انتظار می‌رود تا سال 2025، جمعیت دنیا تا 8 بیلیون افزایش یابد. اگر شیوه‌های کشاورزی که امروزه به کار می‌رود ادامه یابد، برآورد شده است که برای رویاندن غذای کافی 1 بیلیون هکتار زمین کشاورزی جدید لازم می‌شود. دوستداران محیط زیست می‌گویند اگر می‌خواهیم از کمیابی غذا اجتناب کنیم، نباید این شرایط را نادیده بگیریم و لزوما باید اقدامی انجام دهیم. چرا که با جمعیتی که هر روز 5000 نفر به تعدادش افزوده می‌شود، به غذای بیشتری نیاز خواهیم داشت. به همین خاطر اندیشه مزرعه عمودی در یک کنفرانس محیط زیست موردبحث قرار گرفت.

اندیشه مزرعه عمودی از کجا آمد؟

اندیشه مزرعه عمودی نخستین بار توسط دیکسون دیسپومیر استاد دانشگاه کلمبیا در سال 1999 مطرح شد. دیسپومیر باور دارد با حرکت به سمت مزارع عمودی، کشتزارها به وضعیت طبیعی خود باز می‌گردند و این کمک می‌کند که اثرات تغییر آب و هوا خنثی شود. بنابراین کشاورزی عمودی به دلایل محیط زیستی منطقی است. در واقع مزارع عمودی گلخانه‌هایی چند طبقه هستند که می‌توانند در شهر‌ها ساخته شوند. بنابراین محصولات در داخل ساختمان رشد می‌کنند. به علاوه به جای خاک محصولات در آب رشد می‌کنند.

فواید مزرعه عمودی برای محیط زیست چیست؟

حامیان این اندیشه بر این باورند که این شیوه مطمئن‌تر است چون محصولات تحت تاثیر شرایط آب و هوایی مثل خشکسالی یا سرما قرار نمی‌گیرند. همچنین این شیوه دوستدار محیط زیست است از آن جایی که مواد زاید به کود تبدیل می‌شوند و آب بازیافت می‌شود. از جهتی دیگر به آب مواد مغذی اضافه می‌شود و گیاهان انرژی کمتری برای جذب این مواد مصرف می‌کنند. گیاهانی که به این شیوه رشد می‌کنند، بزرگ‌تر هستند و رشد سریع‌تری دارند. نکته ای که باید به آن اشاره کنیم استفاده کمتر از آفت کش هاست. در روش‌های معمول کشاورزی مردم به میزان زیادی از آفت کش ها استفاده می‌کنند . اما در مزارع عمودی به این دلیل که محصولات در داخل ساختمان محافظت می‌شوند کاربرد آفت کش‌ها کاهش می‌یابد.  نکته مثبت  آن آلودگی کمتر آب‌های زیرزمینی به واسطه کاهش استفاده از آفت کش‌هاست.

فواید مزرعه عمودی برای مردم چیست؟

از آن جایی که محصولات در همان منطقه شهری رشد می‌کنند، برداشت می‌شوند و مصرف می‌شوند هزینه‌های حمل و نقل به شدت کاهش می‌یابد. بنابراین از نظر تئوریک غذا نیز ارزان تر می‌شود. اگرچه مخالفان سودمندی بالقوه مزرعه عمودی را زیر سوال می‌برند. زیرا منافع محیطی و اقتصادی آن متکی بر کاهش مسافتی است که غذا طی می‌کند تا از مزرعه به دست مشتری برسد. در حالی که تحقیق اخیر نشان می‌دهد در هزینه‌های اقتصادی عرضه غذا به شهروندان حمل و نقل سهمی جزئی دارد. مزارع عمودی از تابش نور کمتری بهره می برند پس به نور تکمیلی نیاز دارند و هزینه نیرو بخشیدن به لامپ‌های مصنوعی بسیار گران است و اگر قرار است  انرژی لازم برای مزرعه عمودی با سوخت های فسیلی تامین شود یک ضرر خالص است.