انتخاب آگاهانه در مورد سلامت خانواده می‌تواند دشوار باشد، به ویژه هنگامی که اطلاعات غلط زیادی وجود دارد. سایت ها و شبکه های اجتماعی پر از شایعات زیادی در مورد واکسن ها و تئوری های نادرست هستند که برای گمراه کردن والدین یا ترساندن آن ها از واکسیناسیون فرزندان طراحی شده اند. در اصل واکسیناسیون یکی از مهم ترین اقداماتی است که خانواده ها می‌توانند نه تنها برای محافظت از خود در برابر بیماری هایی مانند سرخک یا فلج اطفال بلکه برای کل جامعه انجام دهند. دانستن حقایقی در مورد ایمنی، اثر بخشی و مواد تشکیل دهنده واکسن ها می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین انتخاب را برای خود و خانواده در این زمینه انجام دهید.

واکسن ها موثر هستند

موارد کمتری به اندازه واکسن ها در سلامت عمومی تأثیر داشته اند. قبل از واکسیناسیون گسترده، بیماری هایی مانند دیفتری و سیاه سرفه سالانه هزاران نفر را به کام مرگ می کشاند .کسانی که زنده مانده بودند، گاهی دچار معلولیت مادام العمر می‌شدند. در حالی که رعایت بهداشت و آنتی بیوتیک ها به کاهش آسیب های ناشی از این بیماری ها کمک کرده اند، اما واکسن ها دلیل اصلی ریشه کنی بیماری سرخچه و فلج اطفال هستند که اکنون در ایالات متحده و سراسر جهان کمتر مشاهده می‌شوند. واکسن ها برای جلوگیری از بیماری هایی مانند سرخک و مننژیت خدمات زیادی انجام داده اند، اما درست مانند کمربند ایمنی یا جلیقه نجات ، 100٪ موثر نیستند. زیرا برخی از افرادی که واکسینه می‌شوند از محافظت کافی برای جلوگیری از بیماری برخوردار نمی‌شوند. با این حال، وقتی افراد واکسینه شده آلوده می‌شوند، احتمال بیماری جدی یا مرگ در آن ها بسیار کمتر از افرادی است که هرگز واکسن دریافت نکرده اند.

واکسن ها از بیشتر افراد جامعه محافظت می کنند

واکسن ها به دو روش کار می‌کنند: محافظت از فرد و محافظت از جامعه. وقتی تعداد کافی از افراد در برابر بیماری در یک منطقه جغرافیایی خاص یا جامعه ایمن باشند، میکروب ها نمی‌توانند از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. علاوه بر این، هرکسی به دلیل سن یا سابقه پزشکی واکسینه نمی‌شود. این افراد برای در امان ماندن از ابتلا به عفونت به نرخ بالای واکسیناسیون اعتماد می‌کنند. چرا که هرچه افراد بیشتر واکسینه شوند، از همه (و نه فقط افراد واکسینه شده) در برابر شیوع بیماری محافظت می‌شود.

اصولا بیماری های قابل پیشگیری با واکسن، خطرناک هستند

از آنجایی که واکسن ها بسیار موفق بوده اند، به راحتی می توان خطرناک بودن بیماری های قابل پیشگیری با واکسن را فراموش کرد. حتی آبله مرغان نیز برای برخی نسل ها دور از خطر نیست. قبل از در دسترس بودن واکسن، تقریباً 11000 بستری و به طور متوسط ​​100+ مرگ ناشی از این بیماری ویروسی در سال تنها در ایالات متحده بود.

بیشتر والدین فرزندان خود را با واکسن ها واکسینه می کنند

در حالی که تئوری "ضد واکسن" توسط بعضی از خانواده ها بسیار مورد توجه قرار گرفته است، اما واقعیت این است که اکثر والدین به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و مقامات محلی بهداشت اعتماد کرده و فرزندان خود را واکسینه می‌کنند. در سال 2017، از هر 10 کودک نوپای ایالات متحده 9 مورد در برابر بیماری هایی مانند سرخک و فلج اطفال واکسینه شده اند و از هر سه نفر دو نفر در سومین سال تولد خود هفت واکسن اولیه را دریافت کرده اند.

تزریق نامنظم واکسن ها، کودکان را در معرض خطر قرار می دهد

برخی از والدین ممکن است بخواهند فرزندان خود را واکسینه کنند؛ اما نگران این هستند که تزریق بیش از حد واکسن در اوایل زندگی می تواند احتمال بروز عوارض جانبی را افزایش دهد. در نتیجه آن ها به جای یک برنامه تنظیم شده، تزریق نامنظم واکسن ها را ترجیح می‌دهند. به صورتی که یا تعداد واکسن های تزریق شده را کاهش دهند و یا فاصله بین تزریق ها را زیاد کنند. در یک نگاه، این کار ممکن است یک جور شرط بندی مطمئن به نظر برسد، اما خطرات بیشتری نسبت به آنچه والدین معمولاً متوجه آن هستند به همراه دارد.

برنامه واکسیناسیون توصیه شده فعلی ایالات متحده برای محافظت از کودکان توسط هیئت متخصصان پزشکی و بهداشت عمومی، مطابق با به روزترین تحقیقات موجود در مورد واکسن ها طراحی شده است. آن ها بررسی می‌کنند که آیا هنگام تزریق واکسن های خاص، عوارض جانبی افزایش می‌یابد یا خیر و تمام تلاش خود را می‌کنند تا هنگام ساختن برنامه یا تغییر آن، این موارد را در نظر بگیرند. این یک روند مداوم است. این پانل سالانه چندین بار جلسه می‌گذارد تا در مورد هرگونه اطلاعات جدید بحث کند و سپس برنامه را به صورت سالانه به روز می‌کند تا از ایمن و موثر بودن آن اطمینان حاصل کند.

واکسن ها از نظر ایمنی به طور گسترده آزمایش می شوند

واکسن ها یکی از آزمایشات گسترده پزشکی هستند و نسبت به بسیاری از داروها و مکمل های غذایی تحت آزمایشات ایمنی دقیق تری قرار دارند. قبل از اینکه واکسن به قفسه های داروخانه برود، هزاران نفر و بیش از چندین سال از نظر ایمنی آزمایش می شوند. برای تأیید استفاده در ایالات متحده و سایر کشورها، تولیدکنندگان واکسن ابتدا باید اثبات کنند که عوارض جانبی ناچیز است و فواید آن به هر گونه خطرات ناشی از واکسن ها می‌ارزد. پس از تأیید واکسن ها توسط سازمان غذا و دارو یا نهادهای حاکم بر سایر کشورها، محققان به مطالعه واکسن ها برای اطمینان از ایمن و موثر بودن آن ها تا زمانی که استفاده می‌شوند ادامه می‌دهند. اگر در هر مرحله خطرات واکسن بیشتر از مزایای آن باشد، مقامات بهداشتی زنگ خطر را به صدا در می آورند و تزریق متوقف می شود. این همان چیزی است که در مورد واکسن فلج اطفال اتفاق افتاده است. هنگامی که نسخه خوراکی واکسن برای اولین بار در دهه 1960 معرفی شد، ویروس عامل آن در ایالات متحده بیداد می‌کرد. این واکسن با استفاده از ویروس فلج اطفال زنده (اما به شدت ضعیف شده) ساخته شده، که آن را در از بین بردن فلج اطفال در سراسر جهان بسیار کارآمد ساخته است. اما این اثر بخشی خطراتی را به همراه داشت، زیرا تعداد بسیار کمی از افراد به نوعی فلج اطفال در اثر دریافت واکسن مبتلا شدند. تا حدی که در اواسط دهه 1990، موارد ابتلا به فلج اطفال به شدت سقوط کرده بود و تنها موارد فلج اطفال در کشور، نتیجه مستقیم دریافت واکسن بود. در واقع در آن مرحله مشخص شد که خطرات واکسن بیشتر از فواید آن است و به همین دلیل با واکسن غیرفعال ایمن تری (هرچند کمتر موثر) جایگزین شد.

واکسن ها حاوی "سموم" نیستند

برخی از مواد فعلی یا قبلی که در تولید واکسن ها استفاده می شوند، کمی نگران کننده به نظر می‌رسند. به همین دلیل درک اینکه چه مقدار از این مواد در واکسن ها یافت می‌شود و چه تاثیری دارند بسیار مهم است.

سموم در مقابل مواد شیمیایی

اگر به دنبال "مواد تشکیل دهنده واکسن" باشید، ممکن است با وب سایت هایی روبرو شوید که مواد شیمیایی موجود در برخی واکسن ها را به اشتباه به عنوان سم ذکر می‌کنند. ماده شیمیایی چیزی است که از عناصر شیمیایی مانند هیدروژن یا کربن تشکیل شده باشد، در حالی که سم چیزی است که برای افراد سمی است. این یک تمایز مهم است زیرا اگرچه برخی مواد شیمیایی می توانند مضر باشند، اما همه مواد شیمیایی سمی نیستند. در دوزهای کم، یک ماده شیمیایی معمولاً بی ضرر است. فقط در صورت مصرف مقادیر زیاد و ایجاد سم، به سم تبدیل می‌شود. به عنوان مثال، مونوکسید دی هیدروژن (که بیشتر آب نامیده می‌شود) را در نظر بگیرید. این یک ماده شیمیایی حیاتی است که هر روز مصرف می‌کنیم. اکثرا کاملاً بی خطر است و حتی مفید است، اما نوشیدن بیش از حد آب می‌تواند زندگی هر کسی را تهدید کند. مهم است که هنگام مطالعه آنلاین مواد تشکیل دهنده واکسن، همه این ها را در ذهن داشته باشید.

مواد تشکیل دهنده واکسن بی خطر هستند

اگرچه ممکن است برخی از مواد تشکیل دهنده واکسن مانند جیوه، آلومینیوم و فرمالدئید ترسناک به نظر برسند، اما مطالعات نشان می‌دهد که آن ها نه تنها در مقادیر استفاده شده ایمن هستند، بلکه واکسن ها را نیز موثرتر کرده و عوارض جانبی آن ها را کم می کنند.

ریزش واکسن (Vaccine Shedding) می‌تواند اتفاق بیفتد، اما به ندرت منجر به بیماری می شود

برخی از واکسن ها با استفاده از ویروس های "زنده" ساخته می‌شوند که به مرور زمان در آزمایشگاه ضعیف شده اند. آن‌ها بسیار شبیه به واقعیت خود به نظر می رسند و بدن را وادار به ایجاد ایمنی می‌کند مانند آنچه در یک عفونت طبیعی اتفاق می‌افتد، اما مانند ویروس های وحشی بیماری ایجاد نمی‌کنند. گاهی اوقات برای مدت کوتاهی پس از واکسیناسیون، ویروس های موجود در واکسن در مدفوع یا قطرات تنفسی (سرفه و عطسه) قابل تشخیص هستند. این مساله اغلب به عنوان "ریزش واکسن" (Vaccine Shedding) نامیده می‌شود و می‌تواند باعث شود برخی از افراد در معرض ویروس واکسن قرار بگیرند.

برای اکثریت قریب به اتفاق مردم، تماس با ویروس موجود در واکسن کاملاً بی ضرر است. به یاد داشته باشید، ویروس های واکسن ضعیف شده اند و آن ها باعث بیماری یا شیوع آن نمی شوند. با این حال در موارد بسیار نادر، افراد دارای نقص ایمنی مانند بیماران پیوندی یا کسانی که تحت درمان سرطان هستند، در صورت مواجهه با ویروس های واکسن می توانند به طور بالقوه بیمار شوند یا علائمی مانند بثورات را تجربه کنند.

واکسن ها باعث اوتیسم نمی شوند

علائم و نشانه های اختلال طیف اوتیسم (ASD) به طور معمول در سنین 18 تا 24 ماهگی ظاهر می شوند، درست در همان زمان که کودکان واکسن های دوران کودکی خود را دریافت می‌کنند، به همین دلیل برخی فکر می کنند این دو با هم مرتبط هستند. با این حال، مطالعات متعدد با بررسی صدها هزار مورد نشان می دهند که واکسن ها خطر ابتلا به اوتیسم را در کودک افزایش نمی دهند، حتی اگر کودک در معرض خطر ابتلا به اوتیسم باشد. این افسانه فراگیر ریشه در مقاله ای دارد که در سال 1998 در مجله پزشکی "The Lancet" منتشر شده است. این مقاله فقط 12 کودک را که دارای مشکلات روده ای و تکاملی رشد مانند ASD بودند و (در بیشتر موارد) واکسن MMR (سرخک، اوریون و سرخچه) دریافت کرده بودند بررسی کرد. نویسندگان به صراحت در مقاله نوشتند که هیچ ارتباطی بین واکسن سرخک، اوریون و سرخچه و سندرم اوتیسم نیافتند. اما این مانع از دیوانگی های نویسنده اصلی آن در گزارش های خبری نشد. تحقیقات بعدی نشان داد که نقاط کلیدی در اظهارات این نویسنده تحریف شده و یا جعلی بودند.

عوارض جانبی واکسن ها تقریبا همیشه خفیف هستند

واکسن ها باعث اوتیسم نمی‌شوند و حاوی سموم یا فلزات سنگینی نیستند که بتوانند در بدن جمع شوند. اما آن ها می‌توانند برخی از عوارض جانبی خفیف مانند تب، درد یا خستگی ایجاد کنند. این عوارض جانبی خفیف و کوتاه مدت هستند و نسبت به علائم بیماری های قابل پیشگیری از واکسن مانند سرخک یا مننژیت خطر کمتری دارند. در موارد بسیار نادر، یک واکسن می‌تواند یک واکنش آلرژیک جدی ایجاد کند؛ درست مانند بادام زمینی یا پنی سیلین. در واقع برخی از افراد می‌توانند نسبت به مواد خاصی که در یک یا چند واکسن وجود دارد حساسیت بالایی داشته باشند. از بین یک میلیون دوز واکسن، فقط یک یا دوز ممکن است منجر به یک واکنش جدی آنافیلاکتیک شود.

عوارض جانبی واکسن ها تقریبا همیشه خفیف است و بیماری هایی که از طریق واکسن پیشگیری می شوند، بسیار خطرناک تر و کنترل آن ها دشوار است. به عنوان مثال سرخک، از هر 1000 فرد مبتلا، 1-2 نفر را می‌کشد، حتی با مراقبت های پزشکی خوب و می تواند منجر به آسیب دائمی مغز یا عوارض کشنده سال ها پس از بهبودی فرد شود. اطلاعات غلط زیادی در مورد واکسن وجود دارد، اما نتایج تحقیقات بسیار واضح است: واکسن ها برای محافظت از سلامتی و ایمنی افراد و جوامع موثر و ضروری هستند. با این وجود، اگر در مورد واکسن ها یا مواد تشکیل دهنده آن ها سوال یا نگرانی دارید، بهتر است به جای افراد نا آگاه با ارائه دهندگان خدمات بهداشتی خود صحبت کنید. آن ها بهترین افرادی هستند که می توانند با شما در مورد خطرات و فواید واکسن ها برای شما و خانواده تان گفتگو کنند.