طی کاوش‌هایی که توسط دیرینه‌شناسان دانشگاه ساوت‌همپتون به انجام رسیده، بقایای یکی از بزرگ‌ترین شکارچیان خشکی‌زی که زمانی در اروپا قدم گذاشته، کشف شده است؛ دایناسوری با طول 10 متر که حدود 125 میلیون سال پیش می‌زیسته است.

بنابر گزارشات، استخوان‌های ماقبل تاریخ متعددی که در جزیره وایت، واقع در جنوب انگلستان کشف شده‌‌اند به گونه‌ای از دایناسورهای دوپا با صورتی شبیه به یک کروکدیل تعلق دارند. این گونه از دایناسورها تحت نام «Spinosaurid» شناخته می‌شوند و فسیل یافت شده نیز به علت جنس گچ مانند لایه‌ای که در آن قرار داشت، «اسپینوسارید صخره سفید» نام گرفته است.

به گفته «کریس بارکر»، دانشجوی دکترایی که رهبری این تحقیقات را برعهده داشته، دایناسور مذکور بسیار عظیم‌الجثه بوده و در کنار طول 10 متری، احتمالا چندین تن وزن داشته است. همچنین با توجه به ابعاد آن مشخص است که این دایناسور یکی از بزرگ‌ترین گونه‌ها و یا شاید بزرگ‌ترین گونه‌ گوشت‌خوار یافته شده در قاره سبز باشد.

کشف فسیل دایناسور در جزیره وایت انگلستان

بقایای بدست آمده از این دایناسور در کنار باقی موارد کوچک‌تر شامل استخوان‌های بزرگ لگن، دم و مهره‌ها می‌شود که در جنوب غربی جزیره وایت پیدا شده‌اند. گفتنی است سنگ‌های دوره کرتاسه عموما حاوی فسیل هستند اما شراط در جزیره وایت به علت ساختار زمین‌شناسی متفاوت آن کمی فرق دارد و همین امر باعث شده تا دانشمندان اطلاعات اندکی از این فسیل داشته باشند.

این جزیره به علت دارا بودن ساختار زمین‌شناسی وکتیس (Vectis)، اطلاعات کمی از دوره زیست این دایناسور در اختیار محققان قرار می‌دهد زیرا لایه‌های پوسته جزیره وایت دایناسورهای بیش از یک دوره تاریخی را در خود جای داده‌اند.

بیشتر بخوانید: یک ماده شیمیایی واکنش‌پذیر در مقادیر بالا در اتمسفر زمین کشف شد

کشف فسیل دایناسور در جزیره وایت انگلستان

با این وجود لازم به ذکر است ساختار وکتیس دوره بالا آمدن سطح دریاها را در خود حفظ کرده؛ زمانی که این دایناسور شکارچی احتمالا زمین‌های مردابی و شنی منطقه را در جستجوی غذا زیر پا می‌گذاشته است.

از سوی دیگر این کشف فرضیه‌های قدیمی‌تر را هم تقویت می‌کند که طبق آنها مکان اولیه پیدایش این گونه جایی در غرب اروپا ذکر شده و پس از آن بوده که اسپاینوسائوریدها در سراسر اروپا گسترش یافتند.

دانشمندان امیدوارند که در آینده با پژوهش‌های بیشتر و بررسی‌های میکروسکوپی این فسیل‌ها، به اطلاعات بیشتری از نرخ رشد و سن این دایناسور که هنوز نامی علمی و رسمی برای آن انتخاب نشده، دست یابند.