یکی از کاربردی ترین ابزارهای جانبی گوشی های تلفن همراه، هندزفری، هدفن یا هدست می‌باشد که هرکدام کارایی خاص خود را دارند و با دیگری متفاوتند. هدست از دو بلندگوی کوچک (در بعضی موارد یک بلندگو) که بر روی گوش کاربر قرار می‌گیرد و یک میکروفون تشکیل شده ‌است. در مخابرات به مجموع هدفون و میکروفون که مثلاً در تلفن برای یک ارتباط دو طرفه استفاده می‌شوند، گفته می‌شود. در واقع هدست را می‌توان نوعی هدفون معرفی کرد که علاوه بر دو گوشی برای گوش دادن، میکروفونی برای ارسال صدا هم دارد به عبارت دیگر به کمک هدست برخلاف هدفون می‌توان یک ارتباط دو طرفه بر قرار کرد.

از نظر راحتی، میکرفون مورد استفاده در هدست ها پیشرفت قابل توجهی داشته‌اند به طوری که حرکت دورانی آن به همه افراد کمک می‌کند تا بر اساس ضرورت امر، محل قرارگیری و فاصله آن را با صورت و بدن خود تنظیم کنند. از سوی دیگر انواعی از هدست وجود دارند که مستقیماً به کامپیوتر یا تلفن وصل می‌شوند، به همین خاطر هدست ها مناسب‌ ترین وسیله برای استفاده در مراکز تماس و همین طور سیستم ‌های تلفنی و پاسخگویی مبتنی بر VoIP هستند. همین طور از آن‌ها می‌توان برای ضبط فیلم های آموزشی و همچنین برای بازی ‌های کامپیوتری آنلاین که در آن شرکت کنندگان با هم ارتباط گفتاری هم دارند و در حین بازی با هم صحبت می‌کنند، استفاده کرد.

بنابراین هدست‌ها کاربردهای متنوعی دارند (مثلاً در مراکز تماس و یا دیگر شغل های مربوط به تلفن) و بر اساس موقعیت کاربران به انواع مختلفی دسته بندی می‌شوند. هدست ها بر اساس تعداد بلندگو به دو نوع تک گوش و دو گوش؛ بر اساس کاربرد نهایی به سه نوع هدست تلفن، هدست ارتباطات یکپارچه و هدست کامپیوتر؛ بر اساس تکنولوژی ارتباطی به دو دسته هدست با سیم و هدست بی سیم و در نهایت بر اساس انواع قابلیت ها و تکنولوژی های استفاده شده در طراحی به سه نوع هدست حذف نویز، هدست با قابلیت صدای باند پهن و هدست با میکروفون پیش تقویت شده طبقه بندی می‌شوند.

بیشتر بخوانید: تیزر رسمی شیائومی ۱۲ پیش ازمعرفی لورفت

تصاویر رندر جدیدی از هدست واقعیت ترکیبی اپل منتشر شد!

شاید شما هم این خبر را شنیده باشید که با فرا رسیدن بازه‌ی زمانی تعیین شده برای نمایش و عرضه هدست واقعیت ترکیبی اپل، رندرهای نوین و بروزی از این محصول انتشار یافته است که طراحی مینیمال و سبک آن را به نمایش می‌گذارد. تاکنون شایعات متعددی از نخستین نسل دستگاه HMD (نصب‌شده-روی-سر) مبتنی‌بر فناوری واقعیت افزوده و واقعیت مجازی منتشر شده است و گمان می‌رود که نیمه دوم سال ۲۰۲۲ محتمل‌ترین بازه برای رونمایی از هدست یادشده باشد. اکنون اپل‌اینسایدر با استناد به جزئیات افشاشده از این محصول، رندرهایی را به ‌اشتراک گذاشته است که نشان می‌دهد هدست واقعیت ترکیبی اپل از زبان طراحی ساده‌ای بهره می‌برد که به‌ موجب آن، احتمالاً وزن دستگاه از سایر محصولات مشابه بسیار سبک‌تر خواهد بود.

اگر تصاویر بیرون آمده از این هدست را دیده باشید، حتماً متوجه شده‌اید که هدست ذکر شده (در عکس های موجود و لو رفته از چارچوب اصلی)، تشکیل شده از صفحه نمایش یکپارچه، مشبک‌ها و هدبندهایی برای اتصال دستگاه به سر و صورت کاربر می‌باشد و در واقع، طراحی آن به‌ نوعی یادآور سایر محصولات اپل است. برای مثال، هدبند و شیشه بیرونی نمایشگر بسیار شبیه به بندها و محافظ نمایشگر اپل واچ به ‌نظر می‌رسد؛ در حالی که مشبک‌ها ما را به یاد ایرکاپ‌های گران ‌قیمت ایرپاد مکس می‌اندازند.

در مجموع، یکی از بزرگ ترین و البته مهم ترین دغدغه ‌های شرکت اپل و دیگر کمپانی ‌ها در چرخه تولید و عرضه هدست، وزن زیاد آن‌ها شرح داده می‌شود؛ اگر هدست سنگین باشد، استفاده از آن در طولانی مدت بسیار ناخوشایند خواهد بود و باعث خستگی سَر کاربر می‌شود. این در حالی است که با ظهور متاورس، برخی از کاربران ممکن است انتظار داشته باشند که برای ساعت ‌های طولانی در جلسات مجازی باشند. پیش‌بینی می‌شود اپل برای کاهش وزن دستگاه، از پارچه به ‌جای پلاستیک و آلومینوم سنگین در قاب و فریم دستگاه استفاده کند. تصاویر رندر نیز به ‌خوبی نشان می‌هند دستگاه طوری طراحی شده است که وزن بسیار کمی داشته باشد.

احتمالاً برایتان جالب باشد اگر مطلع شوید که کمپانی اپل از انتهای سال ۲۰۱۵ میلادی، یک گروه مهندسی تشکیل شده از 1000 نفر را برای توسعه‌ی دو محصول واقعیت افزوده AR و واقعیت مجازی VR ایجاد کرده بود؛ اما سرانجام فرایند توسعه به ‌دستور جانی آیو (مدیر پیشین طراحی اپل)، به ‌دلیل مخالفت با طراحی ماژولار متوقف شد؛ زیرا طراحی یاد شده از یک دستگاه جداگانه برای جای دادن قطعات سخت‌افزاری و پردازنده‌ها تشکیل شده بود. از قرار معلوم، یکی از مشکلات در طراحی هدست مستقل اپل که تیم توسعه را به سمت طراحی ماژولار سوق داده، این بوده است که تعبیه‌ی پردازنده منجر به سنگین شدن دستگاه می‌شود و در آزمایش‌های اولیه مشکلات ناشی از کشیدگی گردن ایجاد کرده است.

با همه این تفاسیر و طبق جدیدترین بیانیه‌ها، قدرت اول دنیای فناوری طراحی ماژولار را به طور کامل کنار گذاشته است و احتمالاً هدست نهایی به ‌صورت مستقل و بدون نیاز به دستگاه خاصی کار خواهد کرد. ظاهراً اپل قصد دارد در بطن نخستین نسل هدست واقعیت ترکیبی‌اش دو تراشه، به‌ ترتیب برای پردازش‌های رومزمره و سنگین جای بدهد. گفته می‌شود تراشه دوم قدرتی برابر با بهترین تراشه‌های به‌کار رفته در کامپیوترهای مک خواهد داشت؛ چنین قدرتی برای توسعه د‌هندگان به‌ منظور ایجاد نسل بعدی تجربیات AR و VR مورد نیاز است. در حقیقت، هدست واقعیت ترکیبی اپل محصولی گران‌ قیمت و هموارکننده راه به ‌منظور ایجاد محتوا برای یک عینک واقعیت افزوده خواهد بود که اپل گلس نامیده می‌شود.

از طرفی جاه ‌طلبی طولانی مدت شرکت اپل بیشتر از این مباحث است و به نظر می‌رسد که این کمپانی بزرگ پس از سال ۲۰۳۰، یکی از مهم ‌ترین و کلیدی ‌ترین فناوری ‌های آینده را در قالب لنز چشمی (لنز تماسی)، با قابلیت ‌های واقعیت افزوده راه‌اندازی کند. به گفته‌ی مینگ‌چی کو، این محصول لوازم الکترونیکی را از دوران محاسبات مرئی به محاسبات نامرئی می‌رساند. با‌ توجه به اینکه فاصله‌ی زمانی بسیار زیادی با عرضه‌ی این محصول باقی مانده، جزئیات دیگر از آن منتشر نشده است؛ اما برای ارائه‌ی دیدی کلی و پتانسیل این تکنولوژی، تصور کنید که با استفاده از یک لنز کوچک روی چشمانتان، می‌تواند در گستره‌ی دید خود از فناوری AR بهره بگیرید و در آن غوطه‌ور شوید‌.