اعفونت HPV یک عفونت ویروسی است که معمولاً باعث رشد پوست یا غشای مخاطی (زگیل) می‌شود. بیش از 100 نوع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) وجود دارد. برخی از انواع عفونت HPV باعث ایجاد زگیل می‌شوند و برخی نیز می‌توانند باعث ایجاد انواع مختلفی از سرطان شوند. بیشتر عفونتهای HPV منجر به سرطان نمی‌شوند. اما برخی از انواع HPV دستگاه تناسلی می توانند باعث سرطان دهانه رحم شوند. انواع دیگر سرطان ها از جمله سرطان های مقعد، آلت تناسلی مردانه، واژن، دهان و حلق با عفونت HPV مرتبط است. این عفونت ها اغلب از طریق رابطه جنسی یا از طریق تماس پوستی منتقل می‌شوند. واکسن ها می‌توانند به محافظت در برابر سویه های HPV که به احتمال زیاد باعث ایجاد زگیل تناسلی یا سرطان دهانه رحم می‌شوند، کمک کنند.

علائم زگیل تناسلی

در اکثر موارد، سیستم ایمنی بدن شما قبل از ایجاد زگیل، ویروس HPV را شکست می‌دهد و علائم زگیل تناسلی ظاهر نمی‌شود. اما وقتی زگیل ظاهر می شود، بسته به نوع HPV، از نظر ظاهری متفاوت است. زگیل تناسلی به صورت ضایعات صاف، برجستگی های کوچک گل کلم مانند یا برآمدگی های کوچک ساقه مانند ظاهر می‌شوند. در خانم ها، زگیل های تناسلی عمدتاً روی اندام تناسلی وجود دارد اما می‌تواند در نزدیکی مقعد، دهانه رحم یا واژن نیز ایجاد شود. در مردان، زگیل تناسلی بر روی آلت تناسلی مرد و یا اطراف مقعد ظاهر می‌شود. زگیل های تناسلی به ندرت باعث ناراحتی یا درد می‌شوند، هرچند ممکن است خارش داشته باشند یا احساس سوزش کنند.

تقریباً همه سرطان های دهانه رحم در اثر عفونت HPV ایجاد می‌شوند، اما ممکن است 20 سال یا بیشتر بعد از انتقال ویروس رخ دهند. عفونت HPV و سرطان اولیه دهانه رحم معمولاً علائم قابل توجهی را ایجاد نمی کنند. واکسن در برابر عفونت HPV بهترین محافظت در برابر سرطان دهانه رحم است. از آنجا که ابتدای سرطان دهانه رحم علائمی ایجاد نمی‌کند، لازم است زنان آزمایش های غربالگری منظم را انجام دهند تا تغییرات پیش سرطانی در دهانه رحم را که ممکن است منجر به سرطان شود، تشخیص دهند. دستورالعمل های فعلی توصیه می‌کند که زنان 21 تا 29 ساله در هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسیمر انجام دهند. به خانمهای 30 تا 65 ساله توصیه می‌شود اگر در همان زمان تست HPV DNA را انجام دهند، هر سه سال یا هر 5 سال یکبار هم آزمایش پاپ اسیمر را ادامه دهند. زنان بالای 65 سال می توانند آزمایش را متوقف کنند در صورتی که سه آزمایش پاپ اسیمر طبیعی را پشت سر هم داشته اند. اگر شما یا فرزندتان به هر نوع زگیل مبتلا هستید که باعث ناراحتی یا درد می‌شود، از پزشک خود مشاوره بگیرید.

بیشتر بخوانید: از بیماری رفلاکس اسید معده به مری بیشتر بدانید

علل زگیل تناسلی

زگیل، مسری است و معمولاً ویروس HPV از طریق تماس پوست به پوست و بریدگی، سایش یا پارگی کوچک در پوست وارد بدن می‌شود. عفونت HPV دستگاه تناسلی از طریق مقاربت جنسی، رابطه جنسی مقعد و سایر تماس پوستی به ناحیه تناسلی منتقل می‌شود. برخی از عفونت های HPV که منجر به ضایعات تنفسی دهان یا فوقانی می شوند از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل می‌شوند. در واقع زگیل تناسلی جز عفونت های مقاربتی است و تمامی علل زگیل تناسلی ناشی از رابطه جنسی خطرناک است. اگر باردار هستید و مبتلا به عفونت HPV با زگیل تناسلی هستید، ممکن است کودک شما به این عفونت مبتلا شود. به ندرت، عفونت ممکن است باعث رشد غیر سرطانی در حنجره کودک شود.

فاکتورهای خطر زگیل تناسلی

دز حال حاضر عفونت HPV شایع است. فاکتورهای خطر زگیل تناسلی و عفونت HPV شامل موارد زیر است:

- تعداد شرکای جنسی. هرچه تعداد شریک جنسی شما بیشتر باشد احتمال ابتلا به عفونت HPV دستگاه تناسلی به احتمال زیاد بیشتر است. داشتن رابطه جنسی با شریک زندگی که دارای چندین شریک جنسی بوده نیز خطر شما را افزایش می‌دهد.

- سن. زگیل های پوستی متداول بیشتر در کودکان رخ می‌دهد. زگیل های تناسلی بیشتر در بزرگسالان رخ می دهد.

- سیستم ایمنی ضعیف. افرادی که سیستم ایمنی بدن خود را ضعیف کرده اند بیشتر در معرض خطر عفونت HPV هستند. سیستم ایمنی بدن می تواند با HIV / AIDS یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن که پس از پیوند عضو استفاده می‌شوند تضعیف شود.

- پوست آسیب. دیده مناطقی از پوست که سوراخ شده و یا باز شده اند بیشتر مستعد ابتلا به زگیل  هستند.

- تماس شخصی. تماس با زگیل های شخصی یا محافظت نکردن قبل از تماس با سطحی که در معرض HPV قرار گرفته است، مانند دوش عمومی یا استخر، ممکن است خطر ابتلا به HPV را افزایش دهد.

عوارض زگیل تناسلی

- ضایعات تنفسی دهانی و فوقانی. برخی از عفونت های HPV باعث ایجاد ضایعات در زبان، لوزه ها و یا در حنجره و بینی می‌شوند.

- سرطان. برخی از سویه های HPV می توانند باعث سرطان دهانه رحم شوند. این سویه ها همچنین ممکن است در سرطان دستگاه تناسلی، مقعد، دهان و دستگاه تنفسی فوقانی نیز نقش داشته باشد.

واکسن های HPV

سه واکسن HPV توسط سازمان غذا و دارو تأیید شده است. جدیدترین مورد گارداسیل 9 بود که برای محافظت در برابر سرطان دهانه رحم و زگیل های تناسلی در مردان و زنان سنین 9 تا 45 سال تأیید شده است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) واکسیناسیون معمول HPV را برای دختران و پسران 11 و 12 ساله توصیه می‌کند، اگرچه ممکن است در سن 9 سالگی انجام شود، این ایده آل است که دختران و پسران قبل از تماس جنسی واکسن را دریافت کنند. تحقیقات نشان داده است که دریافت واکسن در سنین جوانی با شروع زود هنگام فعالیت جنسی ارتباطی ندارد. هنگامی که شخصی به HPV آلوده شد، واکسن ممکن است به اندازه قبل از شروع تماس جنسی مؤثر نباشد یا ممکن است کار نکند. همچنین پاسخ به واکسن در سنین کمتر نسبت به افراد مسن بهتر است. اگر قبل از آلوده شدن به فرد تزریق شود، واکسن می‌تواند از بروز بیشتر موارد سرطان دهانه رحم جلوگیری کند. اکنون CDC توصیه می‌کند که همه افراد 11 و 12 ساله دو دوز واکسن HPV در دو بازه شش ماهه دریافت کنند، به جای برنامه سه بار مصرف قبلی. نوجوانان جوان 9 و 10 سال و نوجوانان 13 و 14 ساله نیز می توانند در برنامه به روز شده دوز واکسیناسیون دریافت کنند. تحقیقات نشان داده است که برنامه دو دوز برای کودکان زیر 15 سال موثر است. نوجوانان و بزرگسالان جوان که سری واکسن ها را بعداً شروع می کنند، در سنین 15 تا 26 سالگی، باید سه دوز واکسن را دریافت کنند. در حال حاضر CDC واكسیناسیون HPV را برای همه افراد در سن 26 سالگی كه واكسینه نشده اند، توصیه می‌كند.

بیشتر بخوانید: از کم خونی ناشی از کمبود ویتامین چه می‌دانید؟

تشخیص زگیل تناسلی

در روند تشخیص زگیل تناسلی، پزشک ممکن است با مشاهده زگیل بتواند عفونت HPV را تشخیص دهد. اما اگر زگیل تناسلی قابل مشاهده نیست، به یک یا چند آزمایش زیر نیاز دارید:

- تست محلول سرکه (اسید استیک). محلول سرکه ای که در مناطق دستگاه تناسلی آلوده به HPV اعمال می‌شود، آن ها را سفید می کند.

- تست پاپ اسمیر. پزشک شما نمونه ای از سلول های دهانه رحم یا واژن شما را جمع آوری می کند تا برای آزمایشگاه ارسال شود. تست های پاپ اسمیر می‌توانند ناهنجاری هایی را آشکار کنند که منجر به سرطان می شوند.

- آزمایش DNA. این آزمایش که بر روی سلول های دهانه رحم شما انجام شده است، می‌تواند DNA انواع پرخطر HPV که به سرطان های دستگاه تناسلی مرتبط اند را تشخیص دهد. علاوه بر تست پاپ اسمیر، برای خانم ها 30 سال و بالاتر توصیه می‌شود.

درمان زگیل تناسلی

زگیل معمولاً بدون درمان به ویژه در کودکان از بین می‌رود. با این حال، هیچ درمانی برای ویروس وجود ندارد، بنابراین می‌توانند دوباره در همان مکان یا مکان های دیگر ظاهر شوند. داروهایی برای از بین بردن زگیل پوستی و درمان زگیل تناسلی (اولیه) معمولاً مستقیماً روی ضایعه اعمال می‌شود. مانند اسید سالیسیلیک، پودوفیلوکس و تری کلرواستیک اسید. اگر داروها مؤثر نباشند، پزشک ممکن است از بین بردن زگیل با یکی از این روش های زیر توصیه کند:

- انجماد با نیتروژن مایع (کرایوتراپی)

- سوزاندن با جریان الکتریکی

- عمل جراحی برای برداشتن

- جراحی لیزر

اگر HPV یا تست پاپ اسمیر غیر طبیعی داشته باشید، متخصص زنان و زایمان روشی را به نام کولپوسکوپی انجام می‌دهند. با استفاده از ابزاری که نمایی بزرگ از دهانه رحم را ارائه می‌دهد، پزشک شما از نزدیک دهانه رحم را بررسی کرده و از هر نواحی که غیر طبیعی به نظر می‌رسند نمونه (بیوپسی) می‌گیرد. هرگونه ضایعه پیش سرطانی باید برداشته شود. گزینه های بعد از آن شامل انجماد (کرایوتراپی)، لیزر، عمل جراحی برداشتن LEEP است. LEEP از یک سیم حلقه نازک که با یک جریان الکتریکی شارژ می‌شود برای از بین بردن یک لایه نازک از یک قسمت از دهانه رحم استفاده می‌کند.