در ابعاد مختلف اقتصادی فرهنگی اجتماعی و.... اما ایا همانگونه که در باورها برای محیط زیست ارزش قائل هستیم در عمل نیز قائل به رعایت این مبحث حیاتی می باشیم؟

اکثریت ما دغدغه مند مسائلی چون آلودگی هوا هستیم اما در اغلب موارد قادر به ترک خودروی شخصی خود نمی باشیم و تنها توقع رعایت این موضوع را از دیگر افراد داریم !

برداشت ما از محیط زیست و این مبحث در حد اطلاعات هست مگر در برخی افراد دلسوز و متعهد شاهد رعایت آن باشیم و یا همه به کمبود منابع حیاتی همچون آب واقف هستیم اما در هدر دادن آن بی تقصیر نیستیم.

نقش پلاستیک ها در آلودگی محیط زیست

با جایگزین شدن محصولات یک بار مصرف(پلاستیکی) به بهانه مصرف اصولی منابع آب جابه جایی راحت انها اما غیر قابل بازیافت! در جشن ها، اعیاد و مراسم مذهبی و اغلب خانوادگی در فصول خاص سال جهت استفاده در بیرون منزل، باید متذکر شد که مضرات با فواید آن هیچ گاه برابری نخواهد کرد!!!

شاید برای ما مهم نباشد اما حتی اگر در جریان بازیافت کارخانه ای مواد پلاستیکی مصرف شده و ناسالم به مواد یک بار مصرف جدید دیگر تبدیل شوند، اما (۱) کیفیت ماده اولیه را ندارند، (۲) کاملا بهداشتی نمی‌باشند، (۳) برای محیط زیست مضر می‌باشند و قابلیت و کارایی آن ها محدود است.

بیشترین حجم میزان مصرفی پلاستیک در جامعه وجود دارد و انواع مختلفی دارد که شاید راحت به آن پی نبریم!

به جز کیسه های زباله برخی از پوشاک ها ،وسایل الکتریکی،ظروف،اسباب بازی ها،بسته بندی های مواد غذایی از قبیل انواع چیپس ها،پاپ کرن ها،پفک ها،همبرگر،نوشابه و....،مواد بکار رفته در بعضی اجزای خودرو ها، دکوراسیون منازل و خیابان ها و..در آن ها به کار رفته است.

گذشته از مفید یا مضر بودن مواد غذایی که در این بسته بندی ها قرار دارند حتی مواد غذایی مفید همانند دوغ یا ماست و پنیر نیز در این ظروف بسته بندی می‌شوند.

در منابع طبیعی همانند کوه دریا سواحل یا حتی خیابان ها اتوبوس ها شاهد رعایت نکردن اصول رعایت محیط زیست هستیم هر آن قدر که علاقه ی وافری به اردوها یا گردش در طبیعت وجود دارد اما این خودخواهی محض است که تمام توجه ما به لذت شخصی خود باشد و برای زباله های پلاستیکی و غیر پلاستیکی خود برنامه ریزی نداشته باشیم. چه آنکه مهمترین اصل در رعایت این موضوع بسیار مهم فرهنگ سازی توسط خانواده ها در زمینه تربیتی و مدارس و دانشگاه ها ملزم به تکرار این مباحث, تاثیر رسانه های اجتماعی در تلقین استفاده مثبت و مدیریت پسماندها توسط مهندسین شهرداری می‌باشد. توقع پاکسازی زباله از اشخاص کارگر در شهرداری و مشمول ذمه نشدن خود ما در رعایت و پاکسازی خود زمینه ساز جامعه ای نه تنها مدرن بلکه مسموم خواهد بود.