این روز ها با گسترش سرطان سینه به ویژه در بانوان بر آن شدیم تا اطلاعات جامع و کاملی را با هدف آشنایی شما با این بیماری فراهم کنیم تا با شناخت کامل این بیماری و روش های پیشگیری از آن، از خود و عزیزانتان محافظت کرده و یا در صورت مشاهده علائم آن در دیگران، با تشخیص زود هنگام  این بیماری آن را کنترل و درمان کنیم.

درباره سرطان سینه چه می‌دانید؟

سرطان سینه از رایج ترین سرطان های تهاجمی در بانوان می‌باشد و دومین دلیل عمده ی مرگ و میر در بانوان بعد از سرطان ریه می‌باشد.

از سال 1989 پیشرفت در آزمایش ها و درمان های سرطان سینه باعث بهبود هر چه بیشتر  مبتلایان به این یماری شده است. بر طبق جامعه سرطان آمریکا (ACS) بیشتر از 3.1 میلیون نجات یافته از سرطان سینه در آمریکا وجود دارد. به طور کلی حدودا  از هر 38 نفر، یک نفر احتمال دارد بخاطر سرطان سینه فوت کند. (2.6%)

ACS تخمین زده که 268600 خانم نشانه های تهاجمی سرطان سینه و 62930 نفر نشانه های غیر تهاجمی این سرطان را در سال 2019 خواهند داشت. در همین سال، ACS گزارش داد که 41760 خانم در اثر سرطان سینه فوت خواهند کرد. گرچه بر طبق شواهد درمانی، میزان مرگ و میر بخاطر سرطان سینه از سال 1989 پیوسته در حال کاهش است.

علائم سرطان سینه

اولین نشانه ی سرطان سینه معمولا به صورت ناحیه ی  ضخیم شده بافت  در سینه یا یک توده در سینه یا  زیربغل ظاهر می‌شود. سایر نشانه ها شامل موارد زیر می‌باشد:

درد در ناحیه زیر بغل یا سینه که با چرخه ماهانه تغییر نمی‌کند.

ایجاد حفره یا سرخی پوست سینه، مشابه سطح پرتقال

خارش پیرامون یا روی نوک سینه

ترشح از نوک سینه، احتمالا حاوی خون

فرو رفتگی یا برگشتگی نوک سینه

تغییر در اندازه یا شکل سینه

لایه برداری یا پوسته پوسته شدن پوست سینه یا نوک سینه

بیشتر توده های سینه سرطانی نیستند. گرچه بانوان بهتر است توسط پزشک معاینه شوند اگر متوجه توده ای در سینه خود شدند.

مراحل پیشرفت سرطان سینه

یک پرشک سرطان سینه را بر اساس سایز تومور سطح بندی کرد خواه به  غدد لنفاوی یا سایر بخش های بدن گسترش یافته باشد.

راه های مختلفی برای سطح بندی سرطان سینه وجود دارد. یکی از آن‌ها مراحل چهارگانه است، با دسته های تقسیم شده در هر مرحله. توضیح چهار مرحله اصلی در لیست زیر آمده، هر زیر مرحله ممکن است به سایر مراحل وابسته باشد.

مرحله صفر: معروف به کارسینومای داکتال در محل (DCIS)، سلول ها به درون مجاری  محدود شده اند و به بافت های اطراف حمله نمی‌کنند.

مرحله یک : در این مرحله، اندازه ی تومور تا 2 سانتیمتر است. این هیچ اثری روی غدد لنفاوی ندارد یا گروه های کوچکی از سلول های سرطانی در غدد لنفاوی وجود دارد.

مرحله دو : تومور 2 سانتیمتر است و شروع به گسترش یافتن به غدد و نواحی نزدیک می‌کند یا اینکه حدود 2 تا 5 سانتیمتر میود اما به غدد لنفاوی گسترش نمی‌یابد.

مرحله سه : اندازه ی تومور  5 سانتیمتر است و به چندین غده لنفاوی حمله می‌کند یا بزرگتر از 5 سانتیمتر می‌شود و به تعداد کمی از غدد لنفاوی حمله می‌کند.

مرحله چهار : سرطان به ارگان های دورتر گسترش یافته، بیشتر مانند استخوان ها، کبد، مغز یا ریه ها.

دلایل سرطان سینه

بعد از بلوغ، سینه‌ی بانوان از چربی، بافت پیوندی و هزاران لوبول تشکیل شده است. غده های کوچکی وجود دارند که برای شیر دادن ، شیر تولید می‌کنند. لوله های کوچک یا مجرای لنفی، شیر را به سمت نوک سینه حمل می‌کنند.

سرطان باعث می‌شود که سلول ها به طور غیر قابل کنترل تکثیر شوند. آن‌ها در نقطه ی معمول چرخه زندگیشان  نمی‌میرند. رشد بیش از حد این سلول ها باعث سرطان می‌شود چرا که تومور مواد غذایی و انرژی مصرف می‌کند و سایر سلول های اطراف خود را از آن‌ها محروم می‌کند.

سرطان سینه معمولا در بافت درونی مجرای شیر یا غدد شیری آغاز می‌شود. سپس میتاوند به سایر بخش های بدن گسترش  یابد.

فاکتور های خطرناک ابتلا به سرطان سینه

دلیل قطعی سرطان سینه مشخص نیست اما بعضی از فاکتور های خطر آن را محتمل تر می‌کند. می‌توان از برخی از آن‌ها جلوگیری کرد.

سن: خطر ابتلا به سرطان سینه با افزایش سن، افزایش می‌یابد. در 20 سالگی، احتمال ابتلا به سرطان سینه در دهه آینده 0.06٪ است. تا سن 70 سالگی، این رقم به 3.84 درصد می‌رسد.

ژنتیک : اگر یكی از نزدیكان  مبتلا به سرطان پستان باشد یا مبتلا بوده باشد، احتمال ابتلا به سرطان پستان در فرد افزایش می‌یابد. زنانی که ژنهای BRCA1 و BRCA2 را حمل می کنند، شانس بیشتری در ابتلا به سرطان سینه، سرطان تخمدان یا هر دو را دارند. افراد می‌توانند این ژن ها را از والدین خود به ارث ببرند. TP53 ژن دیگری  است که مرتبط  به افزایش خطر سرطان پستان است.

سابقه سرطان سینه یا توده های پستان: زنانی که سابقا سرطان سینه داشته اند، نسبت به کسانی که اصلا سابقه سرطان سینه ندارند، احتمال بیشتری دارد تا دوباره به آن مبتلا شوند.

داشتن تعدادی از انواع توده های غیر سرطانی سینه احتمال ابتلا به سرطان سینه را در آینده افزایش می‌دهد. مثال‌ها شامل هایپرپلازی مجرای آتیپیک یا سرطان لوبولار در محل هستند.

بافت پستان متراکم: زنان با بافت سینه متراکم تر بیشتر در معرض ابتلا به سرطان سینه هستند.

سایر فاکتورهای خطرناک ابتلا به سرطان سینه

از سایر فاکتورهایی که احتمالا خطر سرطان سینه را افزایش می‌دهند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

قرار گرفتن در معرض استروژن و شیردهی: قرار گرفتن در معرض استروژن ببرای طولانی مدت خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می‌دهد. این ممکن است به این دلیل باشد که شخص دوره های خود را زودتر شروع کرده یا دیرتر از سن میانگین وارد یائسگی شده باشد. بین این زمان ها، سطح استروژن بیشتر است. به نظر می‌رسد تغذیه با شیر مادر به ویژه بیش از 1 سال احتمال ابتلا به سرطان پستان را کاهش می‌دهد. این احتمالاً ناشی از افت استروژن است که به دنبال بارداری و شیردهی رخ می‌دهد.

وزن بدن: زنانی که وزن بالایی دارند یا مبتلا به چاقی هستند، بعد از یائسگی ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به سرطان سینه قرار بگیرند. (احتمالا بخاطر افزایش سطح استروژن) دریافت زیاد قند نیز ممکن است یک فاکتور دیگر باشد.

مصرف الکل: مصرف منظم و بالای الکل میتواند در ابتلا به سرطان سینه نقش داشته باشد. بر طبق موسسه ملی سرطان (NCI) مطالعات به طور پیوسته نشان داده اند که بانوانی که الکل مصرف می‌کنند، نسبت به کسانی که مصرف نمی‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان سینه اند. کسانی که مشروبات الکلی متوسط ​​و سنگین مصرف می‌کنند، در خطر ابتلای  بیشتری قرار دارند نسبت به کسانی که مشروبات الکلی سبک مصرف می‌کنند.

قرار گرفتن در معرض تابش: درمان توسط پرتودرمانی برای سرطانی بجز سرطان سینخ ممکن است خطر ابتلا به سرطان پستان در مراحل بعدی زندگی افزایش دهد.

هورمون درمانی: بر طبق NCI مطالعات نشان داده اند که داروهای ضد بارداری خوراکی ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهند.

بر طبق ACS مطالعات کشف کرده اند که جایگزنی هورمون درمانی (HRT) بخصوص استروژن-پروژسترون درمانی (EPT) با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه همراه است.

بیشتر بخوانید: پیاز و سیر ممکن است شما را در برابر سرطان سینه محافظت کند؟

انواع سرطان سینه

چندین گونه ی مختلف سرطان سینه وجود دارد که شامل موارد زیر است:

کارسینومای داکتال: این از مجاری شیر شروع می شود و رایج ترین نوع آن است.

کارسینومای دوبولار: این در لوبول ها شروع می‌شود.

سرطان سینه تهاجمی هنگامی رخ می‌دهد که سلول های سرطانی از داخل لوبول ها یا مجاری خارج شده و به بافت اطراف حمله می‌کنند. این، احتمال گسترش سرطان به سایر قسمت‌های بدن را افزایش می‌دهد. سرطان سینه غیر تهاجمی هنگامی ایجاد می‌شود که سرطان در محل تولد خود باقی بماند و هنوز گسترش نیافته باشد. با این حال، این سلول ها گاهی اوقات می‌توانند به سمت سرطان مهاجم سینه پیشرفت کنند.

نشانه های سرطان سینه

یک پزشک معمولا سرطان سینه را، از طریق  نتیجه غربالگری روزمره یا هنگامی که یک زن پس از تشخیص علائم به پزشک خود مراجعه می‌کند، تشخیص می‌دهد. چندین آزمایش و روش های تشخیصی به تأیید تشخیص کمک می‌کند.

تست سینه: این تست اولین بررسی توسط پزشکان است که انجام می‌شود. در این تست پزشک سینه ها را برای تشخیص غده و یا دیگر نشانه های بررسی می‌کند. در طول معاینه، ممکن است نیاز باشد شخص در موقعیت های مختلفی بنشیند یا بایستد. مثلا  بازوهایش را در کنار سر یا بالای سر ببرد. این حالات به پزشک کمک می‌کند تا بهتر بتواند غدد احتمالی را تشخیص دهد. البته تست های دقیق تر و بعدی هم وجود دارد.

تست های تصویربرداری سرطان سینه

ماموگرافی: این نوعی اشعه ایکس است که پزشکان معمولاً هنگام غربالگری اولیه سرطان سینه از آن استفاده می‌کنند. تصاویری ایجاد می‌شود که به پزشک کمک می‌کند هرگونه توده یا ناهنجاری را تشخیص دهد. پزشک معمولاً با آزمایش های بیشتر، نتایج مشکوک را دنبال می‌کند. با این حال، ماموگرافی گاهی اوقات یک منطقه مشکوک را نشان می‌دهد که معلوم نیست سرطان باشد یا نه.

سونوگرافی: این اسکن از امواج صوتی استفاده می‌کند تا به پزشک کمک کند تا بین توده جامد و یک کیست پر از مایعات تمایز قائل شود.

MRI: تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (MRI) تصاویر مختلفی از سینه را تهیه می‌کند تا به پزشک در شناسایی سرطان یا ناهنجاری های دیگر کمک کند. پزشک ممکن است MRI را به عنوان پیگیری ماموگرافی یا سونوگرافی توصیه کند. بعضی اوقات پزشکان از آن‌ها به عنوان یک ابزار غربالگری برای افرادی که در معرض خطر بیشتری برای سرطان سینه هستند استفاده می‌کنند.

بیشتر بخوانید: بررسی سرطان خون به عنوان رایج ترین نوع سرطان

بیوپسی در سرطان سینه

در بیوپسی، پزشک نمونه ای از بافت استخراج می‌کند و آن را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی می‌فرستد.

این نشان می‌دهد که سلول ها سرطانی هستند یا خیر. در صورت وجود، بیوپسی نشان می‌دهد که کدام نوع از سرطان ایجاد شده است ، از جمله اینکه سرطان به هورمون حساس است یا نه.

علائم همچنین شامل تشخيص مراحل سرطان است

اندازه تومور

چگونگی گسترش تومور به سایر نواحی

اینکه سرطان تهاجمی یا غیر تهاجمی است

مرحله بندی تصویری از شانس بهبودی فرد و روند درمانی ایده آل آن‌ها گزارش ارائه می دهد.

درمان سرطان سینه

درمان سرطان سینه به چندین فاکتور بستگی دارد:

نوع سرطان و اینکه در چه مرحله ای است

حساسیت فرد به هورمون ها

سن، سلامت کلی و ترجیحات فرد

درمان های اصلی شامل

جراحی

درمان بیولوژیکی ، یا دارو درمانی هدفمند

هورمون درمانی

شیمی درمانی

عوامل مؤثر بر نوع درمانی که فرد داشته باشد شامل مرحله سرطان ، سایر شرایط پزشکی و اولویت فردی آن‌ها خواهد بود.

جراحی سرطان سینه

اگر جراحی ضروری باشد، بستگی به تشخیص و ترجیح فردی دارد. انواع جراحی شامل موارد زیر است:

لامپکتومی: این شامل از بین بردن تومور و مقدار کمی از بافت سالم اطراف آن است. لامپکتومی می‌تواند به جلوگیری از شیوع سرطان کمک کند. اگر تومور كوچك باشد و جدا کردن آن از بافت اطراف آسان باشد، این روش ممكن است گزینه خوبی باشد.

ماستکتومی: یک ماستکتومی ساده شامل برداشتن لوبول ها، مجاری، بافت چربی، نوک پستان، آرئول و پوست است. در بعضی از انواع، جراح  غدد لنفاوی و عضله در دیواره سینه را نیز از بین می‌برد.

بیوپسی گره سنتینل: اگر سرطان پستان به گره های لنفاوی ساندینل برسد، که اولین گره هایی هستند که یک سرطان می‌تواند در آن گسترش یابد، می‌تواند از طریق سیستم لنفاوی به سایر نقاط بدن گسترش یابد. اگر پزشک سرطان را در این گره ها تشخیص ندهد، معمولاً جدا کردن گره های باقی مانده ضروری نیست.

برش گره لنفاوی زیر بغل: اگر پزشک سلولهای سرطانی را در گره های ساندینل پیدا کند ، ممکن است توصیه کند چندین گره لنفاوی در زیر بغل را از بین ببرد. این می تواند از شیوع سرطان جلوگیری کند.

بازسازی: پس از ماستکتومی، جراح می تواند سینه را ترمیم کند تا طبیعی تر به نظر برسد. این می‌تواند به فرد در مقابله با اثرات روانی برداشتن سینه کمک کند. جراح می‌تواند همزمان با انجام ماستکتومی یا در تاریخ بعد، سینه را ترمیم کند. آن‌ها ممکن است از قسمت دیگری از بدن برای کاشت سینه یا بافت استفاده کنند.

رادیوتراپی و شیمی درمانی سرطان سینه

فرد ممکن است حدود یک ماه پس از عمل تحت پرتودرمانی قرار بگیرد. پرتودرمانی شامل هدف قرار دادن تومور با دوزهای کنترل شده اشعه است که سلول‌های سرطانی باقی مانده را از بین می‌برد.

در صورت خطر بالای شیوع، پزشک ممکن است داروهای شیمی درمانی سیتوتوکسیک را برای از بین بردن سلول‌های سرطانی تجویز کند. هنگامی که فرد بعد از عمل، شیمی درمانی شود، پزشکان آن را شیمی درمانی کمکی می‌نامند. بعضی اوقات، پزشک ممکن است قبل از عمل، شیمی درمانی را برای کوچک کردن تومور و آسان تر کردن برداشتن آن انتخاب کند. پزشکان این شیمی درمانی را نوآمیز می‌نامند.

هورمون بلاک درمانی: پزشکان برای جلوگیری از بازگشت سرطان‌های سینه حساس به هورمون، از روش انسداد هورمون استفاده می‌کنند. از هورمون درمانی ممکن است برای درمان بالقوه سرطان های گیرنده استروژن (ER) و گیرنده پروژسترون (PR) استفاده شود.

آن‌ها معمولاً پس از جراحی، عمل مسدود کردن هورمون را انجام می‌دهند، اما بعضی اوقات ممکن است قبل از آن، برای کوچک کردن تومور استفاده کنند. مسدود کردن هورمون درمانی ممکن است تنها گزینه برای افرادی باشد که نامزدهای مناسبی برای جراحی، شیمی درمانی یا رادیوتراپی نیستند.

پزشکان ممکن است توصیه کنند که فرد 5 تا 10 سال بعد از عمل، هورمون درمانی داشته باشد. با این حال، این درمان روی سرطان‌هایی که به هورمون‌ها حساس نیستند، تأثیر خواهد گذاشت.

مثال هایی از این درمان شامل موارد زیر است:

تاموکسیفن

مهارکننده ی آروماتاز

فرسایش یا سرکوب تخمدان

گوسرلین، یک داروی آگونیست آزادکننده هورمون لوتئین کننده است که تخمدان ها را سرکوب می‌کند

درمان های بیولوژیکی سرطان سینه

داروهای هدفمند می‌توانند انواع خاصی از سرطان سینه را از بین ببرند. مثال‌ها عبارتند از:

trastuzumab (Herceptin)

lapatinib (Tykerb)

bevacizumab (Avastin)

درمان سرطان‌های سینه و سایر سرطان ها می‌تواند عوارض جانبی جدی داشته باشد. هنگام تصمیم گیری در مورد درمان، افراد باید در مورد خطرات احتمالی با پزشک بحث کنند و به دنبال راه هایی برای به حداقل رساندن عوارض جانبی باشند.

چشم انداز درمانی سرطان سینه

نگاه فرد به سرطان سینه به مرحله بستگی دارد. تشخیص زودهنگام و درمان معمولاً منجر به نگرش مثبت می‌شود. مطابق ACS، شخصی که در مرحله 0 یا مرحله 1 سرطان سینه معالجه می‌کند، در مقایسه با زنانی که سرطان ندارند، 99٪ احتمال دارد که حداقل 5 سال پس از تشخیص، زنده بماند.

اگر سرطان پستان به مرحله 4 برسد، احتمال زنده ماندن تا 5 سال دیگر، حدود 27٪ کاهش می‌یابد.

بررسی منظم و غربالگری می‌تواند به تشخیص زودهنگام علائم کمک کند. زنان باید در مورد گزینه های خود با پزشک بحث کنند.

غربالگری منظم

چندین دستورالعمل مختلف وجود دارد که زنان باید چند بار غربالگری سرطان سینه را انجام دهند.

کالج پزشکان آمریکایی (ACP) توصیه می‌کند که زنان 40-49 ساله که در معرض خطر متوسط ​​سرطان سینه هستند، باید در مورد فواید و خطرات غربالگری منظم با پزشک صحبت کنند.

در سنین بین 50 تا 74 سال، زنانی که در معرض خطر  متوسط ​​قرار دارند، باید هر 2 سال یکبار غربالگری انجام دهند. بالاتر از 75 سال، پزشکان فقط غربالگری را برای خانم‌هایی که امید به زندگی 10 سال یا بیشتر دارند توصیه می‌کنند.

ACS نشان می‌دهد كه زنان در معرض خطر متوسط ​​می‌توانند سالانه از 40 سالگی به بعد اسكن كنند. افرادی هستند که مجبور نیستند از سن 45 سالگی، غربالگری سالانه را آغاز کنند. آن‌ها ممکن است تصمیم بگیرند که وقتی به 55 سالگی رسیدند، هر سال به غربالگری بروند.

کالج رادیولوژیست های آمریکا اسکن هر ساله را با شروع سن 40 سالگی توصیه می‌کنند.

با وجود توصیه های مختلف، اکثر متخصصان موافق هستند که زنان باید با  پزشک خود در مورد غربالگری سرطان پستان از 40 سالگی به بعد صحبت کنند.

پیشگیری از سرطان سینه

هیچ راهی برای جلوگیری از ابتلا به سرطان سینه وجود ندارد. با این حال ، برخی از تصمیمات در مورد شیوه زندگی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پستان و همچنین انواع دیگر را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.مثلا:

دوری از مصرف مشروبات الکلی

پیروی از رژیم غذایی سالم که سرشار از میوه ها و سبزیجات تازه است.

ورزش کردن

حفظ شاخص توده بدنی سالم (BMI)

زنان باید گزینه های خود را برای شیردهی و استفاده از HRT در دوران یائسگی در نظر بگیرند، زیرا این موارد می توانند خطر را افزایش دهند.

جراحی پیشگیری همچنین گزینه ای برای خانم های در معرض خطر سرطان پستان است.