آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری خود ایمنی است که در آن بدن به بافت مفصل مفاصل حمله می‌کند و موجب التهاب مزمن می‌شود. در حالی که عمدتا در مفاصل تاثیر می‌گذارد، می‌تواند باعث التهاب اندام‌هايي مانند ریه، چشم، پوست و قلب شود.

هیچ درماني برای آرتریت روماتوئید وجود ندارد، اما داروها می‌توانند پیشرفت بیماری را کاهش دهند وعلايم بيماري را تسکین دهند. زنان به آرتریت روماتوئید سه برابر بیشتر از مردان مبتلا مي‌شوند و علائم در زنان بین سن 30 تا 60 سالگی ظاهر می‌شوند، در حالی که اين علائم اغلب در مردان  بعد از اين سنين  ظاهر می‌شوند. همچنین ممکن است بيماري مبنای ژنتیکی داشته باشد.

علائم آرتریت روماتوئید نوجوانان

آرتریت روماتوئید نوجوان (JRA)،  نوعی از آرتریت است که در کودکان سنین 1 تا 16 رخ می‌دهد. نوجوانان مبتلا به آرتریت همه علائم زير را نمی‌توانند يكجا داشته باشند. علائم ممکن است بسته به نوع آرتریت متفاوت باشد. علائم آرتریت نوجوانان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مفاصل سخت به ویژه در صبح.، متورم و درد در مفاصل، تب پايدار، كاهش وزن، خستگی، تحریک پذیری، جوش، قرمزی چشم یا درد چشم، تاری دید است علائم باید حداقل 6 هفته طول بکشد تا در نهایت JRA تشخیص داده می‌شود.

درمان آرتریت روماتوئید نوجوانان

داروها - چند روش براي درمان آرتریت روماتوئید نوجوان وجود دارد. اکثر کودکان نیاز به درمان‌های دارویی و غیر دارویی برای کاهش درد، کاهش تورم، حفظ حرکت کامل در مفاصل و درمان عوارض ناشي از بيماري دارند. داروهای ضد درد مانند آسپیرین، ایبوپروفن و ناپروکسن اغلب اولین خط دفاعی در برابر درد آرتریت روماتویید نوجوان هستند. اگر این داروهای ضد درد کار نکنند، ممکن است از داروهای ضد رماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) مورد استفاده قرار گیرد. اغلب DMARD برای نوجوانان متوترکسات است. داروهای دیگر برای بیماری پيشرفته، کورتیکواستروئیدها و عوامل بیولوژیک استفاده می‌شود. این داروها دارای عوارض جانبی هستند که باید زير نظر پزشك مورد مصرف قرار گيرند. فیزیوتراپی - ورزش منظم که توسط یک متخصص فیزیوتراپی طراحی شده است می‌تواند به حفظ محدوده حرکات کودک در مفصل کمک کند.

چه عواملي باعث آرتریت روماتوئید مي شود؟

براي شناسايي دقيق علت آرتریت روماتوئید فعاليت تحقيقاتي گسترده در سراسر جهان صورت مي‌گيرد. علت دقیق RA هنوز معلوم نیست، اما چندین عامل خطر شناسایی شده است. زنان بیشتر در معرض خطر ابتلا به اين بيماري هستند و احتمال دارد استروژن نقش داشته باشد. مطالعات متعدد نشان داده است که یک مولفه ژنتیکی برای توسعه RA وجود دارد. به نظر می‌رسد سیگار کشیدن خطر ابتلا به بیماری را افزایش می‌دهد. قرارگرفتن در معرض مواد شيميايی با مايعات خاص مانند سيليس، چوب و آزبست می‌تواند منجر به افزايش خطر ابتلا به بيماری شود. به نظر مي‌رسد علت بيماري عفونی ویروسی یا باکتریایی RA است اما هنوز مطالعه نشده است.