سرطان‌ها قسمتی از بدن کنترل طبیعی خود را بر رشد و تکثیر سلول ها از دست می‌دهد. در نتیجه سلول‌های بافت سرطانی بر سلول‌های طبیعی غلبه کرده و بسیاری از موارد یک توده را ایجاد می‌کنند و نتیجه آن انتشار یافتن تومور آلوده به سرطان به ساختمان‌های مجاور خود می‌شود و عروق خونی را مسدود می‌سازد و به اعصاب یا ارگان های مجاور فشار می‌آورد. قطعاتی از تومور سرطانی جدا شده و از طریق جریان خون به نقاط دیگر بدن دست اندازی نماید و توده های ثانویه ای ایجاد می‌کند که موسوم به (متاستاز) است.

با عوامل سرطان زا یا همان کارسینوژن‌ها آشنا شوید

در این مطلب ما می‌خواهیم شما با عوامل سرطان زا یا همان کارسینوژن ها آشنا شوید. سلول‌های سرطانی عموما قادر به انجام وظایف طبیعی خود نیستند و همین امر منجر به اختلال عملکرد فزاینده ای در اعضای بدن می‌گردد. عوامل متنوع بسیاری قادر به ایجاد تغییرات سرطانی در سلول ها هستند از جمله زمینه ژنتیکی فرد، نارسایی سیستم ایمنی و مواجهه با عوامل سرطان زا یا همان کارسینوژن ها، کارسینوژن های شناخته شده عبارتند از پرتو شدید آفتاب، دود سیگار، تشعشعات رادیو اکتیو، برخی مواد شیمیایی، ویروس‌ها و عوامل مربوط به رژیم غذایی.

دارو‌های سایتوتوکسیک یا همان ضد‌سرطان و عوارض آن

هدف از نوشتن این مطلب آشنایی شما با دارو سایتوتوکسیک یا همان ضد سرطان و عوارض آن بوده است. درمان سرطان فرآیند پیچیده ای است که به نوع سرطان و مرحله پیشرفت آن بستگی دارد. هر یک از روش‌های درمانی زیر به تنهایی یا باهم قابل استفاده خواهند بود: برداشتن توده به وسیله عمل جراحی، پرتو درمانی، شیمی درمانی، دارو‌های ضد سرطان که سلول‌های سرطانی را نابود می‌کند گاه تحت عنوان سایتوتوکسیک نامیده می‌شود. از آنجا که اکثر دارو‌های ضد سرطان قادر به ایجاد عوارض شدیدی هستند تنها در مواردی بکار می‌روند که یا شانس معقولی برای معالجه وجود داشته باشد یا طول عمر بیمار افزایش قابل ملاحظه ای پیدا کند یا علائم آزار دهنده وی مرتفع گردد.

خطرات و هشدار‌ها در مورد استفاده از دارو‌های ضد سرطان

 تعدادی خطرات و هشدار‌ها در مورد استفاده از دارو های ضد سرطان وجود دارد که باید بدانید: همه دارو‌های ضد سرطان تداخلاتی در سلول های غیر سرطانی نیز ایجاد کرده، ممکن است موجب عوارضی جدی در دراز مدت شوند. به ویژه این دارو‌ها بر سلول‌های خونساز مغز اثر گذاشته، تعداد گویچه های سرخ (گلبول قرمز) و  سفید و پلاکت ها را کاهش می‌‌دهد. این امر منجر به علائم کم خونی و ابتلا به عفونت ها گردد. بعلاوه التیام درد ها ممکن است به تاخیر بیوفتد و به دلیل انهدام سلول‌ها و افزایش اسید اوریک خون دچار نقرس گردند. بخاطر این مشکلات است که شیمی درمانی معمولا در بیمارستان ها انجام می‌شود تا بروز عوارض جانبی ناخواسته به دقت زیر نظر باشد.

پاسخ سرطان‌ها به شیمی درمانی

پاسخ سرطان‌ها به شیمی درمانی متفاوت است. سرطان هایی که با تجویز دارو قابل علاجند عبارتند از :برخی از سرطان‌های سیستم لنفاوی، لوسمی حاد، سرطان جفت یا همان کوریوکارسینوم، تومور سلول زایا، تومور ویلمز (نوع نادر سرطان کلیه در کودکان)، سرطان بیضه، سرطان معده، سرطان روده بزرگ، سرطان پروستات، سرطان مری. سرطان هایی که تجویز دارو در آن‌ها سودمند است: سرطان پستان، سرطان تخمدان، بسیاری از انواع سرطان‌های ریه، سرطان سر و گردن، سرطان‌هایی که تجویز ذارو در آن‌ها فایده ای ندارد: سرطان تیروئید، سرطان مغز در بزرگسالان، سرطان کبد، سرطان دهانه رحم، سرطان سلول‌های کلیوی.