اگر از شما بپرسم دلیل شما برای زندگی چیست؛ چه می گویید؟ آیا چیزی دارید که آنقدر شما را به این زندگی دلگرم کرده باشد که بخواهید هر روز صبح با اشتیاق چشمانتان را باز کنید؟ اگر ندارید و یا به دنبال آن می گردید بهتر است هر کاری که می کنید را متوقف کنید و چند دقیقه ای با ما همراه باشید!

در این مطلب می خواهیم با یکی از فوق العاده ترین کتاب های نوشته شده آشنا شویم و آن را با یکدیگر بررسی کنیم. تفاوتی ندارد که در چه شغلی و در چه سنی هستید؛ خواندن این کتاب به همه کسانی که علاقه به زندگی درست و سالم دارند توصیه می شود و می تواند معجزه گر زندگی شما باشد. این کتاب نخستین بار درشبی بارانی در حالی جان گرفت که نویسندگان آن برای نخستین بار یکدیگر را در رستوران کوچکی توکیو می دیدند و با هم حرف می زدند. این دو نویسنده کار های یکدیگر را از قبل خوانده بودند و تا قبل از آن هیچ ملاقاتی با یکدیگر نداشتند چرا که یکی از آنان در توکیو و دیگری در بارسلونا زندگی می کرد. حالا این دو نویسنده به لطف یک دوست مشترک با هم ملاقات می کردند و این آغازی بود برای یک دوستی که به این طرح انجامید.

سال بعد آن دو نویسنده دوباره همدیگر را دیدند و قدم زنان در پارک مرکزی توکیو به گفت و گو با یکدیگر پرداختند. آن گفت و گو درباره روانشناسی غربی به ویژه لوگوتراپی بود که به انسان ها کمک می کند به هدفشان در زندگی دست یابند. آن ها از خود پرسیدند که معنای زندگی آن ها چیست و چگونه می توان آن را پیدا کرد؟ آن دو به لوگوتراپی ویکتور فرانکل فکر می کردند و گفتند که این لوگوتراپی توسط او که رشته های دیگر روانشناسی را تایید می کنند و ترجیح می دهند، از مد افتاده است. آیا معنای زندگی این است که فقط عمر طولانی تری داشته باشیم و یا باید هدفی فراتر را جستجو کنیم؟ چرا برخی از مردم می دانند چه می خواهند و برای زندگی عشق و انگیزه دارند، در حالی که انسان های دیگر در سراسیمگی و آشفتگی و پژمرده می شوند و رنج می برند؟

در میان همان گفتگو واژه ای به نام "ایکیگایی" مطرح شد. این مفهوم ژاپنی که تقریبا به معنای "شادی همواره سرگرم بودن" است، چیزی شبیه لوگوتراپی است با این تفاوت که کمی فراتر از آن است. به نظر می آید که این مفهوم روشی باشد تا به کمک آن بتوان توضیحی برای طول عمر بیش از اندازه ژاپنی ها به ویژه در جزیره اکیناوا باشد که 24.55 درصد مردم آن در هر 100 هزار نفر ساکنان، طول عمری بیش از یک صد سال دارند. این میزان طول عمر از متوسط جهانی بسیار بالاتر است.

کسانی که می خواهند بدانند چرا ساکنان این جزیره جنوبی ژاپن بیش از مردمان سایر جاهای جهان عمر می کنند؛ بر این باورند که یکی از دلایل آن، غیر از رژیم غذایی سالم، زندگی سالم در طبیعت و هوای آزاد، نوشیدن چای سبز و آب و هوای نیمه استوایی، ایکی گایی است که به زندگی آن ها شکل می دهد و آن را می سازد.

آیا علت اینکه تعداد صد ساله های جزیره اکیناوا بیش از جاهای دیگر جهان است به ایکی گایی بر میگردد؟ ایکی گایی چگونه مردم این جزیره را امیدوار و دلگرم به فعالیت و زندگی تا پایان عمر می کند؟ راز زندگی شاد و طولانی چیست؟

همان طور که این دو نویسنده به کشف این موضوع می پرداختند، متوجه شدند که جایی خاص به نام اگیمی که ناحیه ای روستایی در شمال جزیره با جمعیتی 3 هزار نفری است؛ به داشتن بالاترین امید به زندگی نسبت به جاهای دیگر به خود می بالد. ناحیه ای که حتی به آن روستای طول عمر گفته می شود.

اکیناوا جایی است که میوه ژاپنی شیکو واسا که شبیه لیمو است و سرشار از آنتی اکسیدان است؛ در آن جا پرورش و تولید می شود. آیا راز طول عمر در اگیمی وجود این میوه است؟ آیا وجود آب پاک و خالص در دم کردن چای مورینگا راز طول عمر در این ناحیه است؟

برای یافتن پاسخ این سوالات هر دو نویسنده عازم روستا می شوند و پس از یک سال مطالعه مقدماتی با دوربین و ضبط صدا به نتایجی دست یافتند. ساکنان این روستا گویشی باستانی دارند و پیرو مذهب و آیین زنده انگاری و روح باوری اند؛ مذهبی که ارواح جنگی گیسو بلند به نام بوناگایا ویژگی های آن را شکل می دهند. این دو نویسنده در کتابشان درباره احساسی که بلافاصله پس از وارد شدن به روستا دارند می نویسند و می گویند که دوستی و رفاقت باور نکردنی ای را احساس کردند و مردمانی را می دیدند که در میان تپه های سرسبزی که با آب های زلال سیراب می شدند بی وقفه می خندیدند و شوخی می کردند و در حالی که با پیرترین ساکنان ناحیه مصاحبه می کردند فهمیدند چیزی فراتر و نیرومند تر از منابع طبیعی در کار است.

ساکنان آن جا از یک شادی غیر معمول بهره مندند که آنان را در طول عمرشان به زندگی طولانی و لذت بخشی می رساند. اما این رمز و راز دقیقا چیست و چگونه می توان به آن دست یافت؟ در کمال شگفتی باید بگوییم که این پناهگاه تقریبا جاودان زندگی درست در اکیناوا واقع شده جایی که جان دویست هزار انسان بی گناه در پایان جنگ جهانی دوم از دست رفت. چیزی که بیش از دشمنی ساکنان این بندر با بیگانگان به چشم می خورد این است که اهالی اکیناوا با اصلی به نام ichariba chode زندگی می کنند که اصطلاحی است محلی به این معنا: با هر کسی مانند برادر رفتار کن. حتی اگر پیش از این او را ندیده باشی. این طور پیداست که یکی از راز های خوشبختی اهالی اگیمی این است که خود را بخشی از یک اجتماع احساس می کنند. آن ها از دوران کودکی کاری گروهی به نام Yuimaaru را تمرین می کنند و بنابراین به کمک کردن به یکدیگر خو گرفته اند.

بارور کردن و بها دادن به دوستی ها، خوردن غذای سبک، استراحت کردن کافی و انجام دادن ورزش ملایم و پیوسته بخشی از آشنایی آن ها با سلامتی است اما در کانون شور زندگی که به این صد ساله ها امید و دلگرمی می دهد تا جشن صد سالگی شان را برگزار کنند و هر روز تازه را گرامی بدارند، چیزی به نام ایکی گایی وجود دارد. بر اساس باور ژاپنی ها، هر کسی یک ایکی گایی دارد که همان چیزی است که فیلسوف فرانسوی آن را دلیل بودن می نامد. بعضی از مردم ایکی گایی شان را یافته اند، در حالی که بعضی دیگر هنوز در جست و جوی آن اند، گرچه آن را در وجود خویش دارند.

ایکی گایی ما در عمق وجودمان نهفته است و یافتن آن نیازمند جست و جویی صبورانه است. بر اساس باور ساکنان اکیناوا، جزیره ای که بیشترین صد ساله های جهان را دارد، ایکی گایی ما دلیل و انگیزه هر روزه ما برای بیدار شدن است.

داشتن یک ایکی گایی روشن و مشخص باعث رضایت خاطر و خوشبختی می شود و به زندگی ما معنا می بخشد. هدف این کتاب این است که به شما کمک کند ایکی گایتان را بیابید و درک و بینش فلسفه ژاپنی را به سلامت جسم و ذهن و روانتان پیوند بزنید. چیز شگفت آوری که در ژاپن متوجه آن می شوید این است که مردم تا چه اندازه پس از بازنشستگی قبراق و سرحال و فعال اند. در واقع، بسیاری از ژاپنی ها هرگز بازنشسته نمی شوند و تا جایی که سلامتی آن ها اجازه می دهد کارهایی را که دوست دارند انجام می دهند و بیکار نمی نشینند. در واقع، واژه ای به نام بازنشستگی به مفهوم" کناره گیری از فشار کار برای همیشه" که در فرهنگ انگلیسی به چشم می خورد، در ژاپن وجود ندارد. طبق نظر دن بوتنر، گزارشگر نشنال جئوگرافیک که ژاپن را به خوبی می شناسد، هدف داشتن در زندگی آنچنان در فرهنگ ژاپن اهمیت دارد که ایده ای به نام بازنشستگی اصلا در آن وجود ندارد.

بیشتر بخوانید: پیش به سوی هدف (1)

مطالعات مشخص و دقیقی که درباره طول عمر انجام شده است نشان می دهد که حس نیرومند معاشرت و مفهوم روشن و تعریف شده ایکی گایی همان اهمیتی را دارند که رژیم غذایی معروف ژاپنی ها آن را دارد. مطالعات اخیر پزشکی در مورد صد ساله های اکیناوا و مناطق دیگری که مردم عمرهای طولانی دارند و به نواحی جغرافیایی مناطق آبی شهرت دارند، واقعیت های جالبی را درباره این انسان های شگفت آور مطرح می کند:

- مردم این نواحی نه تنها نسبت به مردمان دیگر جهان عمر طولانی تری دارند؛ از بیماری های مزمنی مانند سرطان و بیماری قلبی و اختلالات التهابی هم کمتر نشانه ای در آن ها یافت می شود.

- بسیاری از این صد ساله ها از چنان نشاط و سرزندگی و سلامتی برخوردارند که مردم سرزمین های پیشرفته جهان فکرش را هم نمی کنند

- تست خون آن ها رادیکال های آزاد کمتری را نشان می دهد که عامل ایجاد کننده سلول های پیری هستند و به این نتیجه نوشیدن چای و خوردن کم است تا جایی که فقط هشتاد درصد شکم آن ها پر می شود.

- زنان دوره یائسگی ملایم و معتدلی را تجربه می کنند. هورمون های جنسی هم در زن ها و هم در مرد ها در کهنسالی هم ایجاد می شوند و فعال اند.

- میزان زوال عقل پایین تر از سطح جهانی آن است.

گرچه هر یک از این یافته ها در کتاب بررسی می شود، این تحقیق به روشنی مشخص می کند که تمرکز اهالی اکیناوا بر ایکی گایی حس مسئولیت و هدفمند بودن را هر روز در آن ها زنده می کند و نقش بزرگ و مهمی در تندرستی و طول عمر آن ها دارد.

در میان مناطق آبی جهان، اکیناوا رتبه اول را دارد. زنان در اکیناوا به شکلی ویژه بیشتر از زنان دیگر مناطق جهان عمر می کنند و کمتر با بیماری رو به رو می شوند. پنج ناحیه ای که دن باتز در کتابش به نام مناطق آبی مشخص کرده و بررسی می کند، عبارتند از:

- اکیناوا، ژاپن:

رژیم غذایی مردم این منطقه را انواع غذاهای سبزی دار به مقدار زیاد و توفو به مقدار کم تشکیل می دهد. علاوه بر فلسفه ایکی گایی شان، دوستی های نزدیک گروهی که به آن Moar گفته می شود، در داشتن طول عمر آن ها نقش مهمی ایفا می کند.

- ساردینیا، ایتالیا:

مردم محلی این جزیره به مقدار فراوان غذاهای سبزی دار می خورند و روزانه یک یا دو لیوان شربت انگور می نوشند. در این جا هم مانند اکیناوا، همبستگی اجتماعی مردم عامل دیگری است که به شکل غیر مستقیم به طول عمر آن ها ارتباط دارد.

- لوما لیندا، کالیفرنیا:

محققان به مطالعه گروهی از ظهور باوران مسیحی پرداخته اند که در ایالات متحده بیشترین طول عمر را دارند.

- شبه جزیره نیکویا، کاستاریکا:

مردم محلی این منطقه پس از نود سالگی هم فعال و سرزنده هستند. بسیاری از ساکنان پیر این سرزمین بی هیچ مشکلی صبح ها ساعت پنج و سی دقیقه بیدار می شوند و به کار در مزرعه می پردازند.

- ایکاریا، یونان:

از هر سه نفر که در این جزیره زندگی می کنند، یک نفر طول عمری بیش از نود سال را داراست در حالی که در ایالات متحده آمریکت کمتر از یک درصد مردم بیش از نود سال زندگی می کنند. به همین دلیل این جزیره را جزیره عمر طولانی می نامند. به نظر می رسد راز طول عمر مردم این جزیره در سبک زندگی مردمانی نهفته است که در پانصد سال پیش از میلاد زندگی می کرده اند.

بر اساس نظریه دانشمندانی که به مطالعه این پنج منطقه آبی پرداخته اند، راز طول عمر انسان ها در این نواحی عبارتند از:

- رژیم غذایی

- ورزش

- پیدا کردن و داشتن هدف در زندگی

- ایجاد گروه های به هم پیوسته اجتماعی و تشکیل دایره ای گسترده از دوستان و برقراری روابط اجتماعی و تشکیل دایره ای گسترده از دوستان و برقراری روابط خوب خانوادگی و خویشاوندی

اعضای این جوامع، گذران عمرشان را برای کاهش استرس، خوردن گوشت کم و مواد غذایی فرآوری شده به خوبی مدیریت می کنند. ورزش سنگین نمی کنند و به پیاده روی می پردازند و در باغ ها به کار کاشت و پرورش سبزی های گوناگون سرگرم اند. مردم مناطق آبی پیاده روی را به اتومبیل سواری برتری می دهند. باغبانی و کشاورزی که فعالیت های بدنی روزانه آنهاست؛ گونه ای ورزش است که همه آن ها دسته جمعی به آن می پردازند.