یکی از مسائلی که سبب می‌شود انسان امروزی در روابط خود با دیگران دچار مشکل شود، پدیده‌ی کمرویی یا خجالت است. پدیده‌ای که در سال‌های اخیر به سبب شیوع گسترده‌ی آن مورد توجه روان‌شناسان و متخصصان قرار گرفته است. کمرویی در گذشته یک صفت خوب و پسندیده محسوب می‌شد ولی در دنیای امروزه یک پدیده ی اجتماعی - روان‌شناختی است که آن را نمی‌توان به عنوان اختلال روانی تلقی کرد بلکه می‌توان آن را یک بیماری اجتماعی نامید.

کمرویی چیست؟

کمرویی نوعی بیماری اجتماعی است که ابتدا در درون فرد شیوع پیدا می‌کند و در نوع مزمن خود باعث اختلال در سلامت جسم می‌شود. کمرویی نوعی از رفتار‌های بازدارنده و اجتنابی است که انسان در موقعیت های مختلف از خود نشان می‌دهد. کمرویی، توجه بیش از حد به اعمال، گفتار و یا حتی رفتارهای فردی است. از نظر روان‌شناسان نیز فرد کمرو خود را به عنوان فردی ضعیف و ناتوان تصور می‌کند که مدام مورد توجه و ارزیابی و قضاوت دیگران قرار می‌گیرد و واکنش‌های منفی در رابطه با افراد از خود نشان می‌دهد. فرد کمرو از روبه رو شدن با افراد می‌هراسد و در ارتباط با دیگران نگران است و توانایی اظهار نظر و بیان احساسات خود را ندارد و به هنگام مواجه شدن با یک موقعیت تازه و یا افراد نا آشنا نمی‌تواند ترس خود را پنهان کند و از پرسش، صحبت و یا حتی پاسخ گفتن به سوالات مطرح شده،صرف نظر می‌کند.

نشانه‌های جسمانی کمرویی

کمرویی همراه با علائمی چون صحبت کردن با صدایی پایین، اجتناب از تماس چشمی، اجتناب از قرار گرفتن در موقعیت های ترس آور و در بدترین حالت خود شامل علائمی چون خشکی دهان، لرزش و افزایش ضربان قلب، دل شوره، غمگینی، استرس، ترس از دست دادن کنترل، پایین بودن اعتماد به نفس، اضطراب، افسردگی و ضعف جسمانی و تعرق است که در افراد مختلف با علائم متفاوت نمود پیدا می‌کند و این نشانه ها در همه‌ی افراد مشابه نیست.

عوامل بروز کمرویی در افراد

عوامل زیادی موجب بروز کمرویی می‌شوند. این عوامل شامل فرهنگ (به طور کلی، غربی‌ها کمتر از شرقی‌ها احساس کمرویی یا خجالت می‌کنند)، نوع تربیت، شخصیت هر فرد، عوامل وراثتی و تجارب زندگی می‌شود. برخی دیگر از علل کمرویی یا خجالت عبارت است از: کمبود محبت و توجه، عدم اعتماد به نفس، ضعف روابط اجتماعی، کنترل شدن توسط خانواده، زودرنج بودن، مورد انتقاد قرار گرفتن، ارتباط با افراد کمرو و خجالتی، شکست در مسائل زندگی، نقص عضو یا بیماری، فقر و فشار اقتصادی، عدم احساس امنیت در خانواده، کمال گرایی، مورد تحقیر و تمسخر قرار گرفتن، طرد شدن از طرف خانواده و اطرافیان، استرس و اضطراب، شیوه‌های نادرست آموزش در مراکز آموزشی، مشکلات روحی و روانی است.

چرا کمرویی در دختران بیشتر از پسران است؟

کمرویی و خجالت در ختران بیشتر از پسران است، زیرا در گذشته، کمرویی در دختران معنای مثبتی داشت و از صفات مطلوب به شمار می‌رفت. به این صورت که کمرویی را با شرم و حیا یکی می‌دانستند. این در حالی است که پدیده‌ی کمرویی یا خجالت در دختر و پسر امری نامطلوب و ناهنجار به شمار می‌رود. امروزه نیز فرهنگ به گونه ای ایجاب کرده است که بعضی از خانواده ها طبق همان روال پیش می‌روند و دختران خود را طبق سنت‌های پیشین رشد می‌دهند و سبب کمرویی و منزوی شدن آنان می‌شوند. خانواده و فرهنگ از عوامل اصلی ایجاد کمرویی در دختران می‌باشند.

آیا کمرویی قابل درمان است؟

کمرویی را می‌توان با تمرین های ساده و مداوم به راحتی درمان کرد. فقط کافی است فرد کمرو تلاش خود را در این زمینه انجام دهد و داوطلبانه و با خواست خود با آن مبارزه کند و از منزوی بودن دست بکشد. اگر فرد خجالتی در جمع حاضر شود و سعی در برقراری ارتباط و تماس چشمی با دیگران داشته باشد این امر سبب بالا رفتن اعتماد به نفس وی می‌شود و به درمان کمرویی یا خجالت او کمک می‌کند.