منتشر کننده
با قسمت پنجم فوبیا ها در اینجا هستیم! این قسمت را با چند سوال از شما شروع می کنیم. تا به حال شده است که از کسی بترسید و در کنار او یا حتی با دیدن او احساس ترس و اضطراب کنید؟ علت این ترس چه بوده است؟
در اکثر موارد شما خاطره خوبی از این فرد ندارید؛ برای مثال او شما را تهدید کرده است یا یک روزی قصد آزار رساندن به شما را داشته است. به هر حال گذشته ناخوشایند شما و آن فرد باعث ایجاد این حس در شما می شود. اما جالب است بدانید که برخی افراد با سابقه یا حتی بدون داشتن چنین سابقه ای از دیگری می ترسند و از آن جالب تر این است که در ترس این افراد دسته بندی وجود دارد؛ یعنی تنها از یک جنس خاص می ترسند.
در این قسمت می خواهیم درباره آندروفوبیا صحبت کنیم که به معنی ترس از مردان است. فوبیا به معنای ترس است و "اندروس" از زبان یونانی به معنای انسان گرفته شده است. البته که این فوبیا جنبه در جنبش های اجتماعی دارد؛ در ادامه بیشتر با آن آشنا می شویم:
آندروفوبیا به عنوان ترس از مردان تعریف می شود. این اصطلاح از درون جنبش‌های فمینیستی و لزبین-فمینیستی سرچشمه می‌گیرد تا اصطلاح متضاد «ژینوفوبیا» را که به معنای ترس از زنان است، متعادل کند. Misandry، اصطلاح دیگری که برخاسته از جنبش های فمینیستی و لزبین-فمینیستی است، به عنوان نفرت از مردان تعریف می شود. نقطه مقابل میساندی، زن ستیزی است که به معنای نفرت از زنان است.
شاید الان در ذهن خود تصور کنید که زنان از مردان وحشت دارند یا بالعکس اما باید بگوییم که لزوما این طور نیست و هم مردان و هم زنان می توانند تحت تأثیر آندروفوبیا قرار بگیرند. برای آشنایی بهتر با این فوبیا به بررسی علائم آن می پردازیم:
- وقتی فرد، مرد ها را می بیند یا حتی به آن ها فکر می کند احساس ترس، اضطراب و وحشت او را فرا می گیرد. برای برخی افراد، حتی تصاویر مردان علائم فوبیا را به همراه دارد.
- این افراد از اینکه ترسشان غیر منطقی است آگاهی کامل دارند اما توانایی کنترل این ترس را ندارند.
- این نوع اضطراب بدین صورت است که با نزدیک شدن فیزیکی به یک مرد بدتر می شود.
- فرار از موقعیت هایی که مردی وجود دارد یا حتی احتمال رو به رو شدن با مردان وجود دارد.
- ایجاد اختلال در فعالیت های روزمره به علت ترس از مردان
- واکنش هایی که به صورت فیزیکی در این افراد ظاهر می شود شامل عرق کردن، ضربان قلب سریع، سفتی قفسه سینه یا مشکل تنفسی می باشد.
-حالت تهوع، سرگیجه یا غش هنگام نزدیکی به مردان یا فکر کردن به مردان
- ناتوانی در صحبت کردن یا لکنت زبان و خشکی دهان
- در کودکان، آندروفوبیا ممکن است به صورت عصبانیت همراه با چسبیدن، گریه کردن، یا امتناع از ترک کنار والدین زن یا نزدیک شدن به مرد ظاهر شود.
تفاوت آندروفوبیا و میساندری چیست؟
میساندی نفرت از مردان است. همتای آن زن ستیزی و به معنای نفرت از زنان است. کسی که آندروفوبیا دارد از مردان متنفر نیست و تنها از آن ها می ترسد. آمار دقیقی از مبتلایان به این نوع فوبیا در دسترس نیست اما تخمین زده می شود که حدود 12 درصد بزرگسالان آمریکایی و تقریباً 1 از هر 5 نوجوان، به یک اختلال فوبیایی خاص در یک مقطع زمانی مبتلا هستند.
چه چیزی باعث ایجاد آندروفوبیا در فرد می شود؟
آندروفوبیا یک فوبی خاص در نظر گرفته می‌شود، زیرا این ترس شدید و غیرمنطقی از چیزی است - در این مورد، مردان - که معمولاً خطر واقعی را ایجاد نمی‌کنند اما همچنان می‌توانند باعث ایجاد اضطراب و رفتارهای اجتنابی شوند. آندروفوبیا، مانند سایر فوبیاهای خاص، طولانی مدت است و می تواند بر توانایی شما برای انجام فعالیت های روزمره مانند کار، تحصیل و روابط اجتماعی تأثیر منفی بگذارد.
علت دقیق آندروفوبیا به خوبی شناخته نشده است. اما کارشناسان می گویند که برخی از احتمالات عبارتند از:
- تجربیات منفی گذشته با مردان، مانند تجاوز جنسی، تجاوز فیزیکی، سوء استفاده ذهنی یا جسمی، غفلت، یا آزار جنسی
- ژنتیک و محیط، که می تواند شامل رفتارهای آموخته شده باشد
- تغییرات در عملکرد مغز
برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض خطر آندروفوبیا هستند. کسانی که بیشتر در معرض خطر هستند عبارتند از:
- کودکان (بیشتر فوبیا ها از جمله آندروفوبیا، در اوایل کودکی، معمولاً در سن 10 سالگی رخ می دهد)
- بستگانی که فوبیا یا اضطراب داشته اند؛ شاید نتوانید ارتباطی بین بستگان و فرد بیمار پیدا کنید اما فرد بیمار ممکن است داشتن این رفتار ها از قبیل ترس و اضطراب را از بستگان خود آموخته باشد یا اینکه به صورت ژنتیکی به او منتقل شده باشد.
- داشتن خلق و خو یا شخصیت حساس، بازدارنده یا منفی
- شنیدن دست دوم تجربه منفی با مردان از یک دوست، یکی از اعضای خانواده یا حتی یک غریبه
- همچنین افرادی که به یک فوبیای دیگر مبتلا هستند و اختلال اضطرابی دارند یا مواد مصرف می کنند بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به آندروفوبیا هستند.
درباره کودک آزاری که می تواند منجر به آندروفوبیا شود باید بگوییم که کودک آزاری به طور کلی به وارد کردن هرگونه آسیب عمدی یا بدرفتاری عمدی با کودک زیر 18 اطلاق می شود. این جمله در قوانین ایالات متحده ذکر شده است اما نکته جالب توجه این است که اکثر افرادی که به یک کودک آسیب می زنند از بستگان او هستند؛ در نتیجه اگر شما این متن را به عنوان پدر یا مادر یک کودک مطالعه می کنید بهتر است مراقبت و توجه بیشتری را معطوف به روابط دیگران با فرزند خود کنید. اصطلاح دیگر برای کودک آزاری و بی توجهی، تجربیات نامطلوب دوران کودکی (ACEs) است. در صورت عدم درمان، این تجربیات می تواند بر سلامت و رفاه مادام العمر کودک تأثیر بگذارد.
آیا باید به پزشک مراجعه کرد؟
آندروفوبیا ممکن است به عنوان یک آزاردهنده کوچک شروع شود، اما می تواند به یک مانع بزرگ در زندگی روزمره شما تبدیل شود. اگر این اضطراب بر عملکرد شغلی یا مدرسه شما تأثیر منفی می گذارد و در روابط اجتماعی تاثیر گذار است؛ پزشک شما می تواند شما را به یک ارائه دهنده مراقبت های روانی ارجاع دهد.
رسیدگی به هر مورد مشکوک به آندروفوبیا در کودکان بسیار مهم است. گاهی اوقات با رشد کودک، او از ترس های خود فاصله می گیرد و به مرور زمان آثار این ترس محو می شود اما آندروفوبیا می تواند بر توانایی کودک برای عملکرد در جامعه تأثیر زیادی بگذارد. ترس آنها باید توسط کمک پزشکی حرفه ای برطرف شود.
پزشک یک معاینه فیزیکی جهت رد مشکلات جسمانی که ممکن است باعث اضطراب شما شود، انجام خواهد داد و علائم و سابقه پزشکی، روانپزشکی و اجتماعی بیمار را بررسی خواهد کرد. اگر پزشک مشکوک به آندروفوبیا یا سایر اختلالات اضطرابی باشد، بیمار را به روانپزشک ارجاع خواهد داد.
اگر این ترس شدید از مردان به مدت حداقل 6 ماه وجود داشته باشد و فرد این علائم را تقریبا به صورت همیشگی و هرگاه که با یک مرد مواجهه دارد تجربه می کند می توان به آندروفوبیا مشکوک شد. به صورت کلی تشخیص آندروفوبیا، آزمایش خاص ندارد و پزشک از طریق پیدا کردن الگو های رفتاری خاص می تواند به چنین تشخیص هایی برسد.
آندروفوبیا چگونه درمان می شود؟
اکثر افراد مبتلا به آندروفوبیا می توانند از طریق جلسات درمانی بهبود یابند. درمان اولیه آندروفوبیا روان درمانی است که گفتار درمانی نیز نامیده می شود. دو نوع رایج روان درمانی که برای درمان آندروفوبیا استفاده می شود، مواجهه درمانی و رفتار درمانی هستند. در برخی موارد از دارو نیز به عنوان بخشی از برنامه درمانی استفاده می شود.
درمان از طریق مواجهه:
مواجهه درمانی برای تغییر نحوه واکنش شما به مردان طراحی شده است. در این روش درمانی، به تدریج و به طور مکرر در معرض چیزهایی قرار خواهید گرفت که موجب می شوند با مردان ارتباط برقرار می کنید. پس از گذشت جلساتی، شما در مواجهه با یک مرد واقعی قرار خواهید گرفت. با گذشت زمان، این روش درمانی و مواجهه به مرور زمان باید به شما کمک کند تا افکار و احساسات مرتبط با ترس از مردان را مدیریت کنید. برای مثال، درمانگر شما ممکن است ابتدا عکس‌هایی از مردان را به شما نشان دهد و سپس شما را وادار کند به صدای ضبط شده مردان گوش دهید. پس از آن، درمانگر از شما می‌خواهد ویدیوهایی از مردان را تماشا کنید و سپس به آرامی به یک مرد واقعی نزدیک شوید.
درمان شناختی رفتاری (CBT):
درمان شناختی رفتاری از مواجهه درمانی همراه با سایر تکنیک‌های درمانی استفاده می‌کند تا راه‌های متفاوتی را برای مشاهده و مقابله با ترس از مردان به شما آموزش دهد. در این روش درمانی، درمانگر شما به شما یاد می دهد که چگونه:
- ترس خود را به گونه ای متفاوت ببینید
- با واکنش های فیزیکی مرتبط با ترس خود کنار بیایید
- از نظر احساسی با تأثیری که ترس بر زندگی شما گذاشته است برخورد کنید
در حقیقت جلسات CBT به شما کمک می کند به جای اینکه بر افکار و احساسات خود غلبه کنید، حس اعتماد به نفس یا تسلط بر افکار و احساسات خود به دست آورید.
بیشتر بخوانید: فوبیا_ قسمت چهارم: آلگوفوبیا
دارو ها:
روان درمانی معمولاً در درمان آندروفوبیا بسیار موفق است. اما گاهی اوقات استفاده از داروهایی که می توانند احساس اضطراب یا حملات پانیک مرتبط با آندروفوبیا را کاهش دهند از گزینه های خوب روی میز هستند. این داروها باید در ابتدای درمان استفاده شوند تا به تسهیل بهبودی فرد بیمار کمک کنند.
بهره دیگری که می توان از این دارو ها برد، در شرایطی است که در آن اضطراب فرد بیمار، او را از انجام یک کار ضروری باز می دارد و در این حالت با تجویز دارو، فرد می تواند به صورت کوتاه مدت و برای موقعیت های نادر احساس بهتری را تجربه کند. داروهایی که معمولا برای درمان آندروفوبیا استفاده می شوند عبارتند از:
مسدود کننده های بتا:
مسدود کننده های بتا اثرات آدرنالین ناشی از اضطراب را در بدن کنترل می کنند. آدرنالین می تواند باعث علائم جسمی ناراحت کننده و گاهی خطرناک از جمله افزایش ضربان قلب و فشار خون، تپش قلب و همچنین لرزش صدا و اندام شود. البته که آدرنالین تنها مختص این فوبیا نیست و در شرایط استرس زا دیگر نیز ترشح می شود؛ به طور کلی آدرنالین هورمون ترس و ستیز و گریز بدن انسان است.
آرام بخش ها:
بنزودیازپین ها با کاهش اضطراب به شما کمک می کنند تا احساس آرامش بیشتری داشته باشید. این داروها باید با احتیاط مصرف شوند زیرا ممکن است اعتیادآور باشند. اگر سابقه مصرف الکل یا مواد مخدر دارید، ممکن است بنزودیازپین ها برای شما مناسب نباشند.
پس از خواندن این مطلب و آشنایی کافی با این فوبیا، سوالی که پیش می آید این است که آیا این افراد توانایی برقراری رابطه عاشقانه دارند یا خیر؟ سوال خوبی است چرا که از فوبیا های مرتبط با آندروفوبیا، می توان به فیلوفوبیا به معنی ترس از عشق اشاره کرد.
عشق می تواند یکی از زیباترین و شگفت انگیزترین بخش های زندگی باشد، اما می تواند ترسناک نیز باشد. فیلوفوبیا ترس از عشق یا ارتباط عاطفی با شخص دیگری است. این فوبیا در بسیاری از ویژگی های مشابه با سایر فوبیاهای خاص، به ویژه آنهایی که ماهیت اجتماعی دارند، مشترک است. و در صورت عدم درمان می تواند به طور قابل توجهی بر زندگی فرد تأثیر بگذارد.
البته که در این نوع فوبیا، تجربیات کودکی نیز تاثیر گذار است. همان طور که اسکات دهورتی بیان می کند؛ فیلوفوبیا در افرادی که در گذشته آسیب دیده اند شایع تر است. در این شرایط فرد ترس از این را دارد که آن درد دوباره تکرار شود و چیزی ارزش دوباره تجربه کردن آن را ندارد.
همین طور اگر شخصی در کودکی عمیقا صدمه دیده باشد و تجربه رها شدن داشته باشد از نزدیک شدن به کسی که احتمال دهد همین کار را با او می کند خودداری می کند. واقعیت این است که هر چه انسان از منبع ترس خود دوری کند، ترس بیشتر می شود.
فیلوفوبیا نیز مانند آندروفوبیا از طریق گفتار درمانی و مواجهه درمانی قابل درمان است. اگر می خواهید در این زمینه اطلاعات بیشتری داشته باشید شماره های بعدی مطالب این سایت را درباره فوبیا از دست ندهید.
منابع:
https://www.healthline.com/health/androphobia
https://my.clevelandclinic.org/health/articles/4018-child-abuse
https://www.healthline.com/health/philophobia
