از روزگاران بسیار دور آسمان شب همواره مورد توجه ویژه ساکنین کره زمین بوده است، آسمان در هر ساعتی از شبانه روز بخش بسیار مهم و ناگسستنی طبیعت کره زمین محسوب می شود با این حال تماشای آسمان شب علاوه بر همراه داشتن لطافت بصری بیشتر، راهنما و الهام بخش بشر برای یافتن فصل ها و راهها و یا خلق آثار زیبای هنری بوده است.
در گذشته های دور بسیاری از کشاورزان از وضعیت ستارگان در آسمان به عنوان یک تقویم برای یافتن بهترین زمان کشت محصولات استفاده می کردند، در بسیاری از فرهنگ ها و تمدن های کهن اجرام نورانی آسمان شب مورد پرستش قرار می گرفتند یا آن ها را با ایزدها و الهه های خود ارتباط می دادند. شگفتی های آسمان شب، پایه و اساس شکل گیری علم نجوم و حتی خرافه هایی چون طالع بینی بوده است و مردمانی بسیار به تاثیر عمیق اجرام پیدا در آسمان شب بر سرنوشت خویش باور داشته اند، در این میان بسیاری از افراد با نگاهی آگاهانه به آسمان شب در پی کشف موقعیت انسان و کره زمین در جهان هستی و پاسخ به پرسش های زیادی درباره فضا، این طبیعت شگفت انگیز بوده اند.
در عصر حاضر اهمیت آسمان و اجرام نورانی آن اعم از خورشید، ماه و ستاره ها و چشمه های نوری دیگر بر تعادل زیستی کره زمین پوشیده نیست، با این وجود تنها شمار کمی از افراد مانند ستاره شناسان و یا افراد با حوزه کاری مرتبط با نجوم و یا منجمان آماتور همچنان به تماشای پیوسته این طبیعت شگفت انگیز می نشینند، وجود رسانه های اجتماعی و سرگرمی های اینترنتی بشر را از توجه به آسمان شب باز داشته اند، بساری از ما ممکن است هر روز اخبار مربوط به تازه های نجوم را دنبال کرده و از اکتشافات جدید فضاپیماها و تلسکوپ های فضایی یا اعزام فضانوردان به فضا هیجان زده شویم، اما به راستی هر کدام از ما در طول شب، در میانه غروب خورشید تا طلوع آن، چقدر زمان و دقت برای تماشای آسمان شب می گذاریم؟ با ما تا انتهای مقاله همراه باشید تا درباره آسمان شب، طبیعت فراموش شده بیشتر بیاموزیم و راهی برای پیوندی دوباره با این اثر شگفت انگیز خالق هستی پیدا کنیم.
مطالعه آسمان شب
همان طور که از نام آسمان شب پیداست، به ظاهر پیدای آسمان در هنگام شب یعنی از زمان غروب خورشید تا طلوع آن اسمان شب گفته می شود که در آن اجرام آسمانی مانند ماه، ستاره و حتی سیاره ها قابل مشاهده اند. آسمان در طول شب در موقعیت های مکانی و زمان های متفاوت دارای چشمه های نوری مانند مهتاب( بازتاب نور خورشید از سطح ماه به کره زمین)، اخترتاب (نور ساطع شده از ستارگان که در طول شب از زمین دیده می شود) و هواتاب ( انتشار ضعیف نور توسط جو کره زمین ) است.
البته در موقعیت های جغرافیایی منحصر به فردی مانند قطبین، به خصوص در قطب شمال، آسمان شب شامل پدیده نوری شگفت انگیزی به نام شفق قطبی است که باعث روشن شدن آسمان های بالای مدارهای قطبی می شود.
مطالعه آسمان شب توسط بشر از زمان های بسیار دور آغاز شده است، در بسیاری از ملل، ستاره ها را برای یافتن راه کاروان ها رصد و مطالعه می کردند، ستاره ای موسوم به ستاره قطبی یا ستاره شمال که راه حرکت در جهت شمال را به مسافران نشان می داده است. در یونان باستان، با کشیدن صور فلکی میان ستارگان، افسانه های درباره ایزدان و الهه های فرهنگ خود را با آسمان شب تلفیق می کرده اند. در بسیاری از نقاط جهان مردمانی به اختربینی ( خواندن تاثیر اجرام آسمانی در سرنوشت ساکنان زمین و پیشگویی اتفاقات آینده) باوری راسخ داشته اند.
اما در میان تمام ادوار تاریخ، همواره کسانی بوده اند که با نگاهی پرسشگرانه و برای کشف و درک حقیقت جهان هستی، موقعیت زمیندر فضا و چیستی و چرایی آسمان شب و شگفتی های آن، به مطالعه آن پرداخته اند.
-در سال 140 میلادی اختر شناسی به نام بطلمیوس که در اسکندریه مصر می زیست، الگویی برای آنچه از آسمان شب به زمین پیدا بود تهیه کرد که در آن الگو زمین در مرکز عالم هستی قرار داشت و خورشید و ماه و سایر ستارگان و سیاره ها در حال گردش به دور آن تصور شده بودند، البته تا آن زمان تنها چهار سیاره دیگر جز زمین کشف شده بودند. بنابر عقیده بطلمیوس هشت یا نه آسمان وجود داشت که نهمین آسمان فلک الافلاک نام داشت و خدا و فرشتگان فرای آن زندگی می کردند، همچنین بطلمیوس فهرستی بلند و دقیق از ستارگان تا آن زمان شناخته شده را تهیه کرد که به گفته او به فلک الافلاک چسبیده بودند.
- در سال 1054 میلادی انفجار یک ابر نواختر در صورت فلکی گاو توسط اخترشناسان چینی ثبت شدکه صورت فلکی خرچنگ بازمانده آن انفجار عظیم است.
- در سال1543 نیکلاس کوپرنیک نظریه زمین مرکزی بطلمیوس را رد کرد و با ارائه الگوی جدید خورشید را مرکز عالم هستی معرفی کرد و اثبات کرد زمین و سایر سیاره ها در حال گردش به دور خورشید هستند، نطریه کوپرنیک انقلابی در علم ستاره شناسی پدید آورد که نه تنها سر آغازی برای علم نجوم جدید بود، بلکه تاثیری شگرف بر دیدگاه بشر نسبت به عالم هستی پدید آورد.
- در سال 1698 میلادی مردی هلندی به نام لیپرشی با ساخت عدسی با قابلیت بزرگنمایی زیاد را برای ساخت تلسکوپ به کار برد، سال بعد گالیله با کمک چنین عدسی هایی اولین تلسکوپ خودرا ساخت و با آن مطالعه لکه های خورشیدی و آسمان شب پرداخت. گالیله در مطالعات خود از آسمان شب توانست برای نخستین بار در تاریخ بشر چهار قمر مشتری را مشاهده کند، همچنین گالیله توانست جزییات سطح ماه را رصد و ثبت کندو کشف کند که نور ماه، تنها بازتاب نور خورشید به زمین است و خود ماه دارای نور نیست. از دیگر دستاوردهای مهم گالیله در زمینه مطالعه آسمان شب، اثبات علمی نظریه خورشید مرکزی کوپرنیک و بی شمار اعلام کردن تعداد ستارگان کهکشان راه شیری بود.
- در سال 1973 اولین رادیو تلسکوپ جهان برای رصد و تحلیل صداهایی که از آسمان ساطع می شدند توسط گروتسابر ساخته شد.
- در سال 1960 میلادی دانشمندان نجومی، اجرامی بسیار بزرگ موسوم به ستاره وش ها با فاصله 15000 سال نوری از زمین کشف کردند.
از دهه شصت میلادی قرن بیستم تاکنون اکتشافات و دستاوردهای بزرگی از اکتشاف دهها کهکشان دیگر تا سفر انسان به فضا انجام شده است.
اهمیت آسمان شب در ادوار تاریخ
همان طور که در ابتدای مقاله ذکر شد، در گذشته های بسیار دور نمای ستارگان آسمان شب علاوه بر نشان دادن مسیر به حرکت کشتی ها و کاروان ها در جاده ها به سوی مقصد، به نوعی یک تقویم دقیق برای آگاهی از شروع فصل ها یا ماههای مختلف سال به شمار می آمده است. مردمان باستان با وصل کردن ستارگان نزدیک به هم با خطوط فرضی صورت های فلکی زیادی را ساختند که به نوعی نقشه آسمان محسوب می شوند و به کمک همین صور فلکی می توان جای هر یک از اجرام آسمانی را نیز تخمین زد.
در طول تاریخ تمدن های مختلف مصر باستان و یونانیان و بسیاری دیگر از اقوام باورهای دینی و اسطوره ای خود را با مشاهداتشان از آسمان شب در می آمیختند. مصریان باستان باور داشتند که فراعنه پس از مرگ با ارابه به سمت خورشید سفر می کنند و یونانیان زادگاه تمام اله ها و ایزدان را در پیکره ها صور فلکی می دانستند.
در اساطیر هندی سه خدای خورشید وجود داشته که خود خورشید آفریده خدایان بوده اما مورد پرستش قرار می گرفته است. در ایران باستان خورشید آفریده اهورامزدا دانسته میشده و جایگاهی برای پرستش در آیین زرتشتی نداشته است. مصریان باستان ماه را با نام تحوت، اقوام آشوری ماه را با نام سین، اقوام سومری ماه را با نام نانا و یونانیان باستان ماه را با نام سلنه پرستش می کرده اند.
داستان ها و خرافه های کهن آسمان شب
از آنجایی که آسمان شب برای بشر در ابتدا تا چند دهه گذشته بسیار ناشناخته بود، افسانه ها و خرافات بسیار زیادی پیرامون مشاهدات از آن توسط عامه مردم شکل میگرفته است. ماه درخشان ترین جرم آسمان شب که در کتب آسمانی نیز به آن اشارات زیادی شده است، منشا بسیاری از این خرافات است، در قرون وسطا باور عموم مردم بر این بود که حضور ماه بر حسن انجام بسیاری از امور توسط انسان تاثیر جدی دارد، چنانچه بسیاری از کارهای حتی پیش پا افتاده مانند خوردن دارو، کاشت یا برداشت سبزیجات و ذبح حیوانات را بر اساس اهله ماه تعیین می کردند، محاق ماه بدیمن ترین وقت و ماه بدر و کامل بهترین وقت انجام امور بود. در ایران باستان و آیین زرتشتی ماه از ایزدان مذکر و نماد باروری دانسته می شده است. در کتب دین مسیحیت، یهودیت و اسلام گفته شده که ماه پیش از روز قیامت تیره و به رنگ خون خواهد شد.
اما اختر بینی مهمترین خرافه شکل گرفته از آسمان شب است که در برخی از ملل هنوز پابرجاست، در اختر بینی باور بر این است اجرام آسمانی مانند عطارد، زهره، خورشید، مریخ، مشتری، زحل بر زندگی افراد، سرنوشت مردم، جنگ ها و جریان زندگی کل سیاره زمین تاثیر می گذارد. در اختر بینی به وضعیت سماوات در لحظه تولد فرد و لحظات مهم زندگی او توجه می شود و معتقدند وضعیت سماوات در زمان های خاصی مانند لحظه وقوع اعتدال بهاری، خسوف و کسوف، تقارن سیاره ها بر زندگی کل مردم جهان تاثیر می گذارد.
پیوندی دوباره با آسمان شب
با وجود مشغله های فراوان انسان امروزی و فرصت کوتاه او برای پرداختن به امور فردی در ساعات فراغت و وجود سرگرمی هایی مانند تماشای تلویزیون و یا حضور در شبکه های اجتماعی مجازی، همچنان جای خالی سفر به آسمان شب تنها و تماشای زیبایی های شگفت انگیز آن در زندگی امروزی احساس می شود. اگر هوا ابری و غبار آلود نباشد تنها با بالا گرفتن سر می توانید تعداد بیشماری ستاره تماشا کنید که البته با دانستن این حقیقت که نوری که از این ستارگان به چشم ما می رسد، مربوط به انفعالات هزاران تا میلیون ها سال قبل آن ستاره هاست، لذت و شگفتی تماشای آنها دوچندان می شود. اگر در شبی تاریک و عاری از آلودگی نوری و صاف از ابر به آسمان نگاه کنید قادر به مشاهده کهشکشان راه شیری خواهید بود، البته بهترین زمان برای مشاهده کهکشان راه شیری نیمه خردادماه تا نیمه شهریور ماه است که راه شیری قبل از نیمه شب در آسمان ظاهر می شود و تقریبا تمام شب امکان رصد آن وجود دارد. اگر علاقه مند به مشاهده سیارات منظومه شمسی در آسمان شب باشید، با چشم غیر مسلح میتوانید سیارات عطارد، زهره، مریخ، زحل و مشتری را در مسیر حرکتشان ( دایره البروج ) به خوبی رویت کنید اما برای رصد سیاره های زحل، نپتون و سیاره کوتوله پلوتو به یک دوربین دوچشمی یا تلسکوپ نیاز دارید.جز سیارات، ستاره ها و ماه، در آسمان شب اجرام دیگری وجود دارند که در اعماق بیشتری از آسمان قرار گرفته اند مانند سحابی ها و کهکشان هایی مانند سحابی جبار در صورت فلکی جبار، کهکشان آندرومدا در صورت فلکی آندرومدا و خوشه پروین در صورت فلکی ثور که در صورت تاریک بودن آسمان با چشم غیر مسلح نیز قابل رویت اند.
علاوه بر اجرام همیشه حاضر در آسمان شب، هرازگاهی آسمان شب مهمان باران سنگ های فضایی است که وارد جو زمین می شوند، در واقع این بارش شهاب سنگی نتیجه عبور زمین از مسیر خود به دور خورشید است که سر راه خود با ذرات غبار یا سنگ های بازمانده از انفجارات تشکیل منظومه شمسی یا توده غبار ناشی از حرکت سیارک ها و دنباله دارها برخورد می کند و بارش شهابی شکل می گیرد. معروف ترین بارش های شهابی، بارش پرساوشی که در شبهای تابستان و بارش جوزایی هستند که در شبهای زمستان به اوج خود می رسند.
یکی دیگر از مهمانان شگفت انگیز آسمان شب دنباله دارها هستند که توده هایی از گازهای منجمد و گرد وغبار هستند که از کرانه های انتهایی منظومه شمسی نشات گرفته و در مسیر گردش خود به دور خورشید گاهی به زمین نزدیک می شوند و منظره بسیار زیبایی را در آسمان شب پدید می آورند.
آسمان شب، طبیعت فراموش شده
از روزگاران بسیار دور آسمان شب همواره مورد توجه ویژه ساکنین کره زمین بوده است، آسمان در هر ساعتی از شبانه روز بخش بسیار مهم و ناگسستنی طبیعت کره زمین محسوب می شود با این حال تماشای آسمان شب علاوه بر همراه داشتن لطافت بصری بیشتر، راهنما و الهام بخش بشر برای یافتن فصل ها و راهها و یا خلق آثار زیبای هنری بوده است.
در گذشته های دور بسیاری از کشاورزان از وضعیت ستارگان در آسمان به عنوان یک تقویم برای یافتن بهترین زمان کشت محصولات استفاده می کردند، در بسیاری از فرهنگ ها و تمدن های کهن اجرام نورانی آسمان شب مورد پرستش قرار می گرفتند یا آن ها را با ایزدها و الهه های خود ارتباط می دادند. شگفتی های آسمان شب، پایه و اساس شکل گیری علم نجوم و حتی خرافه هایی چون طالع بینی بوده است و مردمانی بسیار به تاثیر عمیق اجرام پیدا در آسمان شب بر سرنوشت خویش باور داشته اند، در این میان بسیاری از افراد با نگاهی آگاهانه به آسمان شب در پی کشف موقعیت انسان و کره زمین در جهان هستی و پاسخ به پرسش های زیادی درباره فضا، این طبیعت شگفت انگیز بوده اند.
در عصر حاضر اهمیت آسمان و اجرام نورانی آن اعم از خورشید، ماه و ستاره ها و چشمه های نوری دیگر بر تعادل زیستی کره زمین پوشیده نیست، با این وجود تنها شمار کمی از افراد مانند ستاره شناسان و یا افراد با حوزه کاری مرتبط با نجوم و یا منجمان آماتور همچنان به تماشای پیوسته این طبیعت شگفت انگیز می نشینند، وجود رسانه های اجتماعی و سرگرمی های اینترنتی بشر را از توجه به آسمان شب باز داشته اند، بساری از ما ممکن است هر روز اخبار مربوط به تازه های نجوم را دنبال کرده و از اکتشافات جدید فضاپیماها و تلسکوپ های فضایی یا اعزام فضانوردان به فضا هیجان زده شویم، اما به راستی هر کدام از ما در طول شب، در میانه غروب خورشید تا طلوع آن، چقدر زمان و دقت برای تماشای آسمان شب می گذاریم؟ با ما تا انتهای مقاله همراه باشید تا درباره آسمان شب، طبیعت فراموش شده بیشتر بیاموزیم و راهی برای پیوندی دوباره با این اثر شگفت انگیز خالق هستی پیدا کنیم.
بیشتر بخوانید: دنباله دارها مهمان کیهانی زمین
مطالعه آسمان شب
همان طور که از نام آسمان شب پیداست، به ظاهر پیدای آسمان در هنگام شب یعنی از زمان غروب خورشید تا طلوع آن اسمان شب گفته می شود که در آن اجرام آسمانی مانند ماه ، ستاره و حتی سیاره ها قابل مشاهده اند. آسمان در طول شب در موقعیت های مکانی و زمان های متفاوت دارای چشمه های نوری مانند مهتاب ( بازتاب نور خورشید از سطح ماه به کره زمین)، اخترتاب (نور ساطع شده از ستارگان که در طول شب از زمین دیده می شود) و هواتاب ( انتشار ضعیف نور توسط جو کره زمین ) است.
البته در موقعیت های جغرافیایی منحصر به فردی مانند قطبین، به خصوص در قطب شمال، آسمان شب شامل پدیده نوری شگفت انگیزی به نام شفق قطبی است که باعث روشن شدن آسمان های بالای مدارهای قطبی می شود.
مطالعه آسمان شب توسط بشر از زمان های بسیار دور آغاز شده است، در بسیاری از ملل، ستاره ها را برای یافتن راه کاروان ها رصد و مطالعه می کردند، ستاره ای موسوم به ستاره قطبی یا ستاره شمال که راه حرکت در جهت شمال را به مسافران نشان می داده است. در یونان باستان، با کشیدن صور فلکی میان ستارگان، افسانه های درباره ایزدان و الهه های فرهنگ خود را با آسمان شب تلفیق می کرده اند. در بسیاری از نقاط جهان مردمانی به اختربینی ( خواندن تاثیر اجرام آسمانی در سرنوشت ساکنان زمین و پیشگویی اتفاقات آینده) باوری راسخ داشته اند.
اما در میان تمام ادوار تاریخ، همواره کسانی بوده اند که با نگاهی پرسشگرانه و برای کشف و درک حقیقت جهان هستی، موقعیت زمیندر فضا و چیستی و چرایی آسمان شب و شگفتی های آن، به مطالعه آن پرداخته اند.
- در سال 140 میلادی اختر شناسی به نام بطلمیوس که در اسکندریه مصر می زیست، الگویی برای آنچه از آسمان شب به زمین پیدا بود تهیه کرد که در آن الگو زمین در مرکز عالم هستی قرار داشت و خورشید و ماه و سایر ستارگان و سیاره ها در حال گردش به دور آن تصور شده بودند، البته تا آن زمان تنها چهار سیاره دیگر جز زمین کشف شده بودند. بنابر عقیده بطلمیوس هشت یا نه آسمان وجود داشت که نهمین آسمان فلک الافلاک نام داشت و خدا و فرشتگان فرای آن زندگی می کردند، همچنین بطلمیوس فهرستی بلند و دقیق از ستارگان تا آن زمان شناخته شده را تهیه کرد که به گفته او به فلک الافلاک چسبیده بودند.
- در سال 1054 میلادی انفجار یک ابر نواختر در صورت فلکی گاو توسط اخترشناسان چینی ثبت شدکه صورت فلکی خرچنگ بازمانده آن انفجار عظیم است.
- در سال1543 نیکلاس کوپرنیک نظریه زمین مرکزی بطلمیوس را رد کرد و با ارائه الگوی جدید خورشید را مرکز عالم هستی معرفی کرد و اثبات کرد زمین و سایر سیاره ها در حال گردش به دور خورشید هستند، نطریه کوپرنیک انقلابی در علم ستاره شناسی پدید آورد که نه تنها سر آغازی برای علم نجوم جدید بود، بلکه تاثیری شگرف بر دیدگاه بشر نسبت به عالم هستی پدید آورد.
- در سال 1698 میلادی مردی هلندی به نام لیپرشی با ساخت عدسی با قابلیت بزرگنمایی زیاد را برای ساخت تلسکوپ به کار برد، سال بعد گالیله با کمک چنین عدسی هایی اولین تلسکوپ خودرا ساخت و با آن مطالعه لکه های خورشیدی و آسمان شب پرداخت. گالیله در مطالعات خود از آسمان شب توانست برای نخستین بار در تاریخ بشر چهار قمر مشتری را مشاهده کند، همچنین گالیله توانست جزییات سطح ماه را رصد و ثبت کندو کشف کند که نور ماه، تنها بازتاب نور خورشید به زمین است و خود ماه دارای نور نیست. از دیگر دستاوردهای مهم گالیله در زمینه مطالعه آسمان شب، اثبات علمی نظریه خورشید مرکزی کوپرنیک و بی شمار اعلام کردن تعداد ستارگان کهکشان راه شیری بود.
- در سال 1973 اولین رادیو تلسکوپ جهان برای رصد و تحلیل صداهایی که از آسمان ساطع می شدند توسط گروتسابر ساخته شد.
- در سال 1960 میلادی دانشمندان نجومی، اجرامی بسیار بزرگ موسوم به ستاره وش ها با فاصله 15000 سال نوری از زمین کشف کردند.
از دهه شصت میلادی قرن بیستم تاکنون اکتشافات و دستاوردهای بزرگی از اکتشاف دهها کهکشان دیگر تا سفر انسان به فضا انجام شده است.
اهمیت آسمان شب در ادوار تاریخ
همان طور که در ابتدای مقاله ذکر شد، در گذشته های بسیار دور نمای ستارگان آسمان شب علاوه بر نشان دادن مسیر به حرکت کشتی ها و کاروان ها در جاده ها به سوی مقصد، به نوعی یک تقویم دقیق برای آگاهی از شروع فصل ها یا ماههای مختلف سال به شمار می آمده است. مردمان باستان با وصل کردن ستارگان نزدیک به هم با خطوط فرضی صورت های فلکی زیادی را ساختند که به نوعی نقشه آسمان محسوب می شوند و به کمک همین صور فلکی می توان جای هر یک از اجرام آسمانی را نیز تخمین زد.
در طول تاریخ تمدن های مختلف مصر باستان و یونانیان و بسیاری دیگر از اقوام باورهای دینی و اسطوره ای خود را با مشاهداتشان از آسمان شب در می آمیختند. مصریان باستان باور داشتند که فراعنه پس از مرگ با ارابه به سمت خورشید سفر می کنند و یونانیان زادگاه تمام اله ها و ایزدان را در پیکره ها صور فلکی می دانستند.
در اساطیر هندی سه خدای خورشید وجود داشته که خود خورشید آفریده خدایان بوده اما مورد پرستش قرار می گرفته است. در ایران باستان خورشید آفریده اهورامزدا دانسته میشده و جایگاهی برای پرستش در آیین زرتشتی نداشته است. مصریان باستان ماه را با نام تحوت، اقوام آشوری ماه را با نام سین، اقوام سومری ماه را با نام نانا و یونانیان باستان ماه را با نام سلنه پرستش می کرده اند.
داستان ها و خرافه های کهن آسمان شب
از آنجایی که آسمان شب برای بشر در ابتدا تا چند دهه گذشته بسیار ناشناخته بود، افسانه ها و خرافات بسیار زیادی پیرامون مشاهدات از آن توسط عامه مردم شکل میگرفته است. ماه درخشان ترین جرم آسمان شب که در کتب آسمانی نیز به آن اشارات زیادی شده است، منشا بسیاری از این خرافات است، در قرون وسطا باور عموم مردم بر این بود که حضور ماه بر حسن انجام بسیاری از امور توسط انسان تاثیر جدی دارد، چنانچه بسیاری از کارهای حتی پیش پا افتاده مانند خوردن دارو، کاشت یا برداشت سبزیجات و ذبح حیوانات را بر اساس اهله ماه تعیین می کردند، محاق ماه بدیمن ترین وقت و ماه بدر و کامل بهترین وقت انجام امور بود. در ایران باستان و آیین زرتشتی ماه از ایزدان مذکر و نماد باروری دانسته می شده است. در کتب دین مسیحیت، یهودیت و اسلام گفته شده که ماه پیش از روز قیامت تیره و به رنگ خون خواهد شد.
اما اختر بینی مهمترین خرافه شکل گرفته از آسمان شب است که در برخی از ملل هنوز پابرجاست، در اختر بینی باور بر این است اجرام آسمانی مانند عطارد، زهره، خورشید، مریخ، مشتری، زحل بر زندگی افراد، سرنوشت مردم، جنگ ها و جریان زندگی کل سیاره زمین تاثیر می گذارد. در اختر بینی به وضعیت سماوات در لحظه تولد فرد و لحظات مهم زندگی او توجه می شود و معتقدند وضعیت سماوات در زمان های خاصی مانند لحظه وقوع اعتدال بهاری، خسوف و کسوف، تقارن سیاره ها بر زندگی کل مردم جهان تاثیر می گذارد.
پیوندی دوباره با آسمان شب
با وجود مشغله های فراوان انسان امروزی و فرصت کوتاه او برای پرداختن به امور فردی در ساعات فراغت و وجود سرگرمی هایی مانند تماشای تلویزیون و یا حضور در شبکه های اجتماعی مجازی، همچنان جای خالی سفر به آسمان شب تنها و تماشای زیبایی های شگفت انگیز آن در زندگی امروزی احساس می شود. اگر هوا ابری و غبار آلود نباشد تنها با بالا گرفتن سر می توانید تعداد بیشماری ستاره تماشا کنید که البته با دانستن این حقیقت که نوری که از این ستارگان به چشم ما می رسد، مربوط به انفعالات هزاران تا میلیون ها سال قبل آن ستاره هاست، لذت و شگفتی تماشای آنها دوچندان می شود. اگر در شبی تاریک و عاری از آلودگی نوری و صاف از ابر به آسمان نگاه کنید قادر به مشاهده کهشکشان راه شیری خواهید بود، البته بهترین زمان برای مشاهده کهکشان راه شیری نیمه خردادماه تا نیمه شهریور ماه است که راه شیری قبل از نیمه شب در آسمان ظاهر می شود و تقریبا تمام شب امکان رصد آن وجود دارد. اگر علاقه مند به مشاهده سیارات منظومه شمسی در آسمان شب باشید، با چشم غیر مسلح میتوانید سیارات عطارد، زهره، مریخ، زحل و مشتری را در مسیر حرکتشان( دایره البروج ) به خوبی رویت کنید اما برای رصد سیاره های زحل، نپتون و سیاره کوتوله پلوتو به یک دوربین دوچشمی یا تلسکوپ نیاز دارید.جز سیارات، ستاره ها و ماه، در آسمان شب اجرام دیگری وجود دارند که در اعماق بیشتری از آسمان قرار گرفته اند مانند سحابی ها و کهکشان هایی مانند سحابی جبار در صورت فلکی جبار، کهکشان آندرومدا در صورت فلکی آندرومدا و خوشه پروین در صورت فلکی ثور که در صورت تاریک بودن آسمان با چشم غیر مسلح نیز قابل رویت اند.
علاوه بر اجرام همیشه حاضر در آسمان شب، هرازگاهی آسمان شب مهمان باران سنگ های فضایی است که وارد جو زمین می شوند، در واقع این بارش شهاب سنگی نتیجه عبور زمین از مسیر خود به دور خورشید است که سر راه خود با ذرات غبار یا سنگ های بازمانده از انفجارات تشکیل منظومه شمسی یا توده غبار ناشی از حرکت سیارک ها و دنباله دارها برخورد می کند و بارش شهابی شکل می گیرد. معروف ترین بارش های شهابی، بارش پرساوشی که در شبهای تابستان و بارش جوزایی هستند که در شبهای زمستان به اوج خود می رسند.
یکی دیگر از مهمانان شگفت انگیز آسمان شب دنباله دارها هستند که توده هایی از گازهای منجمد و گرد وغبار هستند که از کرانه های انتهایی منظومه شمسی نشات گرفته و در مسیر گردش خود به دور خورشید گاهی به زمین نزدیک می شوند و منظره بسیار زیبایی را در آسمان شب پدید می آورند.