بدگمانی یا پارانویا حالتی روانی در انسان است که باعث میشود وسواسهای فکری و اضطرابهای بیدلیل به فرد هجوم بیاورد. افرادی که به پارانویا مبتلا هستند، مدام فکر میکنند که از سوی دیگران مورد توطئه قرار گرفتهاند. این افراد هیچگاه نمیتوانند به دیگران، حتی به نزدیکترین افرادی که با آنها در ارتباطند، اعتماد کنند. توهمهای شدیدی که گاهی تا حد خطرناکی پیش میرود، آسیب جدیای به روان پارانوئیدها میزند. این توهمها، ریشهی حقیقی ندارند و تنها شواهد از نگاه یک بیمار است. با پر و بال دادن به توهمهای پارانویایی امکان حاد شدن و درمان نیافتن این بیماری بیشتر است.
علل پارانویا
پارانویا یکی از اختلافات مهم و شدید شخصیتی و روانی است که خودش را به شکل بیاعتمادی و سوظن به دیگران نشان میدهد. پارانویا مانند بسیاری از بیماریهای روانی و مغزی از سنین کودکی تا نوجوانی آغاز میشود و مثل اوتیسم و اسکیزوفرنی بیشتر مردان را درگیر خود میکند. ژنتیک و عوامل محیطی و روانی مشخصی در شکلگیری این بیماری تاثیر دارد. ضربههای روانی شدید، هیجانات دوران کودکی و بسیاری از رفتارهای این دوره میتواند بطور مستقیم در شخص تاثیر بگذارد و ابتلا به پارانویا یکی از این تاثیرات است.
علائم پارانویا
اشخاصی که به پارانویا مبتلا هستند، دائما نسبت به اطرافیان خود شک دارند. آنها مدام فکر میکنند که بقیه برای تحقیرکردن و دروغ گفتن به آنها برنامهریزی کردهاند. شخصیتهای پارانوئید همواره در حال بررسی رفتارهای اطرافیانشان هستند و برای اطمینان از سو نیت نداشتن بقیه با نگهبانی دادن و عادت به پرسشهای تکراری دیگران را مورد آزار خود قرار میدهند. پارانویا و ازدواج هنگامی که در کنار همدیگر قرار میگیرند ویرانگرند. افرادی که پارانویا دارند در هنگام ازدواج با سوظنهای بیریشهشان مدام شریکشان را دچار مشکل میکنند.
انواع پارانویا
افرادی که درگیر پارانویا هستند دچار توهمهای زیادی میشوند که این توهمهای بی ریشه به خودشان و اغلب به دیگران ضربه میزند. توهمهای جنسی، توهم خیانت و دروغ، توهم قدرت، خودبزرگبینی، توهم شکنجه و ... از نمونه رفتارهای ناهنجار پارانوئیدها است. نشاندادن این رفتارها توسط این بیماران یک ناهنجاری اجتماعی محسوب میشود که در صورت تاخیر در درمان به زودی یک جامعه را دچار خود میکند. پیشگیری از پارانویا در سنین کودکی و قبل از حادشدن آن یکی از راهکارهای مناسب است. ابتلا به پارانویا دلایل متنوعی دارد و دوری از هرکدام با تلاش خانواده ها و جامعه رابطهی مستقیم دارد.
بدترین نوع پارانویا
مهمترین اختلال در افرادی که به پارانویا مبتلا هستند، شک و بیاعتمادی به دیگران است. این افراد دائما فکر میکنند که مورد دسیسهی اطرافیانشان قرار میگیرند و هرلحظه انتظار زیان رسیدن از سمت دیگران را دارند. شاید یکی از بدترین نوع پارانوئیدها، افرادی هستند که با کمترین ضربه یا احساس ضربه از سمت دیگران سریعا برونریزی میکنند و با رفتارهای ناهنجار و پرخاشگرانه دیگران را میرنجانند اما در مقابل نوع کم خطرتری وجود دارد که با شک و تردید نسبت به دیگران کنار میآید و برونریزی احساسی ندارد. احتمال بروز افسردگی در این افراد بیشتر است.
با افرادی که پارانویا دارند چگونه رفتار کنیم؟
یکی از درستترین راههای درمانی در مقابله با بیماری پارانویا، شناخت دقیق و جداکردن این بیماری با بیماریهای مشابه است. بسیاری از افرادی که با پارانوئیدها برخورد دارند با تحقیر و توهین با آنها رفتار میکنند و با نادیده گرفتن حرفهایشان، سوظن و رفتارهای ناهنجار پارانوئیدها را بیشتر میکنند. ارتباط برقرار کردن با آنها و آشنایی بیشتر با اختلالشان در مقابل دوریکردن از آنها تاثیر مثبتتری دارد. بیشتر افرادی که به پارانویا مبتلا هستند، خشمگین و پرخاشگرند. رواندرمانی و مشاورههای روانشناسی با آنها در برخی موارد موثر اتفاق میافتد.
رفتارهای کسی که به پارانویا مبتلا است چگونه است؟
دستهبندی رفتاری در این افراد متنوع است. بسیاری از آنها آرام و ساکت به نظر میرسند و برخی از آنها در نگاه اول عصبی و مضطرب هستند. اما نکتهی مشترک افراد درگیر پارانویا، وجود سیلی از توهمهای عصبی ست که شخص پارانویای بالینی در ستیز با آنها است. توهمهای پارانوئیدها خودش را در قالب صحبت، جیغ و فریاد، برخورد فیزیکی و در نهایت رساندن آسیبجدی نشان میدهد. توهمهای غالب بر ذهن پارانوئید تا اندازهی حقیقت راست و شفاف است و غیر قابل باور بودن آن برای ما به نوعی توهین به ذهنیت بیمار است. این افراد خیلی زود جایگاهشان را در جامعه از دست خواهند داد و بعنوان یک انسان طردشده مورد نگاه سنگین جامعه قرار میگیرند.
درمان دارویی پارانویا
بسیاری از متخصصین سالهای زیادی را صرف کشف داروی مناسب برای درمان پارانویا کردند اما تجربه نشان داده است که بسیاری از بیماریهایی که بر روان و ذهن متکی است، نمیتواند مورد درمان دارویی قرار بگیرد. اما با این حال بسیاری از پزشکان با تجویز داروهای آرامبخش فرد را درگیر وابستگیهای دارویی میکنند. قرصهایی که ادعایشان درمان پارانویا است در بیشتر موارد، برخی از دردهای روحی را برای ساعاتی تسکین میبخشند اما در مجموع بیماریهایی که مشخصا با ذهن و مغز و روان بیمار سروکار دارد تنها با ارادهی خود بیمار و با رواندرمانی قابل مداوا است.
پارانویای خفیف
در اطراف ما بیماران زیادی وجود دارند شاید خود ما یکی از آنها باشیم. اکثر ما روزانه با توهمهای مختلفی مثل توهم خودبزرگبینی، توهم قدرت و ... دست و پنجه نرم میکنیم. بسیاری از این بیماریها در حد خفیف در ما وجود دارد، تنها با جستجو در خودمان آنها را به راحتی یافت میکنیم. درمان بیماری قبل از حاد شدن آن، بهترین روش درمان است. پارانویای حاد یکی از دشوارترین بیماریهای روانی است که در صورت دیرمداوا شدن، بیمار را تا آخر عمر درگیر میکند. احتمال درمان پارانویا در سنین بالا بسیار پایین است.
پارانویا شیزوفرنی
افرادی که به شیزوفرنی دچارند، توهمهای شدید دیداری و شنیداری دارند. این بیماری با پارانویا در اکثر مواقع یکسان گرفته میشود. اما باید توجه کرد که این دو بیماری تفاوتهای محسوسی با یکدیگر دارند. پارانویا شیزوفرنی بیماری ای است که هر دو علائم را در خود دارد. این بیماری یکی از خطرناکترین بیماریها است. در پارانویا شیزوفرنی شخص علاوه بر توهمهای شدید دیداری یا شنیداری دارای ذهن غیرمنسجم و جهان دیداری پارهپاره است. خودکشی در این افراد اتفاقی غیرمنتظره نیست و آمار بالایی دارد.
پارانویا عصبی
محیط رشد کودک، ژنتیک و فشارهای روانی خاص که در دو هر دوره به یک فرد وارد میشود، او را به مرحلهی جدیدی از زندگی وارد میکند. مرحلهای که عواقب روانی خاصی را برای هرکس دارد. بسیاری از افراد این اتفاقات را بی خطا میگذرانند و بدون شکلگیری بیماری خاص روانی میتوانند زندگیشان را با سلامت پشت سر بگذارند، اما این فشارهای روانی در بسیاری از افراد تاثیر میگذارد که یکی از آنها در بیماری پارانویا عصبی خودش را به شکل توهمهای شدید آزاردهنده و پرخاش و خشم نشان میدهد.
عوارض پارانویا
افرادی که به پارانویا مبتلا هستند اگر بتوانند شریک زندگیشان را در زندگی پیدا کنند در بیشتر موارد نمیتوانند زندگی موفقی را شروع کنند و یا در ادامه با مشکلات شدیدی درگیر خواهند شد. توصیه میشود این افراد قبل از گرفتن هرنوع تصمیم جدیای برای زندگی، مورد درمان قرار بگیرند. علاوه بر ناهنجاریهای فرد در جامعه، افراد پارانوئید معمولا دچار مشکلات روحی روانی مثل افسردگی میشوند، سیستم مغزیشان دچار مشکل میگردد و سیستمهای عصبی را نیز دچار اختلال میکند. تعداد زیادی از سکته های مغزی، منشا روانی دارند.
درمان پارانویا
پس از شناخت درست، رسیدن به نتیجهی قطعی و اطمینان از بیماری پارانویا باید درمان را هرچه زودتر شروع کنیم. در صورتی که بیمار دچار بیماریهای مشابه، مانند اسکیزوپارانویا یا حتی اسکیزوفرنی است در برخی موارد، این بیماری به اشتباه یکسان گرفته میشود و روند درمان اشتباهی را طی میکند اما در صورت تشخیص درست مثل بسیاری از بیماریهای روانی دو نوع درمان روانی و درمان دارویی را فرد شروع میکند. در هر فرد بسته به شدت بیماری این درمان متفاوت است اما استفاده نکردن از داروهای شیمیایی برای بهبود بیمار بیشتر توصیه میشود. همچنین اعتیاد به قرصهایی از قبیل آرامبخشهای قوی که برای مدتی کوتاه بیمار را آرام نگه میدارد، باعث میشود نوعی ناهنجاری نسبت به ترک آنها بیمار را مریض تر از قبل کند.