اپل قبل از معرفی آیفون نسل اول در سال 2007، نمونههای اولیه مختلفی را بهصورت محرمانه برای موبایل خود آزمایش کرده بود که بعضی از آنها طراحی بسیار متفاوتی داشتند. یکی از این دستگاهها محصولی بود که میتوانست Click Wheel یا همان دایره کنترل آیپاد را به صفحه شمارهگیری تبدیل کند.
«تونی فادل» که عمدتا به خاطر توسعه آیپاد در دهه 2000 شناخته میشود، اخیرا کتابی به نام Build را منتشر کرده و حالا جزئیات بیشتری را از زمان حضورش در اپل و سایر شرکتهای حوزه فناوری منتشر کرده است. اپل تا پیش از سال 2007 دستگاه قابل حملی به جز آیپاد نداشت، در نتیجه از این محصول بهعنوان مبنایی برای طراحی گوشی هوشمند خود استفاده کرد.
تونی فادل در کنار جانی آیو و استیو جابز
کوپرتینوییها ابتدا ایده ارائه قابلیتهای موبایل در آیپاد را بررسی کردند. آنها در همین راستا پروتوتایپ دستگاهی را ساختند که در آن Click Wheel میتوانست به صفحه شمارهگیری تبدیل شود. فادل میگوید نمونه اولیه این محصول در خلال فرآیند توسعه «آیپاد فون» توسط یک تولیدکننده دیگر ساخته شد.
این پروتوتایپ با کمک یک مکانیزم چرخشی به کاربر اجازه میداد خیلی سریع بخش پایینی آیپاد را تغییر دهد و از آن به عنوان یک گوشی همراه استفاده کند. نمونه اولیه موبایل اپل دوربین هم داشت و از رنگهایی در آن استفاده شده بود که بعدا در نسل اول آیفون به کار گرفته شد.
بیشتر بخوانید: شیائومی احتمالا روی گوشی پرچمدار 12 پرو مکس کار میکند
اپل چگونه آیپاد فون را آیفون تبدیل کرد؟
نکته جالب اینجاست که فادل میگوید استیو جابز همان کسی بود که شدیدا باور داشت اپل باید به جای توسعه یک دستگاه کاملا جدید، گوشی خود را درون آیپاد قرار دهد. جابز معتقد بود که چون طراحی Clock Wheel در آیپاد به محبوبیت زیادی دست پیدا کرده، گوشی هوشمند آنها هم باید طراحی مشابهی داشته باشد.
اگرچه معاون سابق بخش آیپاد در ابتدا فکر میکرد که این ایده خوب است، اما قبول دارد که تجربه استفاده از یک گوشی با Click Wheel اصلا مناسب نبود. به همین خاطر، مهندسان و طراحان اپل تصمیم گرفتند که با یک نگاه متفاوت به پروژه نگاه کنند. آنها این بار به سراغ یک نمایشگر بزرگتر رفتند که تقریبا دکمه فیزیکی نداشت.
فادل در کتاب Build اطلاعات زیادی را درباره کار در اپل به اشتراک گذاشته است. برای مثال او توضیح داده که استیو جابز چقدر مخالف سازگار کردن آیپاد با کامپیوترهای ویندوزی بود. این کتاب همچنین روایتگر وقایعی درباره شرکت «نست لبز» است که به دست فادل تاسیس و بعدا توسط گوگل خریده شد.