تابه‌حال شده وقتی جای جدیدی می‌روید، احساس کنید قبلاً آنجا بودید یا چیزی که تازه می‌خواهید بگویید، قبلاً گفته‌اید؟ به این حس عجیب «دژاوو» می‌گویند. برای آشنایی با این پدیده و دلایل رخ دادن آن با این مقاله همراه باشید.

دژاوو چیست؟

دژاوو (déjà vu) کلمه‌ای فرانسوی به‌معنی «قبلاً دیده‌شده» است و در فارسی برای آن کلمه‌ی «آشناپنداری» انتخاب شده است. افرادی که دژاوو را تجربه کرده‌اند، از آن به‌عنوان حس آشنایی شدیدی نسبت به چیزی که اصلا نباید برایشان آشنا باشد، یاد می‌کنند. مثلاً بار اول است به شهر جدیدی رفته‌اید؛ اما وقتی از کنار مغازه‌ای یا علامتی می‌گذرید، احساس می‌کنید قبلاً درست در همین نقطه ایستاده بودید. یا با دوستان دور میز شام نشسته‌اید و درحالی‌که دارید درباره‌ی جدیدترین بازی ویدئویی یا سریال صحبت می‌کنید، ناگهان دچار این حس می‌شوید که قبلاً این لحظه را با همین افراد، همین میز شام و همین موضوع بحث تجربه کرده‌اید.

دژاوو پدیده‌ی پیچیده‌ای است و نظریه‌های بسیاری در مورد دلایل رخ دادن آن مطرح شده. آرتور فانکهاوزر، دانشمند سوئیسی، معتقد است دژاوو انواع مختلفی دارد و برای مطالعه‌ی بهتر این پدیده، لازم است تفاوت‌های ظریف بین این تجربیات در نظر گرفته شود. مثلاً در دو مثال بالا، فانکهاوزر اولی را به‌عنوان déjàvisite (از قبل بازدیدشده) و دومی را به‌عنوان déjàvecu (قبلاً تجربه‌شده یا از سر گذرانده) توصیف می‌کند.

به گفته‌ی دکتر آکیرا اوکانر، استاد روانشناسی در دانشگاه سنت اندروز، «دژاوو در واقع تضادی است بین حس آشنایی چیزی و آگاهی از نادرست بودن این حس. چیزی که پدیده‌ی دژاوو را نسب به اتفاقات دیگر مربوط به حافظه، منحصر‌به‌فرد می‌کند همین آگاهی از این است که حافظه‌ی شما سعی دارد فریبتان بدهد.»

دژاوو روی سلامتی تاثیر دارد؟

دژاوو اغلب پدیده‌ی نگران‌کننده‌ای نیست. البته افراد مبتلا به صرع لوب گیجگاهی هنگام تشنج دچار دژاوو نیز می‌شوند؛ اما این پدیده در افراد بدون هیچ‌گونه مشکل سلامتی نیز رخ می‌دهد.

هیچ شواهد محکمی در مورد میزان شایع بودن دژاوو در دست نیست؛ اما تخمین‌های مختلف نشان می‌دهد حدود ۷۰ درصد مردم دنیا نوعی دژاوو را تجربه کرده‌اند. از این بین، افراد ۱۵ تا ۲۵ ساله بیش از هر گروه سنی دیگر تجربه‌ی دژاوو را داشته‌اند.

دژاوو پدیده‌ی نسبتا رایجی است؛ اما متخصصان هنوز نتوانسته‌اند علت آن را به‌طور قطعی مشخص کنند (اگرچه می‌توان با اطمینان گفت علت دژاوو، اختلالی در ماتریکس نیست؛ مگر اینکه به تئوری جهان شبیه‌سازی شده اعتقاد داشته باشید.)

هنگام دژاوو چه اتفاقی در مغز می‌افتد؟

دانشمندان علوم مغز و اعصاب به این نتیجه رسیده‌اند که دژاوو نشانه‌ای از آسیب‌دیدگی یا زوال مغز نیست. آن‌ها همچنین تأکید دارند این توهم حافظه به هیچ‌وجه خطای حافظه نیست. در واقع، برعکس آن درست‌تر است. به اعتقاد اوکانر، دژاوو هنگامی رخ می‌دهد که مناطق پیشانی مغز سعی در اصلاح حافظه‌ای نادرست داشته باشند.

متأسفانه، هیچ مدل واحدی وجود ندارد که دقیقاً توضیح بدهد هنگام دژاوو چه اتفاقی در مغز می‌افتد؛ اما بیشتر نظریه‌های اصلی در این مورد به توافق رسیده‌اند که دژاوو هنگامی اتفاق می‌افتد که مناطقی از مغز (مانند لوب گیجگاهی) سیگنال‌هایی را به مناطق پیشانی ذهن مبنی بر اینکه تجربه‌ای قدیمی در حال تکرار است،‌ می‌فرستند.

پس از ارسال این سیگنال‌ها، مناطق تصمیم‌گیرنده‌ی پیشانی مغز به‌طور مؤثر بررسی می‌کنند که آیا این سیگنال‌ها با آنچه در واقعیت در حال رخ دادن است، سازگارند یا خیر. این ناحیه از مغز انگار از خود می‌پرسد:‌ آیا من قبلاً اینجا بوده‌ام؟ اگر فرد در واقعیت قبلاً در آن مکان بوده است، ممکن است بخواهد برای بازیابی بیشتر خاطرات مربوط به این تجربه، بیشتر تلاش کند. در غیر این صورت، فرد احساس می‌کند دارد پدیده‌ی دژاوو را تجربه می‌کند.

دلایل دژاوو:

حواس‌پرتی

طبق تئوری شکاف ادراکی، ظاهراً هرچه حواس فرد پرت‌تر باشد، احتمال تجربه‌ی دژاوو بیشتر است. مثلاً اگر مدتی است در حال نگاه کردن به گوشی موبایلتان هستید و بعد سرتان را بالا می‌آورید تا نگاه سریعی به اطراف بیندازید، ممکن است ادراک شما به‌جای متمرکز شدن در یک جهت، در دو جهت مخالف به‌اصطلاح دچار شکاف شود و بدین ترتیب، ناحیه‌ی هیپوکامپ مغز که مرکز یادگیری است، کمی گیج شود؛ اما اگر با دقت به اطراف نگاه کنید، این حس دژاوو احتمالا از بین خواهد رفت.

چشم غالب

شاید فکر کنید چشم‌های شما کاملا و از هر نظر با هم برابر هستند؛ اما در اکثر مردم، یک چشم نسبت به دیگری غالب‌تر است و ممکن است یکی از دلایل رخ دادن دژاوو باشد. به گفته‌ی دکتر مایکل رویزن و مهمت آز، اگر پیش از اینکه هر دو چشم با هم تمرکز کنند و اطلاعات ورودی را به‌عنوان تجربه‌ای آگاهانه ثبت کنند، چشم غالب این اطلاعات را به ضمیر ناخودآگاه بفرستد،‌ مغزتان بعد از رسیدن اطلاعات به شما خواهد گفت این را قبلاً دیده‌اید؛ که خب درست هم می‌گوید؛ مسئله اینجا است که این «قبلاً» تنها یک نانوثانیه پیش بوده است. البته فعلاً هیچ مدرک علمی برای اثبات این نظریه وجود ندارد.

خواب ناکافی

اگر خوابتان کافی نیست و بیشتر از هر وقت دیگر دچار دژاوو می‌شوید، مغزتان احتمالا سعی دارد به شما بگوید که بیشتر بخوابید. به گفته‌ی سیستم بهداشت و درمان Penn Medicine، استرس، خستگی و مسافرت زیاد همه می‌توانند عاملی برای پدیده‌ی دژاوو باشند. معلوم نیست چرا خستگی یا استرس احتمال تجربه‌ی دژاوو را افزایش می‌دهد؛ اما ممکن است فشاری که به مغز وارد می‌شود آن را با خطای بیشتری روبه‌رو کند.

اصلاح حافظه

بر اساس مطالعه‌ی منتشرشده در Frontiers in Neuroscience در سال ۲۰۱۳، یکی از دلایل تجربه‌ی دژاوو پدیده‌ای به نام «عدم تطابق حافظه» است. به گفته‌ی محققان، مناطق مغزی مرتبط با تضاد حافظه ممکن است در رخ دادن دژاوو دست داشته باشند. تضاد حافظه،‌ آگاهی فرد از اصلاح شدن تضاد و اختلالی در سیگنال‌های حافظه است. طبق این نظریه، هیپوکامپ منجر به رخ دادن دژاوو می‌شود چون در اثر آن، فرد اتفاقی را با کمی اختلاف در درستی آن به یاد می‌آورد

اختلال جزئی در مغز

برخی کارشناسان معتقدند عامل ایجاد دژاوو نوعی اختلال جزئی در مغز است. وقتی مغز اطلاعات را جذب می‌کند، معمولا مسیر مشخصی را از حافظه‌ی کوتاه‌مدت به سمت حافظه‌ی بلندمدت طی می‌کند. این نظریه این‌طور استدلال می‌کند که گاهی اوقات اطلاعات موجود در حافظه‌ی کوتاه‌مدت برای رسیدن به حافظه‌ی بلندمدت، از مسیر میانبر استفاده می‌کنند. بدین ترتیب ممکن است احساس کنید به‌جای تجربه‌ی اتفاقی که ثانیه‌ی پیش رخ داده، دارید خاطره‌ای از گذشته را به یاد می‌آورید.

نظریه‌ی دیگری در مورد رابطه‌ی دژاوو با اختلالات جزئی مغز می‌گوید ذهن آنچه را که در زمان حال در حال رخ دادن است، به‌اشتباه به‌عنوان خاطره یا اتفاقی که قبلاً افتاده، در نظر می‌گیرد. این اختلالات در حالت عادی نگران‌کننده نیستند، مگر اینکه به‌دفعات اتفاق بیفتند.

نشانه‌ی صرع

اگرچه هرازگاهی دچار دژاوو شدن اتفاق کاملا رایجی است؛ اما زیاد شدن دفعات تجربه‌ی این پدیده می‌تواند نشانه‌ای از اختلال باشد. معمولا افراد مبتلا به بیماری صرع به‌دفعات دچار دژاوو می‌شوند. برای این افراد، دژاوو ممکن است ناشی از تشنج کانونی باشد که در قسمت‌های کوچکی از مغز رخ می‌دهد و می‌تواند احساسات و تجربیات سردرگم کننده‌ای، مثل حس طعم غذایی که در دهان نیست، ایجاد کند.

اگر دژاوو به‌دفعات اتفاق بیفتد یا با علائم دیگری مانند توهم یا مشکلات بینایی و حرکتی همراه باشد، ممکن است نشانه‌ای از بیماری صرع باشد.

تئوری های دژاوو

درباره دژاوو تئوری های مختلفی بیان شده که به بررسی چند نمونه میپردازیم:

تئوری اول بیانگر این داستان است که روح قبل از پذیرفتن جسم یک دور به تماشای تمام زندگی مینشیند و با جزییات فیلم جسمی را که میخواهد درونش بدمد را میبیند، این تئوری بیانگر این است که درواقع در لحظه‌ای که دژاوو رخ میدهد روح ما تکه از فیلم را یادش می‌آید و به همین دلیل برای ما تکراری و آشنا بنظر می‌رسد.

تئوری دوم بیانگر این است که ما از پیش بدون اینکه یادمان بماند از اینده خود در خواب باخبر میشویم و در دژاوو تنها سکانسی کوتاه از خواب و در اکثر مواقع بی ارزش از اینده راکه دیده ایم به یاد میاوریم.

و تئوری سوم به مغز ما برمیگردد که در مواقع محدودی یکی از نیمکره ها چندی زود تر تصاویر را دریافت می‌کند اما نیمکره دیگر کند عمل میکند و ما وختی صحنه ای را می‌بینیم درواقع قبل تر در یک نیمکره پردازش شده است.

دژاوو در حالت کلی می‌تواند بیش از ۲۰ نوع مختلف داشته باشد؛ اما بر اساس دسته‌بندی آرتور فانکهاوزر، سه نوع دژاووی اصلی وجود دارد:

دژاوِکو (Déjà vécu)

دژاوکو به‌معنی «قبلاً از سر گذرانده» تجربه‌ای بیشتر از دیدن است و جزئیات زیادی را شامل می‌شود. در این نوع دژاوو فرد احساس می‌کند همه چیز درست همانی است که قبلاً بوده و احساس می‌کند درباره‌ی چیزی که قرار است گفته شود یا اتفاقی که قرار است بیفتد، آگاه است.

وقتی افراد در مورد تجربه‌ی دژاوو صحبت می‌کنند، معمولا منظورشان همین دژاوکو است. بررسی‌ها نشان داده است حدود ۷۰ درصد از مردم در سنین ۱۵ تا ۲۵ سال دژاوکو را تجربه کرده‌اند.

یکی از بهترین توصیف‌های دژاوکو را می‌توان از زبان چارلز دیکنز، نویسنده‌ی نام‌آشنای رمان‌های معروف الیور توئیست و دیوید کاپرفیلد خواند:

همه‌ی ما این احساس را گاهی تجربه کرده‌ایم که آنچه می‌گوییم و انجام می‌دهیم قبلاً گفته شده و انجام شده است، در زمانی دور، حس اینکه قرن‌ها پیش با همین چهره‌ها، اشیا و شرایط احاطه شده بودیم، اینکه به‌خوبی می‌دانیم در ادامه چه گفته خواهد شد، انگار که ناگهان آن را به یاد بیاوریم!

دژاسانتی (Déjà senti)

برخلاف دژاوکو، دژاسانتی به‌معنی «قبلاً احساس شده» تنها یک رخداد ذهنی است، هیچ جنبه‌ی پیش‌بینی‌کننده‌ای ندارد و به‌ندرت در حافظه‌ی فردی که آن را تجربه کرده است، باقی می‌ماند. برخی از افراد مبتلا به صرع لوب گیجگاهی ممکن است این پدیده را تجربه کنند.

دژاویزیت (Déjà visité)

دژاویزیت نسبت به دو نوع دیگر دژاوو کمتر پیش می‌آید و در مورد آشنایی غیر قابل‌ توصیف از مکانی جدید است. در دژاویزیت فرد ممکن است راه خود را به‌راحتی در شهر یا مکانی جدید پیدا کند، درحالی‌که می‌داند چنین چیزی نباید ممکن باشد.

برای تشخیص دژاویزیت از دژاوکو، باید منشأ این حس را پیدا کرد؛ دژاوکو به پیشامدهای زمانی اشاره دارد، درحالی‌که دژاوکو بیشتر با جغرافیا و مکان سروکار دارد.

در توضیح پدیده‌ی دژاوزیت، به رؤیا، تناسخ و تجربه‌ی خروج از بدن که در آن فرد احساس می‌کند بدن فیزیکی خود را از بیرون مشاهده می‌کند، استناد شده است. بعلاوه، برخی معتقدند خواندن شرح مفصل از مکانی جدید ممکن است هنگام بازدید از آن احساس دژاوزیت را در فرد ایجاد کند.

متضاد دژاوو:

فرانسوی‌ها برای تجربه‌ی مخالف دژاوو هم کلمه‌ی خاصی دارند به نام ژامِی‌وو (jamais vu) یا «ناآشناپنداری» که به چیزی که «هرگز دیده نشده»‌ اشاره دارد. هنگام تجربه‌ی ژامی‌وو، فرد قادر نیست موقعیتی را که باید برایش آشنا باشد، به خاطر آورد و فکر می‌کند هرگز آنجا نبوده یا این اتفاق را تجربه نکرده است. اگرچه ژامی‌وو اغلب با اختلال حافظه‌ای امنیژا یا «یادزُدودگی» (ناتوانی ناقص یا کامل در یادآوری تجربه‌های گذشته‌) مرتبط است؛ اما این پدیده چیزی بیشتر از اختلال لحظه‌ای در حافظه است.

ژامی‌وو فراموشی معمولی نیست؛ بلکه احساس گیج‌کننده‌ای است که زمانی‌که چیزی را که می‌دانید باید بشناسید؛ اما به خاطر نمی‌آورید، به شما دست می‌دهد. عامل مهم همین حس آگاهی است؛ اینکه می‌دانید این احساس در واقع اشتباه است. اگر متوجه این نادرستی نشوید، نمی‌توان گفت پدیده‌ی ژامی‌وو را تجربه کرده‌اید.

بیشتر بخوانید: علائم رایج فوبیا

دلیل اینکه این کلمه از دژاوو ناآشناتر است، این است که نسبت به دژاوو پدیده‌ی نادرتری است؛ اما مثل دژاوو، در هنگام خستگی و بیشتر هم در افراد جوان اتفاق می‌افتد.

ظاهرا برخی از مطالعات آزمایشگاهی توانسته است پدیده‌ی ژامی‌وو را در شرکت‌کنندگان ایجاد کند. به‌عنوان مثال، مطالعه‌ی دانشگاه لیدز از ۹۳ شركت‌كننده خواست تا در عرض دو دقیقه،‌ یک کلمه‌ی آشنا (در این مطالعه، کلمه‌ی «door») را مرتب روی کاغذ بنویسند. بعد از دو دقیقه، بیش از ۷۰ درصد شرکت‌کنندگان نسبت به ‌درستی دیکته‌ی این کلمه یا حتی نسبت به اینکه این کلمه معنی‌دار است، دچار تردید شدند، با اینکه طبیعتا می‌دانستند تردیدشان بی‌اساس است.

خوبی این آزمایش این است که می‌توان آن را در هر شرایطی امتحان کرد. همین حالا یک کاغذ و خودکار بردارید و در عرض دو دقیقه، یک کلمه‌ی آشنا را به‌طور مرتب بنویسید. آیا شما هم دچار حس ژامی‌وو شدید؟

جمع‌بندی

دژاوو تجربهٔ غیرعادی و جالبی است که احساس می‌کنیم چیزی یا جایی بسیار آشناست، اما در عین حال می‌دانیم که نباید آن‌قدر هم برایمان آشنا باشد. این تجربهٔ مهمی است، چون به ما نشان می‌دهد که یادآوری، طی چند مرحله رخ می‌دهد و شاید برای بعضی از آن‌ها اشکالی رخ بدهد. بچه‌ها بیش از بقیه دچار دژاوو می‌شوند و این در واقع نشانهٔ این است که آن‌ها خوب تشخیص می‌دهند که مغز به آن‌ها می‌گوید چیزی یا جایی آشناتر از آن است که باید باشد. آزمایش دژاوو در افراد بسیار دشوار است و هنوز هم به‌طور دقیق و قطعی نمی‌دانیم چه چیزی باعث این حالت می‌شود.