با افزایش اطلاعات و آگاهی افراد درباره سلامتی بدن، شاهد سیر نزولی برخی بیماری ها و افزایش استفاده از محصولات بهداشتی هستیم. گرچه برخی فعالیت هایی که در حیطه پوست و مو انجام می شود، جنبه زیبایی دارد اما فعالیت های بی شماری نیز وجود دارند که تنها در راستای ارتقا و یا برگرداندن سلامتی است. یکی از مسائل رایج در زمینه سلامت پوست، میلیا ها هستند. احتمالا شما این کیست های کوچک را به اسم علمی ان نشناسید و از آن ها به عنوان بر آمدگی های خیلی ریزی که در زیر چشم یا بینی و گونه شما دیده می شوند، یاد کنید.

در حقیقت شاید بتوانید این کیست ها را زیر لایه های متعددی از آرایش پنهان کنید اما نمی توانید وجود آن ها را به کلی نادیده بگیرید چرا که هر شب پس از شستن صورت و پاک کردن آرایش و آلودگی های صورتتان، آن ها را به طور نسبتا واضحی بر روی پوستتان مشاهده می کنید. البته که این کیست ها انواع متفاوتی دارند و تضمینی نیست که شما حتما بر روی صورتتان، میلیا ها را مشاهده کنید اما عمدتا واضح ترین جا برای مشاهده این کیست ها، صورت شماست.

این کیست ها که هم در نوزادان و هم در بزرگسالان، شایع هستند؛ بی ضررند و به علل مختلفی ممکن است به وجود بیایند. این علل طیف گسترده ای دارند و ممکن است یک کرم ساده استروئیدی یا سندرم های ژنتیکی باعث ایجاد چنین مشکلی شوند در نتیجه تشخیص میلیا و انواع آن و همچنین اطلاع از راه های درمان آن می تواند به شما کمک کند تا با آرامش خاطر بیشتری مسیر درمان را طی کنید و در نهایت از پوست زیبایتان لذت ببرید. اگر شما هم دغدغه از بین بردن و رهایی از این کیست ها را دارید تا پایان این مطلب همراه ما باشید....

کیست میلیوم چیست؟

کیست میلیوم یک برآمدگی کوچک و سفید رنگ است که معمولاً روی بینی و گونه ها ظاهر می شود. این کیست ها اغلب به صورت گروهی یافت می شوند. این کیست های متعدد میلیا نامیده می شوند. میلیا زمانی اتفاق می افتد که کراتین در زیر سطح پوست به دام می افتد. اگر به دقت به محصولات مو نگاه کرده باشید و محتوای تشکیل دهنده آن را خوانده باشید، حتما نام کراتین را دیده اید. کراتین یک پروتئین قوی است که معمولاً در بافت‌های پوست، مو و ناخن یافت می‌شود.

میلیا می تواند در افراد، با هر قومیت یا سنی رخ دهد. با این حال، اگر بخواهیم بگوییم که میلیا در چه افرادی شایع تر است، نوزادان را انتخاب می کنیم. بله! میلیا در نوزادان شایع تر از سایر گروه های سنی است.

همراه ما باشید تا درباره میلیا، علل تشکیل آن ها و کار هایی که می توانید برای درمان آن ها انجام دهید بیشتر بدانید.

علائم میلیا چیست؟

میلیا برجستگی های کوچک و گنبدی شکلی هستند که معمولاً سفید یا زرد هستند. میلیا ها معمولاً خارش یا درد ندارند. با این حال، ممکن است برای برخی افراد ناراحتی ایجاد کنند. ملحفه ها یا لباس های زبر نیز  ممکن است باعث تحریک و قرمز شدن میلیا شوند.

کیست ها معمولا روی صورت، لب ها، پلک ها و گونه ها دیده می شوند. با این حال، آن ها را می توان در سایر قسمت های بدن مانند تنه یا اندام تناسلی نیز یافت.

آن ها اغلب با مشکل دیگری به نام مروارید اپشتین اشتباه گرفته می شوند. مروارید اپشتین شامل ظهور کیست های سفید-زرد بی ضرر، روی لثه و دهان نوزاد است. مروارید های اپشتین، کیست های زرد متمایل به سفیدی هستند که بر روی لثه و سقف دهان نوزادان تازه متولد شده قرار می گیرند. طبق گفته بیمارستان کودکان نیکلاوس، این کیست ها بسیار شایع هستند و در 4 نوزاد از هر 5 نوزاد به دنیا آمده دیده می شود. والدین این نوزادان معمولا این کیست ها را با دندان های جدید اشتباه می گیرند. مروارید های اپشتین بی ضرر هستند و معمولا چند هفته پس از تولد از بین می روند.

میلیا همچنین اغلب به اشتباه به عنوان "آکنه نوزاد یا بیبی آکنه" نامیده می شود. آکنه نوزاد یک بیماری پوستی شایع و معمولا موقتی است که در صورت یا بدن نوزاد ایجاد می شود. این بیماری پوستی، منجر به برآمدگی ها یا جوش های ریز قرمز یا سفید می شود. تقریبا در همه موارد، آکنه خود به خود و بدون درمان برطرف خواهد شد. این آکنه در حدود 20 درصد از نوزادان رخ می دهد. توجه داشته باشید که بیبی آکنه با آکنه نوزادی یا  Infantile Acne متفاوت است چرا که در بیبی آکنه، جوش های سر سیاه دیده نمی شود. بیبی آکنه، فقط در چند ماه اول زندگی در کودک شما اتفاق می افتد و نهایتا تا 2 سالگی ادامه خواهد داشت.

چه چیزی باعث میلیا می شود؟

علل پیدایش میلیا در نوزادان با علل پیدایش میلیا، در کودکان بزرگتر و بزرگسالان متفاوت است.

نوزادان:

علت میلیا در نوزادان ناشناخته است. اغلب با آکنه نوزاد اشتباه می شود که توسط هورمون های مادر ایجاد می شود. برخلاف آکنه نوزاد، میلیا باعث التهاب یا تورم نمی شود. نوزادانی که میلیا دارند معمولاً با آن متولد می شوند، در حالی که آکنه نوزاد تا دو تا چهار هفته پس از تولد ظاهر نمی شود.

کودکان بزرگتر و بزرگسالان

در کودکان بزرگتر و بزرگسالان، میلیا معمولاً با نوعی آسیب به پوست همراه است. این آسیب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

- ایجاد تاول به دلیل یک بیماری پوستی، مانند اپیدرمولیز بولوزا (EB)، پمفیگوئید سیکاتریسیال، یا پورفیری پوستی تاردا (PCT)

- آسیب هایی مانند پیچک سمی

- سوزش

- آسیب در نتیجه قرار گیری طولانی مدت در زیر آفتاب

- استفاده طولانی مدت از کرم های استروئیدی

- روش های بازسازی پوست، مانند درم ابریژن یا لیزر

- اگر پوست توانایی طبیعی خود را برای لایه برداری از دست بدهد، میلیا نیز می تواند ایجاد شود. این عدم توانایی، می تواند در نتیجه افزایش سن رخ دهد.

درباره راش پیچک سمی که در اثر تماس با پیچک سمی ایجاد می شود؛ باید بگوییم که شیره گیاه پیچک سمی حاوی روغنی به نام اوروشیول است. این ماده تحریک کننده است و باعث واکنش آلرژیک و بثورات پوستی می شود. برای آلودگی با این سم، لازم نیست مستقیما با گیاه در تماس باشید تا واکنش نشان دهید. این روغن می تواند روی تجهیزات باغبانی، چوب گلف یا حتی کفش باقی بماند.

انواع میلیا چیست؟

انواع میلیا بر اساس سنی که کیست ها در آن ایجاد می شوند یا آنچه باعث ایجاد کیست می شود؛ طبقه بندی می شوند. این انواع کیست ها نیز در دسته های اولیه یا ثانویه قرار می گیرند.

میلیا های اولیه مستقیماً از کراتین به دام افتاده تشکیل می شوند. این کیست ها معمولا در صورت نوزادان یا بزرگسالان دیده می شوند.

میلیا های ثانویه شبیه به هم هستند، اما پس از مسدود شدن مجاری منتهی به سطح پوست به علت های گوناگون مانند آسیب، سوختگی یا تاول، ایجاد می شوند.

میلیا نوزاد:

میلیای نوزادان، میلیای اولیه محسوب می شود. این نوع میلیا در نوزادان ایجاد می شود و در عرض چند هفته از بین می رود. کیست ها معمولا در صورت، پوست سر و بالا تنه دیده می شوند. طبق گفته بیمارستان کودکان سیاتل، میلیا در 40 درصد نوزادان تازه متولد شده رخ می دهد.

میلیا اولیه در کودکان بزرگتر و بزرگسالان:

این کیست ها را می توان در اطراف پلک ها، پیشانی و روی اندام تناسلی یافت. میلیای اولیه ممکن است در عرض چند هفته ناپدید شود یا چند ماه طول بکشد.

میلیای نوجوان:

اختلالات ژنتیکی نادری که بر روی پوست تأثیر می‌گذارند می‌توانند منجر به میلیا جوان شوند. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

- سندرم کارسینوم سلول بازال نووید (NBCCS). NBCCS می تواند منجر به کارسینوم سلول بازال (BCC) شود.

- Pachyonychia congenital: این وضعیت ممکن است باعث ضخیم شدن یا شکل غیر طبیعی ناخن شود.

- سندرم گاردنر، این اختلال ژنتیکی نادر، ممکن است در طول زمان منجر به سرطان روده بزرگ شود.

- سندرم Bazex-Dupre-Christo:. این سندرم روی رشد مو و توانایی عرق کردن تأثیر می گذارد.

میلیا ان پلاک:

این مشکل معمولاً با اختلالات پوستی ژنتیکی یا خودایمنی مانند لوپوس دیسکوئید یا لیکن پلان همراه است. پلاک Milia en می تواند بر پلک ها، گوش ها، گونه ها یا فک تأثیر بگذارد. کیست ها می توانند چندین سانتی متر قطر داشته باشند. این بیماری عمدتا در زنان میانسال دیده می شود، اما می تواند در بزرگسالان یا کودکان در هر سنی یا هر جنس رخ دهد.

میلیا فوران:

این نوع میلیا شامل نواحی خارش دار است که می تواند روی صورت، بازوها و بالاتنه ظاهر شود. کیست ها اغلب در یک بازه زمانی ظاهر می شوند که از چند هفته تا چند ماه متغیر است.

میلیای تروماتیک:

این کیست ها در جایی ایجاد می شوند که آسیب به پوست رخ داده است. به عنوان مثال می توان به سوختگی و بثورات شدید اشاره کرد. کیست ها ممکن است تحریک شوند و در امتداد لبه ها قرمز و در مرکز سفید شوند.

میلیا مرتبط با دارو ها:

استفاده از کرم‌های استروئیدی می‌تواند منجر به میلیا روی پوستی شود که در آن کرم استفاده می‌شود. با این حال، این عارضه نادر است. برخی از مواد تشکیل دهنده در محصولات مراقبت از پوست و آرایش می تواند باعث ایجاد میلیا در برخی افراد شود. اگر پوست مستعد میلیا دارید، از مواد زیر اجتناب کنید:

- روغن پارافین

- پارافین مایع

- مایعات نفتی

- نفت

این ها همه انواع روغن های معدنی هستند که ممکن است باعث میلیا شوند. لانولین همچنین ممکن است تشکیل میلیا را افزایش دهد.

بیشتر بخوانید: اگزما را بشناسیم

میلیا چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک، پوست شما را معاینه می کند تا بر اساس ظاهر کیست ها تشخیص دهد که آیا میلیا دارید یا خیر. بیوپسی ضایعات پوستی تنها در موارد نادر مورد نیاز است. به زبان ساده، بیوپسی ضایعات پوستی یک روش درمانی و تشخیصی ساده است که در آن نمونه ای از پوست شما برداشته شده و در آزمایشگاه، آزمایش می شود. نمونه گرفته شده در طی بیوپسی، اغلب بسیار کوچک است. برای درک کوچکی، باید بگوییم که این نمونه گیری در حد یک دانه برنج کوچک است. اما جالب است بدانید که همین اندازه نمونه، به قدری بزرگ است تا تکنسین های آزمایشگاهی بتوانند مسائل مختلفی را که می تواند علت ضایعه پوستی باشد، آزمایش کنند. این بیوپسی، توسط پزشک متخصص پوست و مو انجام می شود. این روش سرپایی است و به این معنی است که نیازی به بستری ندارید.

میلیا چگونه درمان می شود؟

هیچ درمانی برای میلیای نوزادان لازم نیست. کیست ها معمولا در عرض چند هفته از بین می روند.

در کودکان بزرگتر و بزرگسالان، میلیا ظرف چند ماه از بین می رود. اگر این کیست ها باعث ناراحتی شوند، درمان هایی وجود دارد که می تواند در از بین بردن آن ها موثر باشد. آن ها عبارتند از:

سرما درمانی:

نیتروژن مایع میلیا را منجمد می کند. این متداول ترین روش حذف است.

سقف زدایی:

یک سوزن استریل محتویات کیست را مشخص می کند.

رتینوئیدهای موضعی:

این کرم های حاوی ویتامین A به لایه برداری پوست شما کمک می کنند.

لایه برداری شیمیایی:

لایه برداری شیمیایی باعث می شود که اولین لایه پوست کنده شود و پوست جدید بیرون بیاید.

ابلیشن با لیزر:

یک لیزر کوچک روی نواحی آسیب دیده متمرکز می شود تا کیست ها را از بین ببرد.

دیاترمی:

گرمای شدید کیست ها را از بین می برد. دیاترمی به طور کلی، یک نوع درمان است که بیشتر برای بیماری های عضلانی و مفصلی پیشنهاد می شود. در این روش درمانی، از جریان الکتریکی با فرکانس بالا برای تحریک تولید گرما در بافت های بدن استفاده می شود. گرما می تواند به افزایش جریان خون و تسکین درد و بهبود تحرک بافت ها در حین بهبودی، کمک می کند.

کورتاژ تخریب:

کیست ها با جراحی خراشیده و سوزانده می شوند.

چشم انداز ما برای میلیا چیست؟

میلیا مشکلات طولانی مدت ایجاد نمی کند. در نوزادان، کیست ها معمولاً در عرض چند هفته پس از تولد از بین می روند. اگرچه ممکن است این فرآیند در کودکان بزرگتر و بزرگسالان بیشتر طول بکشد اما به طور کلی میلیا مضر تلقی نمی شود. اگر وضعیت شما ظرف چند هفته بهبود نیافت، با پزشک خود مشورت کنید. آن ها می توانند مطمئن شوند که بیماری پوستی دیگری در کار نیست.