یکی از بیماری‌هایی که امروزه انسان ها از آن رنج می‌برند، بیماری است که از غذاهایی که می‌خوریم و گاها در اثر استرس و گاهی در شرایط زمانی خاصی دربدن انسان به وجود می‌‌آید؛ این بیماری همان قند خون است. قند موجود در خون یا همان گلوکز یکی از اصلی ترین قندهای موجود درخون است. قند خون که بسیار بالا می‌رود باعث ابتلابه بیماری دیابت می‌شود و در گذر زمان وجود مقدار زیاد گلوکز در خون می‌تواند مشکلات جدی را ایجادکند. بیماری دیابت زمانی ایجاد می‌شود که پانکراس شما نمی‌تواند مقدار انسولین مورد نیاز را تامین کند؛ یابدن نسبت به تولید انسولین حساسیت کمتری پیدا کرده است، که در اینصورت قند خون انسان از کنترل خارج شده و این بیماری به وجود می‌آید.

دو نوع دیابت وجود دارد که می‌تواند مردم راتحت تاثیرقرار دهد. دیابت نوع اول، که دیابت جوانی یا دیابت وابسته به انسولین نامیده می‌شود و دیابت نوع دوم که دیابت میانسالی یا دیابت مستقل از انسولین نامیده می‌شود. دیابت نوع اول کودکان و نوجوانان را که بدن آن‌ها هیچ انسولینی تولید نمی‌کند، تحت تاثیر قرار می‌دهد. بنابراین زندگی آن‌ها به تزریق انسولین وابسته است. دیابت نوع دوم در افراد بالای 40 سال و آن‌هایی که دچاراضافه وزن هستند، سابقه خانوادگی ابتلا به دیابت دارند و سبک زندگی ناسالم دارند، اتفاق می‌افتد.

بیشتر بخوانید:‌ دیابت را بهتر بشناسیم

میزان استاندارد قند خون انسان در آزمایش ناشتا

قند خون پایین: هنگامی که قند خون کمتر از mg/dl (70) باشد اتفاق می‌افتد پس ممکن است احساس گرسنگی، لرزش یاتپش قلب پیدا کنید.

قند خون نرمال: در این حالت قند خون بین (mg/dl (80 تا 100 است. در این محدوده بدن درحال کارکردن عادی است.

قند خون نسبتا بالا: یعنی قند خون بین mg/dl (101تا180) باشد، دراین محدوده بدن درحالت عادی کارمی‌کند، اما اگر بدن مدت زیادی دراین حالت باشد این یک زنگ خطراست. بدن به شما اخطار می‌دهد که درمعرض ابتلابه دیابت هستید، این حالت به پیش دیابت نیزمعروف است.

قند خون بالا: قند خون بالای 180mg/dl را قند خون بالا می‌گویند، در این محدوده کلیه ها ازجذب دوباره تمام گلوکز موجود در خون ناتوان شده و بدن نیزشروع به ریختن گلوکز در ادرار می‌کند.

علائم قند خون بالا: احساس درد در قسمت کلیه و نارسایی کلیه ها، آسیب های چشمی، آسیب عصبی، عفونت لثه و پوست و مشکلات مفصلی.

چند روش از بالارفتن مقدار قند خون جلوگیری می‌کنند؛ نوشیدن آب فراوان، ورزش کردن، رژیم غذایی مناسب و... .

میزان قند خون در بارداری؟

قند خون در بارداری یا همان دیابتی که مادران در دوران بارداری و حاملگی به آن مبتلا می‌شوند را دیابت بارداری می‌گویند. دیابت در بارداری احتمال نقص درجنین را افزایش می‌دهد به خصوص اگر گلوکز خون در ده روز اول بارداری به خوبی کنترل نشود.

بیشتر بخوانید: بررسی دیابت ملیتوس و آسیب های آن

قند خون در بارداری چه عواقبی دارد

میزان قند خون بالا در مادران باردارممکن است باعث افزایش رشد بی رویه جنین شده و احتمال سزارین برای مادران را فراهم می‌کند. جنینی که مادر دیابت دارد درمعرض مشکلات تنفسی و کلسیم پایین خون و پایین بودن گلوکز خون جنین می‌شود.

عواملی چون اضافه وزن قبل ازبارداری_عامل ژنتیک وداشتن قند خون ارثی درخانواده_ابتلابودن مادر به دیابت درحاملگی های قبلی، چند نمونه ازعامل‌های خطر ابتلا به دیابت بارداری هستند. به گفته محققان، علت مشخصی برای دیابت بارداری در دوران بارداری وجود ندارد. با‌ این‌حال، تصور می‌شود هورمون‌هایی که از جفت ترشح می‌شود نقش مهمی در گسترش دیابت بارداری بازی می‌کند. گفته می‌شود، هورمون‌های جفت ممکن است مانع عملکرد انسولین شود و در نتیجه سطح قند خون بالا برود. همچنین، زنانی که اضافه وزن دارند یا سبک زندگی سالمی را دنبال نمی‌کنند، ممکن است دیابت بارداری در آن‌ها گسترش یابد.

قند خون اطفال وکودکان؟

قند خون اطفال و کودکان اغلب جنبه ژنتیکی وارثی دارد، البته در صد در صد موارد اینگونه نیست که همیشه قند خون اطفال ارثی بوده باشد؛‌به قند خون اطفال و کودکان زیر ۱۱ سال دیابت نوع یک نیزگفته می‌شود و خود بیماردرایجاد بیماری دخیل نیست، اماپزشکان نظریه جدیدی ارائه دادند که چه بسا افراد ۸۰ ساله هم این نوع دیابت راداشته باشند. امادیابت نوع یک درکودکان اغلب جنبه ژنتیکی وارثی دارد که با عوامل دیگر دست به دست هم می‌دهند و ترشح هورمون انسلین را دچار مشکل می‌کنند. ابتلا به دیابت نوع یک در کودکان از ‌سنین اوایل نوزادی شروع شده و تا نوجوانی ممکن است ادامه پیدا کند. در این نوع دیابت، بیمار به دلیل از کار افتادن لوزالمعده و خاموشی ناگهانی پانکراس تا آخرعمر ملزم به تزریق انسولین است تا از دچار شدن به مشکلات جلوگیری کند. علایم دیابت نوع یک درکودکان به ‌سرعت در عرض چندهفته نمایان می‌شود .در ادامه به شایع‌ترین علایم این بیماری که در کودکان ظاهر می‌شود، اشاره می‌شود:  

۱: اولین نشانه دیابت نوع یک درکودکان بی‌حالی مداوم است.

۲: کودکان مبتلابه دیابت نوع یک به عفونت‌های قارچی مستعدترند. به‌ ویژه دختران وهمچنین نوزادان.

۳: مشکلات چشمی ازجمله تاری دید مشکل دیگری است که با بروز این بیماری به وجود می‌آید.

۴: والدین متوجه تغییر ناگهانی در رفتار فرزندان مبتلا به دیابت نوع یک خواهند شد. آن‌ها به ‌طور ناگهانی تحریک‌پذیر، بد خو و افسرده می‌شوند.

۵: کاهش وزن به ‌طورچشمگیرازعلایم این بیماری است که باید به آن توجه کرد. کودک باوجود خوردن همان میزان غذای قبلی دچار کاهش وزن می‌شود و با افزایش حجم غذا تغییری در وزن وی مشاهده نمی‌شود. این بیماری گرسنگی شدیدی ایجاد می‌کند و کودک هر چه را به دستش برسد می‌خورد. تشنگی بیش‌ از حد و در نتیجه تکرر ادرار نیز از علایم دیگراین بیماری به‌حساب می‌آید. خوابیدن بیش‌ازحد. علاقه نداشتن به بازی‌های بیرون ازمنزل و فعالیت‌های معمول. شکایت از سردرد و معده درد و غیره که کودکان را ازحالت عادی دور می‌کند.

• به زبان آمار، اگر هر دو والدین مبتلا به دیابت نوع یک باشد به احتمال ۳۰ درصد جنین مبتلا به این بیماری است. دیابت نوع دومی نیز وجود دارد، در این نوع دیابت الگوی خاص ژنتیکی وجودندارد.

بنابراین شانس ابتلابه دیابت به تعداد افراد مبتلا درخانواده بستگی دارد. اگرچه، وجود دیگر بیماری‌های ژنتیکی مثل، سندرم داون خطرابتلابه دیابت را افزایش می‌دهد. با‌ این‌حال، تخمین زده می‌شود که اگر هر دوی والدین به دیابت نوع دوم مبتلاباشند، کودک آنها نیزبه احتمال 75 درصد به دیابت مبتلا خواهد شد. طبق اعلام انجمن دیابت آمریکا، اگر مادر شخصی به دیابت نوع اول مبتلا باشد، احتمال ابتلای فرزند او به دیابت، 1 به 25 است. و اگر شخصی قبل از 25 سالگی مادرش به دنیا آمده باشد احتمال ابتلا به دیابت جوانی 1 به 100 است. اگر پدر مبتلا به دیابت نوع اول باشد، شانس ابتلای فرزندش 1 به 17 است. در مورد هر یک از والدین مبتلا به دیابت نوع دوم قبل از 50 سالگی، احتمال ابتلای فرزند 1 به 7 است. اگر هر یک از والدین بالای 50 سال باشند احتمال ابتلا 1 به 13 است.

• مراقب سلامتی و تندرستی خودباشیم، چرا که پیشگیری آسان تر از درمان بیماری است.