منتشر کننده
جمعی از متخصصین عفونی کشور، در یک نشست تخصصی، پیرامون وضعیت بیماری های عفونی، نکاتی را مطرح کردند.
به گزارش خبرگزاری مهر، وبینار کنترل و پیشگیری عفونت در بخش مراقبت‌های ویژه با حضور استادان کشوری عفونت‌های بیمارستانی، به صورت مجازی و حضوری در محل دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد.
فهیمه هداوند فلوشیپ کنترل عفونت، متخصص بیماری‌های عفونی بیان کرد: پنومونی وابسته به ونتیلاتور یکی از علل شایع افزایش مرگ و میر، افزایش مصرف آنتی بیوتیک و افزایش هزینه‌های ناشی از بستری در کل دنیا است که طبق آخرین مطالعات توصیه‌های ضروری کاهش میزان شیوع پنومونی شامل انجام اینتوباسیون واکستوباسیون به موقع، داشتن پروتکل های مناسب جهت سداتیو بیماران، شروع هرچه زودتر تغذیه گوارشی از طریق لوله‌های نازو گاستریک است که استفاده از پروبیوتیک ها و ساکشن بسته و لوله تراشه با ترکیبات نقره و شروع تغذیه وریدی زودرس در جهت کاهش پنومونی وابسته به ونتیلاتور اصلاً توصیه نمی‌شود.
پردیس مرادنژاد فلوشیپ کنترل عفونت و متخصص بیماری‌های عفونی، در ابتدا شرح مختصری در مورد انواع کاتترهای وریدی سنترال و علائم عفونت کاتترهای وریدی سنترال داد و سپس در مورد استراتژی‌های پیشگیری از CLA-BSI بر اساس گایدلاین SHEA 2022 به تفصیل توضیح داد.
حامد شفیعی استادیار گروه بیهوشی دانشگاه علوم پزشکی قم، با اشاره به اینکه پنومونی یکی از شایع‌ترین علل عفونت‌ها است، گفت: پنومونی به دو گروه عفونت ناشی از جامعه و عفونت ناشی از بیمارستان تقسیم می‌شود که در گروه بیمارستانی پس از عفونت ادراری، دومین علت عفونت بیمارستانی و از علل شایع مرگ و میر در بخش‌های آی سی یو محسوب می‌شود به طوری که طبق آمار مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های عفونی ایران پنومونی بیمارستانی از علل شایع مرگ و میر در بیمارستان است.
وی بیان کرد: در مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۴ در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفته ۲۱.۰۸ درصد از بیماران بستری دچار پنومونی بیمارستانی شده اند که آمار بالایی بوده و قطعاً انجام اقدامات پیشگیرانه و آموزش کادر درمانی در مواجهه با بیماران در کاهش ابتلاء به این بیماری می‌تواند مؤثر باشد.
لعیا عموزاده استادیار گروه بیهوشی دانشگاه علوم پزشکی تهران، عفونت‌های ادراری وابسته به کاتتر را شایع‌ترین محل در بخش‌های مراقبت‌های ویژه دانست و همچنین شایع‌ترین میکروارگانیسم در بخش‌های معمولی را E.Coli و در بخش‌های ویژه .A.baumanni و کاندیدا برشمرد که مرگ و میرحدود ۱۲ درصد در ایران گزارش شده است.
بیشتر بخوانید: آنچه باید از کبد چرب بدانیم/ از علائم بیماری تا درمان
وی بیان کرد: عفونت‌های خونی وابسته به کاتتر در کاتترهای فمورال بیشترین ریسک و در ساب کلاوین کمترین ریسک عفونت را دارند و میکروارگانیسم می‌تواند از طریق پوست بیمار از روی کاتتر وارد گردش خون شده یا از طریق لاین‌های کاتتر هنگام تزریق دارو وارد گردش خون شود که شایع‌ترین میکروارگانیسم ها در ایران استاف اپیدرمیس و استاف اورئوس و E.Coli بوده و مرگ و میر حدود ۲۰ درصد گزارش شده است.
در ادامه آرش سیفی فلوشیپ کنترل عفونت و متخصص بیماری‌های عفونی، به عفونت‌های بیمارستانی اشاره کرد و گفت: این عفونت از مشکلات همه مراکز درمانی در جهان و از جمله ایران است. در داخل بیمارستان‌ها بخش‌هایی که بیشتر با این عفونت‌ها مواجه هستند عبارتند از بخش‌های مراقبت‌های ویژه، بخش‌های نقص ایمنی و بخش‌های جراحی، با توجه به اینکه بیشترین بخش استفاده کننده از ابزارها و کاتترها بخش مراقبت‌های ویژه است لذا عفونت‌های مرتبط با ابزار (DAIs) بیشتر از همه در ICU ها وجود دارد.
وی افزود: عفونت‌های بیمارستانی با مرگ و میر بالا، عوارض زیاد، و هزینه‌های سنگین همراه بوده بنابراین پیشگیری و کنترل این عفونت‌ها بسیار حائز اهمیت است.
اسمعیل محمدنژاد دکتری تخصصی پرستاری ضمن اشاره به مدیریت طغیان در مراقبت ویژه گفت: با توجه به تغییر در نوع میکروب‌ها و افزایش مقاومت میکروبی در بخش مراقبت ویژه بیشتر از سایر بخش‌ها ما شاهد طغیان هستیم. برآورد جهانی این است که ۲ درصد از عفونت بیمارستانی می‌توانند به طغیان منجر شوند.
وی افزود: اهمیت کنترل عفونت و طغیان در این است که به ازای هر عفونت بیمارستانی ۱۸ روز مدت زمان بستری افزایش می‌یابد. برای کنترل این شرایط رعایت استانداردها، جداسازی بیماران و کوهرتینگ نیروی انسانی. رعایت بهداشت دست، شستشو و نظافت تجهیزات بسیار اهمیت دارد.
محمدنژاد ادامه داد: تشکیل کمیته کنترل عفونت بیمارستانی با حضور رئیس بیمارستان و اطلاع به معاون درمان دانشگاه باید در سریع‌ترین زمان انجام شود، شاید در مدیریت طغیان‌ها که در برخی از زمان‌ها منجر به بسته شدن بیمارستان‌ها می‌شود، این مراکز با چالش‌هایی مواجه شوند اما آنچه در پایان اتفاق می‌افتد جلوگیری از مورتالینی و موربیدیتی بیشتر و افزایش ایمنی بیمار است.
