سیاه چاله ها پدیده های تازه کشف شده ای در فضا و خارج از جو زمین هستند که به لحاظ ماهیت زمانی و مکانی  متفاوت از هر آنچه می‌توان تصور کرد، هستند. سیاه چاله ها یک توده بسیار متراکم بوده که جاذبه و گرانش آن بسیار شگفت انگیز و فراتر از حد تصور می‌باشد. تقریبا هیچ موجود زنده و غیر زنده ای نمی‌تواند در برابر این گرانش مقاومت کرده و مانند یک قطعه آهنربایی غول پیکر تمام اجسام را به درون خود میکشد. حتی نور نیز نمی‌تواند از سیاه چاله عبور کند و در صورت برخورد به داخل آن محو خواهد شد. به عقیده دانشمندان و پژوهشگران هیچ چیز قدرتمند تر از سیاه چاله ها در فضا وجود ندارد و از سرنخ ها و ویژگی هایی که از خود تا کنون بروز داده، مشخص می‌شود که قابل مطالعه و پیش بینی با علم فیزیک معمولی ندارد.

سیاه چاله فضایی از تصور تا واقعیت

اینکه درون سیاه چاله ها دقیقا چه اتفاقی رخ می‌دهد، هیچ کسی به طور کامل از آن آگاهی ندارد چون هیچ کس از درون سیاه چاله ها زنده بیرون نیامده است. اما نظریه ای که در مورد اتفاقات درون این پدیده های فضایی در دو جبه ی کاملا مقابل هم قرار دارند. عده ای معتقدند یا شما به درون چاله فضایی پرتاپ می‌شوید و سالم از آن عبور خواهید کرد و یا باتوجه به فشارهای شدید گرانشی که به شما وارد می‌شود به هیچ تبدیل می‌شوید.

اما چیزی که بر تمام پژوهشگران علم فضا و نجوم آشکار می باشد این است که تمام قوانین فیزیک در نزدیکی و داخل سیاه چاله ها از کار خواهد افتاد. از جمله اجرامی که باعث تشکیل این سیاه چاله ها می‌شوند می‌توان به ستاره هایی که سوخت آن ها تمام شده اشاره داشت که قدرت ایجاد چنین چگالی را خواهند داشت تا به یک سیاه چاله فضایی تبدیل شوند.

نیروی گرانش در نزدیکی چاله های فضایی به قدری پر قدرت می‌باشند که تمامی ذرات در نزدیکی آن در مرکز این سیاه چاله قرار گرفته که فیزیکدانان نام آن را نقطه تمرکز گذاشته اند. قدرت این هیولاهای فضایی به حدی می‌باشد که هر جسمی که بتوان تصور کرد تنها لحظه ای در مقابل آن وجود خواهد داشت و در چشم بر هم زدنی در ذرات نور محو خواهد شد. به این سطح پر قدرت و غیر قابل لمس و ناشناخته افق رویداد نیز می‌گویند.

بیشتر بخوانید: زندگی زمینی و فضایی فضانوردان

اولین عکس منتشر شده از سیاه چاله فضایی

مسلما عکس گرفتن از یک سیاه چاله به سادگی عکاسی از یک منظره طبیعی نخواهد بود. اما این اتفاق در دهمین روز از ماه آوریل سال گذشته به وقوع پیوست و دانشمندان ایستگاه فضایی موفق به عکاسی از این پدیده‌ی بی نظیر شدند. دانشمندان و اختر شناسان سال های متمادی در پی راهی برای ثبت تصویر سیاه چاله فضایی بودند و پس از تلاش های فراوان به این آرزوی دیرینه دست یافتند.

در پی انتشار این عکس سیاه چاله فضایی علاوه بر شور و اشتیاقی که به همراه داشت، نظر انتقادی بسیاری را نیز به خود جلب کرد. بسیاری از وضوح پایین عکس های گرفته شده ناراضی بودند. اما باید به جنبه مثبت این رخداد نیز توجه شود که کره ی زمین میلیاردها سال قدمت داشته و ساکنین بسیاری بر روی آن زیسته اند ولی این شانس نصیب ما شده است که برای اولین بار یک تصویر واقعی هر چند با وضوح پایین را مشاهده کنیم. ستاره شناس ها که برای اولین بار موفق شدند با دوربین تلسکوپ خود یک افق رویداد شکار کنند نام آن را powehi گذاشتن که در هاوایی به معنای «منبع تاریکی زینت داده خلقت بی پایان» می‌باشد.

سیاه چاله فضایی به زبان ساده

اگر بخواهیم سیاه چاله های فضایی را خیلی ساده شرح دهیم، می‌توان اینطور توضیح داد که زمانی که ستاره های غول پیکری که در پایان عمر مفید خود دچار سقوط گرانشی می‌شوند به سیاه چاله های فضایی مبدل می‌شوند. تمامی ستارگانی که در کهکشان راه شیری وجود دارند میزان عمر مشخصی دارند و در طول زندگی خود از سوخت هیدروژنی استفاده می‌کنند. هنگامی که یک ستاره آخرین سوخت هیدروژنی خود را از دست داد، چندین برابر حجم واقعی خود بزرگ خواهد شد که اصطلاحا آن را شاخه غول پیکر سرخ می‌نامند. که در نهایت بر اثر فعل و انفعالاتی که در لایه های بیرونی رخ می دهد منجر به انفجار بسیار بزرگی به نام ابرنواختر می‌شود.

البته باید این نکته را نیز در نظر داشت که تمامی ستاره هایی که به پایان عمر خود نزدیک شده با یک انفجار منجر به سیاه چاله فضایی نخواهد شد. ستاره هایی که جرم کمتری دارند با رسیدن به پایان عمر خود پس از انفجار تبدیل به یک ستاره نوترونی خواهند شد. اما ستارگان با جرم های بالا پس از انفجار چاره ای جز تبدیل شدن به یک سیاه چاله را نخواهند داشت. قدرت این سیاه چاله های فضایی به اندازه ای زیاد می باشد که حتی نور نیز نمی‌تواند از آن بگریزد و این پدیده قدرت این را دارد تا هر چیزی را به داخل خود کشانده و محو کند به همین دلیل دانشمندان معتقدند که قدرت گرانشی سیاه چاله های فضایی بی نهایت می‌باشد.

سیاه چاله فضایی همانند ستارگان از جرم های متفاوتی برخوردار هستند و در ابعاد گوناگونی در فضا یافت می‌شوند. جرم سیاه چاله با توجه به جرم ستارگانی که از آن تشکیل شده تعیین می شود. به طوری که هر چه جرم یک ستاره رو به انفجار بیشتر باشد، سیاه چاله فضایی که بعد از انفجار آن پدید خواهد آمد می‌تواند جرمی سه تا چهار برابر خورشید داشته باشد که در واقع می توان گفت این سیاه چاله حاصل انفجار یک ستاره با جرم معمولی می‌باشد. در صورتی که ستاره هایی که جرم های بسیار بالاتری دارند و اصطلاحا به ستاره های غول پیکر معروف هستند، بر اثر انفجار سیاه چاله هایی را خلق می کنند که ستاره شناسان و دانشمندان لقب هیولاهای فضایی را به آن ها می‌دهند و ابعاد و جرم آن ده تا صد برابر خورشید ما خواهد بود. که به طور علمی به این سیاه چاله های فضایی سیاه چاله کلان جرم نیز گفته می‌شود.

بیشتر بخوانید: حقایق جذاب درباره الهه‌ی عشق آسمان، سیاره ناهید

با سقوط در سیاه چاله فضایی چه خواهید دید؟

در جهانی که زندگی می‌کنیم سیاه چاله های بسیاری وجود دارد که یا کشف شده اند یا از آن کاملا بی خبر هستیم. اما چیزی که کاملا برای همه ی ما روشن می‌باشد، این است که هیچ کدام از آن ها را تا به اکنون از نزدیک مشاهده نکرده ایم. همچنین تجربه سقوط درون یک سیاه چاله فضایی را نداشته و به طبع از طبعات بعد از آن کاملا بی اطلاع هستیم.

اما با بررسی هایی که انجام شده بعضی از رفتار سیاه چاله ها در اطراف آن توسط دانشمندان و اختر شناسان به اثبات رسیده است. اول اینکه قدرت گرانش بسیار بالایی دارد و اینکه شما در برابر یک سیاه چاله کلان جرم قرار دارید و یا اینکه جرم متوسطی دارد در نتیجه‌ی کار هیچ تاثیری نخواهد داشت شما در هر صورت به داخل آن کشیده خواهید شد به مرز نامرئی که به آن تنگیتی اطلاق می‌شود. شاید با خود بگویید در آینده سفینه ها و ماشین های فضایی قدرتمند تری ساخته خواهد شد ولی باز هم باید گفت که هیچ تاثیری نداشته و نمی‌توانید در برابر قدرت گرانش سیاه چاله ای که به آن نزدیک می‌شوید مقاومت نشان دهید.

اگر به عکس های گرفته شده از سیاه چاله های فضایی دقت کنید و یا از تجربه های فضانوردانی که سفرهای فضایی بسیاری داشته اند، حرف هایی شنیده باشید با مفهوم خمیدگی فضا-زمان حتما آشنایی خواهید داشت. شاید بشر امروزی نداند که درون این افق رویداد چه اتفاقاتی پیش رو خواهد داشت اما تغییرات جرمی اطراف این سیاه چاله های فضایی نوید یک پدیده‌ی متفاوت را به ما می‌دهد. ستارگان، اجرام آسمانی، ابر گازها، ستاره های معمولی و ستاره های نوترونی و هر آنچه که در فضا با چشم سر قابل دیدن می‌باشد و حتی نور به محض نزدیکی به سیاه چاله فضایی تغییرات کاملا متفاوت و مشهودی خواهد کرد. در خلاصه کلام این پدیده مرموز که نظر بسیاری از دانشمندان، پژوهشگران، محققان و اختر شناسان را به خود جلب کرده و سال های بسیاری است که بر روی این پدیده در حال مطالعه و تحقیق می‌باشند، این است که:

سیاه چاله فضایی هیچ مرز مشخصی نداشته و با قدرت زیادی مانند یک آهنربای مغناطیسی غول پیکر هر چیزی که در نزدیکی خود باشد را به درون خودش کشیده و محو می‌کند. همانند اسمش سیاه و تاریک بوده و هیچ نوری از خود ساطع نمی کند و نوری که ما میشناسیم نیز قدرت گریز از آن را ندارد. عنصر سیاه چاله در فضا مدتها پیش توسط آلبرت انیشتین مطرح شد و بسیاری آن را به سخره گرفتند و امروز به وضوح شاهد چنین پدیده شگرفی هستیم.